Michèle Simonnet

Marie Fransson : S'il vous plaît

Frankrijk 1999. Drama van Christiane Spièro. Met o.a. Alicia Alonso, Annie Girardot, Alberto Gimigniani, Rebecca Potok en Nino Gauzy.

Maigret : Meurtres dans un jardin potager

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Edwin Baily. Met o.a. Bruno Cremer, Geneviève Fontanel, Michèle Simonnet, Rémy Kirch en Christophe Kourotchkine.

Les 5 dernières minutes: Fin de bail

Frankrijk 1993. Misdaad van Jean-Jacques Kahn. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Françoise Arnoul, Henri Marteau en Marina Rodriguez-Tome.

De bewoners van een oud vervallen gebouw in Parijs worden bedreigd door twee ongure types. Zij handelen in opdracht van een projectontwikkelaar die iedereen uit het huis wil verdrijven om het vervolgens met de grond gelijk te maken. Enkele dagen later wordt een Poolse vrouw dood aangetroffen op de binnenplaats. Commissaris Santini wordt aangesteld om de zaak te onderzoeken. Alledaagse politiefilm met enkele spannende momenten en onverwachte wendingen. Liefhebbers van het genre zullen echter weinig verrassingen aantreffen. Vlotte actie en goed spel. Kahn en Colette Djidou schreven het scenario dat naast het politiewerk ook nog wat maatschappijkritiek levert. Goed in beeld gebracht door Serge Palatski.

Bernadette

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Luxemburg 1988. Biografie van Jean Delannoy. Met o.a. Sydney Penny, Jean-Marc Bory, Michèle Simonnet, Roland Lesaffre en Bernard Dhéran.

Decennialang draaide in het bioscoopje van bedevaartsoord Lourdes non-stop de klassieker The Song of Bernadette van Henry King uit 1943, tot zich eindelijk deze vervanger aandiende. De nieuwe verfilming van het levensverhaal van de jonge Maria Bernarda Soubirous, die rond 1858 in een grot achttien Mariaverschijningen zou hebben meegemaakt, is minder aangedikt en melodramatisch dan de vorige, maar daarmee ook een stukje saaier. Werd tegelijk opgenomen in zowel Frans als Engels, om een zo breed mogelijk (religieus) publiek te bedienen.

La triche

Frankrijk 1984. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Victor Lanoux, Xavier Deluc, Anny Duperey, Valérie Mairesse en Michel Galabru.

Politiecommissaris Michel Varta (Lanoux) is bezig met het onderzoek naar de moord op een homoseksuele man, een bekendheid in het theatercircuit. Zo leert hij Bernard (Deluc) kennen, een jonge muzikant. Hij begint een affaire met de aantrekkelijke jongeman. Daar wordt het ingewikkeld. Niet alleen is de rechercheur een getrouwde gezinsman, zijn minnaar zou wel eens betrokken kunnen zijn bij de moordzaak. Yannick (geboortenaam Marie-Annick) Bellon begon als documentairemaker en maakte vanaf de jaren zeventig geëngageerde speelfilms over vrouwenzaken en maatschappelijke misstanden. Hoofdrolspeler Lanoux was eerder te zien in de Franse internationale hit Cousin Cousine (1975)

En absence du peintre

Frankrijk 1984. Experimenteel van Marie Geneviève Ripeau. Met o.a. Michèle Simonnet, Martine Chevalier, Philippe Noël en Philippe Besson.

Kunstmatige experimentele film over een vrouw die een documentaire wil maken over de in 1907 overleden schilderes Paula Modersohn-Becker. Ze wordt verlaten door haar man, ook een schilder, en daarom wil ze haar emoties al filmend verwerken. Gewauwel waar je niet goed van wordt.

L'amour nu

Frankrijk 1981. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Michel Folon, Georges Rouquier, Zorica Lozic en Jean-Claude Carrière.

Een vrouwelijke tolk heeft kanker en moet een borst laten amputeren. Het gevoel hierna geen complete vrouw meer te zijn, doet haar breken met haar geliefde, die ze de waarheid verzwijgt. Hij komt er toch achter, maar ze verwart zijn liefde met medelijden. Een teleurstellende film van Bellon, die in het verleden treffender observeerde; heeft zowel al te zwart-karikaturale als overmatig rooskleurige momenten in een vlakke vormgeving. Het goede spel van Jobert en Folon geeft bij vlagen authentieke emoties aan de stof die ontleend is aan de autobiografische roman van de actrice Françoise Prevost.

Bobo la tête

Frankrijk 1980. Komedie van Gilles Katz. Met o.a. Gilles Segal, Jean-Pierre Moulin, Michel Robin, Paul Crauchet en Pascal Aubier.

Het verhaal van een mislukte schrijver die zijn best blijft doen, hoewel zijn bekendheid beperkt blijft tot zijn eigen omgeving. Plotseling wordt [KA1]e[KA1]en van zijn onderwerpen voor een film gekozen! Wordt hij nu eindelijk beroemd? Uiteindelijk worden de kleingeestige trucjes en transacties hem fataal, en bij de aanblik van zoveel idealistische na[KA3]iviteit re[KA3]incarneert Dosto[KA3]ievski zelf om hem te hulp te komen. Lijkt een volwaardige autobiografie, gezien de bedroevende carri[KA2]ere van deze begaafde regisseur: twee films in ruim twintig jaar, waarvan de eerste (het bijzondere LETTRES DE STALINGRAD) de bioscopen nooit bereikte, terwijl deze produktie er zo een is die na drie dagen van het programma wordt gehaald. Wisselvallig, omdat de regisseur het moest doen met een bescheiden budget, maar daarom niet minder waarachtig. Een kroniek afgewerkt met een dosis fantasie, die op scherpe, schampere en allesbehalve vriendelijke toon een wereldje van zelfvoldane botteriken beschrijft (ambtenaren, uitgevers, producenten en distributeurs). Naar de 'casting' te oordelen zijn zijn vrienden hem te hulp gekomen. Het gevoelige spel wordt gedomineerd door een zowel potsierlijke als zielige Segal. Ook bekend als A PROPOS DE NEIGE FONDUE.

L' Amour violé

Frankrijk 1977. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Nathalie Nell, Alain Fourès, Michèle Simonnet, Pierre Arditi en Daniel Auteuil.

Integere themafilm over verkrachting, vrij nadrukkelijk geregisseerd maar gezien het belanghebbende thema toch interessant. Nell speelt het slachtoffer dat na de eigenlijke verkrachting ook nog eens af te rekenen krijgt met de onverschilligheid van het gerecht, de reactie van haar verloofde en de onmacht om het gebeuren psychologisch te verwerken. Ook bekend als PLAISIRS D'AMOUR en VIVRE ENSEMBLE POURTANT.

Monsieur Balboss

Frankrijk 1975. Drama van Jean Marboeuf. Met o.a. Michel Galabru, Marcel Guiet, Michèle Simonnet, José Arthur en Michel Aumont.

Een gerespecteerd man - commissaris van politie en voorbeeldig huisvader - maakt van zijn machtspositie gebruik voor malversaties binnen de wet en kiest zich daarbij een getuige/medeplichtige/leerling in de persoon van een jonge vagebond, zodat hij toch de prikkel heeft om risico's te nemen. Wanneer de jongen zich tegen hem keert, wordt hij ongestraft uitgeschakeld. Deze cynische politiesatire is op scenarioniveau onvoldoende oorspronkelijk en valt de bourgeois-hypocrisie aan met overbekende middelen. Het visueel grof effectbejag zou stuitend zijn zonder de knappe hoofdrol van Galabru die de quasi- goedmoedigheid overtuigend griezelig weet te maken.