Michele Riccardini: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Non c'è pace tra gli ulivi

1950 | Drama

Italië 1950. Drama van Giuseppe de Santis. Met o.a. Raf Vallone, Lucia Bosé, Folco Lulli, Atillio Torelli en Maria Grazia Francia.

Een gevreesde en machtige boer, die niet vies is van louche praktijken heeft gebruik gemaakt van de afwezigheid van een kleine keuterboer tijdens de oorlog om diens kudde schapen te stelen. Andere slachtoffers die het net zo vergaan is, zwijgen liever dan dat ze hem steunen. Als de boer zijn schapen wil terugnemen, belandt hij in de gevangenis. De terreur tegen de landarbeiders neemt nu echter zulke vormen aan, dat ze collectief in opstand durven te komen. De Santis' voorkeur het sociaal realisme te combineren met spectaculaire melodramatiek krijgt hier het meest overtuigende resultaat; een film die de kijker zal meeslepen in zijn hevigheid. De laatste van de ijzersterke sociale trilogie van De Santis over het harde leven op het na- oorlogse Italiaanse platteland, die verder gevormd werd door CACCIA TRAGICA en RISO AMARO.

Ossessione

1942 | Drama, Film noir, Experimenteel

Italië 1942. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Massimo Girotti, Clara Calamai, Elio Marcuzzo, Juan De Landa en Dhia Christiani.

Een werkloze man begint een verhouding met de jongere vrouw van de eigenaar van een herberg. De moord op de echtgenoot lijkt succesvol gemaskeerd als een ongeluk, tot een chanteur opduikt. Visconti`s debuutfilm was het officiële begin van het neo- realisme door de situering van de handeling in de (onder het fascisme opmerkelijk kritisch bekeken) sociale realiteit. De film was geïnspireerd - door de oorlog noodzakelijk zonder bronvermelding - op het boek The Postman Always Rings Twice van James Cain (dat door Tay Garnett met Lana Turner en John Garfield onder dezelfde titel werd verfilmd en als film in 1946 in de V.S. in première ging). Ondanks de veranderingen en aanpassingen weet de film de sfeer van morsige broeierigheid beter te treffen dan andere verfilmingen (1981), meer naar de letter van de roman. Het niet doen van concessies aan glamour of romantiek maakt de film niet altijd aangenaam om naar te kijken, maar hoogst fascinerend.