Claude Sainval: regie en cast.
Er zijn 3 films gevonden.

A vos souhaits

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Claude Sainval. Met o.a. Jean Michaud, Madeleine Barbulée, Jacques Fabbri, Anna Gaylor en Antoinette Moya.

De erfgenamen van een succesvolle en immens rijke schrijver krijgen ruzie over de verdeling van zijn bezit. Gebaseerd op het stuk van Pierre Chesnot. Het lijkt een boulevardstuk, maar het is in feite een harde en wrede satire over hebzucht. Weinig filmische kwaliteit, maar genietbaar dankzij de opmerkelijk goede acteurs.

Muriel ou Le temps d'un retour

1963 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Delphine Seyrig, Jean-Pierre Kérien, Jean-Baptiste Thierrée, Nita Klein en Jean Champion.

Bij Hélène, een eenzame, in Boulogne-sur-Mer wonende antiquair, en haar inwonende stiefzoon, getraumatiseerde Algerije-veteraan Bernard, spoken permanent de herinneringen. Zoals ook Resnais' L'année dernière à Marienbad maakt Muriel de kijker tot speelbal van zijn eigen onbewuste wil om op een complex narratief vol tijdsmanipulaties en zwervende geesten vat te krijgen. In Jean Cayrols scenario, een soort cine-equivalent van de nouveau roman, is het verleden alomtegenwoordig. Daarin dolen de hoofdpersonages rond zonder ooit de uitgang naar hun heden te vinden. Coppa Volpi Beste Actrice voor Seyrig tijdens de Venetiaanse Mostra 1963.

Le Baron fantôme

1943 | Mysterie, Romantiek

Frankrijk 1943. Mysterie van Serge de Poligny. Met o.a. Odette Joyeux, Jany Holt, Alain Cuny, André Lefaur en Marguerite Pierry.

Een gravin bezoekt met haar dochter en haar vriendin het kasteel van haar oom die echter overleden blijkt te zijn. Er wonen alleen nog een kreupele knecht en een jonge dichter - een geestelijk erfgenaam van de baron - en de mysterieuze sfeer maakt de meisjes van hun gevoelens en inspiraties bewust, los van de prozaïsche realiteit en hun sociale status. Deze door Cocteau geschreven film, waarin hij zèlf de kluizenaar-baron speelt, is historisch interessant vanwege de vooruitwijzingen naar zijn latere eigen films. Ook de voor de bezettingstijd uitdagende triomf van poëzie over politiek is boeiend, maar de zwaar aangezette expressionistische stijl resulteert ondanks de opmerkelijke beelden niet in een film. De stills zijn suggestiever dan de scènes zelf.