Jacques Canselier: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Le Dernier amant romantique

1977 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1977. Avonturenfilm van Just Jaeckin. Met o.a. Dayle Haddon, Gérard Tybalt, Fernando Rey, Zorica Lozic en Albert Dray.

Een New Yorks magazine organiseert een internationale wedstrijd die tot doel heeft de 'laatste romantische minnaar' te vinden. De winnaar mag met zijn vriendin tien dagen doorbrengen op een plaats naar zijn keuze. Een potentieel interessant thema wordt hier door Jaeckin, zowel als scenarioschrijver als regisseur een bijzonder middelmatig talent is, gesmoord in een trage, zoetsappige poging tot satire die nooit echt van de grond komt. Let op Thierry Lhermitte in een bijrolletje.

Parlez-moi d'amour

1975 | Drama

Frankrijk 1975. Drama van Michel Drach. Met o.a. Louis Julien, Nathalie Roussel, Andréa Ferréol, Michel Aumont en Joëlle Bernard.

Een adolescent - zoon van gescheiden ouders - beleeft zijn eerste seksuele ervaringen, maar adviseert zelf de jonge actrice op wie hij verliefd wordt om een regisseur te verkiezen boven hem. Een zelfmoordpoging uit eenzaamheid resulteert in de hereniging met, en hopelijk meer aandacht van zijn moeder. De bekwame en soepele regie en de goede spelprestaties verdienen een beter scenario dan de optelsom van clichés en aangedikte zwartwitcontrasten. Een traumatische ervaring te laten oplossen in een lachbui aan het slot lijkt gepikt te zijn van LE SOUFFLE AU COEUR en mist iedere overtuigingskracht.

Avoir vingt ans dans les Aurès

1971 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1971. Oorlogsfilm van René Vautier. Met o.a. Alexandre Arcady, Yves Branellec, Philippe Brizart, Jacques Canselier en Hamid Djellouli.

Dapper oorlogsdrama over een groep vrienden die gezamenlijk besluiten niet deel te nemen aan feitelijk oorlogsgeweld, maar zich te beperken tot verkenningsacties. Eén voor één worden ze, door omstandigheden, gedwongen hun belofte te breken, behalve één onder hen. Hij bevrijdt op een nacht een ter dood veroordeelde Algerijn en slaat met hem op de vlucht. Gebaseerd op authentieke feiten wordt de film nogal gehinderd door de slordige regie en dito produktie, hoewel het thema op zich sterk en interessant genoeg is om de film over z'n zwakke momenten heen te helpen. Het scenario is van regisseur Vautier. Het camerawerk is van Pierre Clément.