Tony Aubin: muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

Le sorcier du ciel

1949 | Biografie

Frankrijk 1949. Biografie van Marcel Blistène. Met o.a. Georges Rollin, Jandeline, Dora Doll, Marie Daëms en Joëlle Robin.

De biografie van de heilig verklaarde pastoor van Ars, Jean- Marie Vianney. Hoewel het de zeer vergeten Marcel Blistein, ook wel Blist[KA2]ene, werkelijk niet uitmaakte wat hij filmde gedurende zijn korte carri[KA2]ere (hij maakte van 1945 tot 1958 tien films), kende hij zijn vak en wist hij hoe acteurs te begeleiden. Deze biografie is sterk verouderd omdat alleen de positieve kanten van de hoofdpersoon worden belicht, een aanpak die uit de tijd is. Maar de film is nog het bekijken waard vanwege de reconstructie van het leven op het platteland van destijds en vanwege het spel.

La vie est un rêve

1949 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1949. Komedie van Jacques Séverac. Met o.a. Susy Carrier, Solange Turenne, Milly Mathis, Claire Muriel en Maggy Sylvère.

Zeer afgezaagde variaties op het thema van de identiteitsverwisselingen en misverstanden. Het doet enigszins denken aan Marivaux maar kan niet tippen aan diens talent. Bovendien is de regie ook al niet veel soeps. Een film die thans zeer gedateerd is.

La Belle meunière

1948 | Komedie, Musical

Frankrijk 1948. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Tino Rossi, Jacqueline Pagnol, Raoul Marco, Lilia Vetti en Raphaël Patorni.

`Muzikale plattelandskomedie` volgens Pagnol. `Een nachtmerrie` volgens Andr[KA1]e Bazin. Pagnol heeft in ieder geval z`n nek uitgestoken bij de verfilming van dit herderverhaal uit de 18e eeuw naar liederen van Schubert waaronder [KL]La belle meuni[KA2]ere[KLE][KLE] maar ook veel andere (niet, op de eerste plaats de afgezaagde [KLE]Serenade[KLE] van Tino Rossi). Dit heeft geleid tot een uitzonderlijk onbeduidende film die gedraaid is in kleur volgens het proc[KA1]ed[KA1]e `Rouxcolor` (de naam is afgeleid van de ontdekkers, de gebroeders Roux). Het proced[KA1]e bleek onbruikbaar voor de bioscoop: er waren vier projectieapparaten nodig die gelijktijdig werkten en ieder een verschillend plaatje projecteerden. De film is een mislukking. Tony Aubin heeft de muziek van Schubert gearrangeerd (werkelijk!). Als we hieraan Tino Rossi in de hoofdrol toevoegen is er weinig fantasie nodig om het resultaat voor te stellen.

La Femme en rouge

1946 | Drama, Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1946. Drama van Louis Cuny. Met o.a. Pierre Larquey, Jean Debucourt, Andrex, Yves Furet en Raymond Pellegrin.

De vrouw in het rood, dat is Irm[KA2]ene (Sylvestre) die wordt omgebracht door een geducht bendeleider. Heeft te maken met de diefstal van een schilderij van grote waarde. Maar detective Roland Gauthier (Furet) zal zijn onderzoek tot een goed einde brengen. Banale regie maar overtuigende vertolking.

François Villon

1945 | Avonturenfilm, Romantiek, Drama

Frankrijk 1945. Avonturenfilm van André Zwobada. Met o.a. Renée Faure, Serge Reggiani, Michel Vitold, Marcel Pérès en Denise Noël.

Verwacht hier vooral geen historische biografie! De regisseur en zijn co-scenarist Pierre Mac Orlan hebben zich reusachtige vrijheden veroorloofd aangaande de werkelijkheid. Zij laten de beroemde dichter-misdadiger vermoorden vóór de brief aan het slot! Daarentegen is de sfeer in het Frankrijk van de tweede helft van de 15e eeuw op opmerkelijke wijze weergegeven en Serge Reggiani zet met onmiskenbaar talent Villon neer. Dan is het nog van belang op de fotografie van Louis Page en de decors van Max Douy te wijzen.

Le corbeau

1943 | Film noir, Misdaad, Thriller, Drama

Frankrijk 1943. Film noir van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Pierre Fresnay, Ginette Leclerc, Micheline Francey, Pierre Larquey en Héléna Manson.

Een slaperig Frans dorpje raakt geïnfecteerd met achterdocht vanwege anonieme dreigbrieven. In de geheimzinnige epistels, getekend Le corbeau (de raaf), worden diverse dorpelingen beschuldigd van onfatsoenlijk gedrag. Le corbeau is één van de meest bejubelde film noirs vanwege de sfeervolle cinematografie, de effectieve suspense en de treffende zedenles (niemand is fatsoenlijk). Tegelijkertijd is de film besmet omdat de makers werkten voor productiehuis Continental, een filmbedrijf dat door nazi Joseph Goebbels in 1940 was opgezet om het Franse publiek te sussen met a-politiek vermaak. Na de bevrijding werd cineast Clouzot voor twee jaar geschorst en kreeg acteur Fresnay zes maanden celstraf.