Claire Atherton: montage.
Er zijn 7 films gevonden.

La folie Almayer

2011 | Drama

België​/​​Frankrijk 2011. Drama van Chantal Akerman. Met o.a. Stanislas Merhar en Marc Barbé.

Nina (Marion), dochter van een Maleisische moeder (Oum) en een Franse kolonist (Merhar) wordt als kind naar Europa gestuurd voor een degelijke opleiding. Als volwassene keert ze terug naar haar vader met wie ze een ongemakkelijke band heeft, en lijkt ze zich ergens thuis te voelen. Wat statische bewerking van Joseph Conrads boek Almayer's Folly verplaatst het verhaal van negentiende-eeuws Maleisië naar het heden, een wat geforceerde constructie. Laatste speelfilm van de Belgische regisseuse Akerman, die in 2015 overleed en vooral vereenzelvigd wordt met haar feministische meesterstuk Jeanne Dielman (1975).

Demain on déménage

2004 | Komedie

Frankrijk​/​​België 2004. Komedie van Chantal Akerman. Met o.a. Sylvie Testud, Aurore Clément, Jean-Pierre Marielle, Natacha Régnier en Elsa Zylberstein.

Een van de leukere titels van de productieve Belgische schrijver/regisseur Akerman, deze kluchtige, maar toch ook understated spraakwaterval van een komedie. Testud is een smoezelige schrijfster (naar Akermans eigen zeggen een autobiografisch personage) die na de dood van haar echtgenoot haar drukke moeder in huis neemt, en moet concluderen dat dit de voortgang van haar erotische roman weinig goed doet. Ze besluit haar krappe appartement te koop te zetten, met een hoop bijzondere korte ontmoetingen als gevolg. Net als voor haar Proust-verfilming La Captive schreef Akerman het script met filmmaker Eric de Kuyper.

La captive

2000 | Drama

Frankrijk​/​​België 2000. Drama van Chantal Akerman. Met o.a. Stanislas Merhar, Sylvie Testud, Olivia Bonamy, Françoise Bertin en Ellizzette Duvall.

Losjes gebaseerd op La prisonnière (in: A la recherche du temps perdu) van Marcel Proust. Vruchtbaar materiaal voor regisseur Akerman (A couch in New York) die haar werk focust op de complexiteit van seksualiteit. Scribent Simon (Stanislas Merhar) is geobsedeerd door Ariane (Sylvie Testud). Zijn obsessie vertaalt zich in haar virtuele gevangenschap: hij volgt haar overal, fysiek en psychisch. Een tragische vertelling over liefde en verlangen. Rijk doorspekt met evergreens van Rachmaninov en Schubert.

Sud

1999 | Documentaire, Drama

België​/​​Frankrijk 1999. Documentaire van Chantal Akerman. Met o.a. Cora Jones, Ed Taylor, Jr., Michael Journee, Dereck Mohammed en Mrs. Callins.

In 1998 werd de zwarte James Byrd, Jr. op afschuwelijke wijze omgebracht door drie blanke jongeren. De man werd in elkaar geslagen, aan een camion gebonden en bijna vijf kilometer verder gesleurd. Aan de hand van deze racistische moord onderzoekt Akerman het rassengeweld in Alabama dat nog steeds deel uitmaakt van het dagelijkse leven in het zuiden van de VS. Volgens sheriff Billy Rowles is de toestand in Jasper, Alabama niet anders dan in de rest van het land, maar volgens een andere bron wint de Ku Klux Klan de laatste vijftien jaar weer aan sterkte. Voor hen moet elke niet-Ariër het land uitgezet worden. Ze zijn uiterst gevaarlijk omdat niemand hen orders geeft. Ze volgen enkel hun 'Christelijke instelling'. Een pijnlijke documentaire die, naast de gesprekken, ook nog de weg volgt waarover James Byrd meegesleurd werd, tergend traag zodat we als toeschouwer haast elke centimeter van die weg meemaken. Oudere mensen met een donkere huidskleur vertellen over hun leven vroeger, dat niet bepaald anders was als vandaag, enkel de misdaden van uiterst rechts zijn nu illegaal, ook al wordt nog steeds zelden een blanke veroordeeld voor een misdaad begaan t.o.v. iemand van een ander ras. Claire Atherton was verantwoordelijk voor de montage. Fotografie is van Raymond Fromont.

Autoportret : Chantal Akerman par Chantal Akerman

1996 | Documentaire, Experimenteel

Frankrijk 1996. Documentaire van Chantal Akerman.

In 1998 werd de zwarte James Byrd, Jr. op afschuwelijke wijze omgebracht door drie blanke jongeren. De man werd in elkaar geslagen, aan een camion gebonden en bijna vijf kilometer verder gesleurd. Aan de hand van deze racistische moord onderzoekt Akerman het rassengeweld in Alabama dat nog steeds deel uitmaakt van het dagelijkse leven in het zuiden van de VS. Volgens sheriff Billy Rowles is de toestand in Jasper, Alabama niet anders dan in de rest van het land, maar volgens een andere bron wint de Ku Klux Klan de laatste vijftien jaar weer aan sterkte. Voor hen moet elke niet-Ariër het land uitgezet worden. Ze zijn uiterst gevaarlijk omdat niemand hen orders geeft. Ze volgen enkel hun 'Christelijke instelling'. Een pijnlijke documentaire die, naast de gesprekken, ook nog de weg volgt waarover James Byrd meegesleurd werd, tergend traag zodat we als toeschouwer haast elke centimeter van die weg meemaken. Oudere mensen met een donkere huidskleur vertellen over hun leven vroeger, dat niet bepaald anders was als vandaag, enkel de misdaden van uiterst rechts zijn nu illegaal, ook al wordt nog steeds zelden een blanke veroordeeld voor een misdaad begaan t.o.v. iemand van een ander ras. Claire Atherton was verantwoordelijk voor de montage. Fotografie is van Raymond Fromont.

A Couch In New York

1995 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Duitsland 1995. Komedie van Chantal Akerman. Met o.a. Juliette Binoche, William Hurt, Paul Guilfoyle, Stephanie Buttle en Richard Jenkins.

Henry Harriston is een gefrustreerde psychiater uit een chique wijk van de Upper East Side in New York City. Hij heeft een bloeiende praktijk. Béatrice Saulnier is danseres en woont in een bonte Parijse buurt, bevolkt door mensen uit alle windstreken. Ze ruilen hun woning voor de vakantie.

D'Est

1993 | Documentaire

Portugal​/​​Frankrijk​/​​België 1993. Documentaire van Chantal Akerman.

Een zeer persoonlijke kijk op het nieuwe Oost-Europa zonder gordijn of muur, bekeken door de ogen van Akerman, die geen commentaar of richtlijnen geeft. De toeschouwer mag zelf de tekst invullen. Voor haar is het Oostblok één groot, uitgestrekt land. Vanuit het voormalige Oost-Duitsland vertrekt ze via Polen naar de ex-Sovjetunie. De beelden van Bernard Deville en Raymond Fromont tonen een gebied waar het verleden voortleeft. Lyrische plaatjes worden afgewisseld met grimmige of woedende gezichten van anonieme personen in onbekende plaatsen. Akerman is geïnteresseerd in mensen, voornamelijk vrouwen. Beelden waar ieder het zijne over zal denken, maar die zeker niet onverschillig zullen laten. Claire Atherton deed de montage.