Armand Delcampe: regie en cast.
Er zijn 3 films gevonden.

L'ordre du jour

1993 | Komedie

België 1993. Komedie van Michel Khleifi. Met o.a. Robin Renucci, Michael Lonsdale, Marianne Basler, Francine Blistin en Bernard Cogniaux.

Vierde avondvullende speelfilm van Palestijn Khleifi, die in Belgi[KA3]e woont en werkt. Hij heeft duidelijk met zijn gebruikelijke onderwerpen die over het Midden Oosten gaan, willen afrekenen en koos daarvoor het boek van Jean-Luc Outers, die meeschreef aan het scenario van Khleifi. Outers is een voormalige ambtenaar uit Brussel, die heel goed weet hoe dat wereldje eruit ziet. Er heerst beperkte chaos achter de schermen van de ministeries; op Openbare Werken bevinden zich dossiers over lekkende zwembaden, onafgemaakte bruggen van snelwegen, tunnels die nergens op uitkomen, etc., etc. Renucci is Martin K (dit is niet zonder toeval volgens de regisseur), een klein ambtenaartje die rapporten moet schrijven voor zijn baas Stark (Lonsdale). Hij leeft en werkt voor zijn zoon Jonas, omdat zijn vrouw hen in de steek heeft gelaten en naar Amerika is vertrokken. Af en toe heeft hij eens een onschuldig uitspattinkje met de aardige Basler, de secretaresse-ma[KA4]itresse van onderdirecteur Gosselin (Delcampe). Dat is het weinige vertier in zijn troosteloze bestaan. Een dappere, maar niet al te geslaagde poging van Khleifi om het wisselende fortuin van ambtenaren die een speelbal van de politiek zijn, te verfilmen. Het camerawerk was in handen van Jean-Claude Neckelbrouck.

Musique: Brel, rêver un impossible rêve

1989 | Muziek, Experimenteel, Biografie

België 1989. Muziek van Armand Delcampe. Met o.a. Jean Vailée, Jules-Henri Marchant, Suzanne Colin en Gérard Vivane.

Een omvangrijk project ter gelegenheid van het 7e Internationale Gitaarfestival van Luik. De bedoeling was Jacques Brel op grootse wijze te herdenken. Er doen 130 artiesten en een orkest met tachtig koorzangers mee. Brels liederen klinken in de vertolking van Jean Vallée, kolossaal, bombastisch, pretentieus, kortom, opgeblazen als een luchtballon. Brel zou nooit om een dergelijke monumentaal werk hebben gegeven, dat niet de eenvoud van de man weergeeft.

Il pleut dans ma maison

1972 | Komedie

België 1972. Komedie van Pierre Laroche. Met o.a. Marcelle St Amant, Hélène Dieudonné, Joëlle Lavie, Frédéric Latin en Evald Chikovsky.

Een luchtige, nauwgezette maar weinig bijzondere verfilming van de niet zo veel voorstellende maar amusante, dichterlijke, grappige, ironische, tedere en zelfs enge (er staat een spook op het programma) komedie van Paul Willems. Het belang schuilt dus in de dialogen, het goede acteerwerk, de aardige decors van Robert Luchaire en de springerige muziek van Nino Ferrer.