Mario Vulpiani: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

Castle Freak

1994 | Horror

Verenigde Staten​/​​Italië 1994. Horror van Stuart Gordon. Met o.a. Jeffrey Combs, Barbara Crampton, Jonathan Fuller en Jessica Dollarhide.

Na de dood van zijn excentrieke tante erft haar Amerikaanse neef, Combs, een oud Italiaans kasteel. Hij hoopt, door er zijn intrek in te nemen, zijn huwelijk te redden met Crampton, die, sinds hij een auto-ongeval had waarbij hun zoon gedood en hun dochter blind werd, erg gedeprimeerd is. Maar hun Italiaans avontuur loopt anders af dan verwacht. Onverklaarbare gebeurtenissen volgen elkaar op. Een gruwelijk geheim waart rond in het kasteel en het heeft een oogje op de dochter. Gordon trommelt weer alle griezels uit de hel op om de toeschouwer de koude rillingen over de rug te laten lopen. Het is allemaal erg geheimzinnig en macaber, maar er is niets nieuws onder de zon. Dennis Paoli baseerde zijn scenario op een verhaal van hemzelf en Gordon, die op hun beurt de inspiratie haalden uit een origineel verhaal van Charles Band. Bloedstollende fotografie van Mario Vulpiani. Ultra Stereo.

La grande bouffe

1973 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Philippe Noiret, Ugo Tognazzi, Michel Piccoli en Andréa Ferréol.

Vier welgestelde mannen van middelbare leeftijd besluiten zichzelf dood te eten. Ferreri brengt het vreetfestijn nauwgezet in beeld. La grande bouffe was bij zijn première op het festival van Cannes onmiddellijk controversieel. De film werd ofwel beschouwd als de meest walgelijke en decadente film uit de Franse geschiedenis of als een effectieve, brutale en radicale aanval op het establishment. Naar verluidt wilde Catherine Deneuve, nadat ze de film met haar verloofde Mastroianni (een van de hoofdrolspelers) had gezien, weken lang niet meer met hem spreken.

Liza

1972 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Corinne Marchand, Michel Piccoli en Dominique Marcas.

Een man heeft zich uit de consumptiemaatschappij en het huwelijk teruggetrokken op een onbewoond eiland in de Middellandse Zee met als enig gezelschap zijn hond. Een jonge bourgeoise maakt tijdens een cruise ruzie met haar gezelschap en komt op het eiland overnachten. Geïntrigeerd blijft ze langer en weigert uiteindelijk te vertrekken. Ze doodt de hond en neemt diens slaafse aanhankelijkheid aan om zich onmisbaar te maken. Deze filosofische fabel over de onmogelijkheid om aan de maatschappij te ontsnappen kreeg een opmerkelijke spanning in een bijna rituele strijd om afhankelijkheid en isolement door de hoofdrolspelers, waarbij Deneuve verrassend afstand neemt van haar sjiek en koel imago.