Frank Meyer: regie, cast, camera en geluid.
Er zijn 9 films gevonden.

Der blinde Fleck

2007 | Drama, Misdaad

Duitsland 2007. Drama van Tom Zenker. Met o.a. Jan-Gregor Kremp, Nina Petri, Henriette Schmidt, Hans-Uwe Bauer en Jakob Diehl.

Voor zijn afstudeerproject wist filmstudent Zenker een aardig budget en wat goede Duitse acteurs aan te trekken. Hij schreef ook zelf het scenario, waarin het leven van een agent op de kop wordt gezet wanneer zijn dochter wordt verdacht van de moord op twee van zijn collega's. In zijn zoektocht naar de waarheid gaat de aanvankelijk vredelievende hoofdpersoon volledig door het lint. Als kijker kun je daar niet erg in meegaan - Zenker heeft zijn krimi vlot geregisseerd, maar op het gebied van karakterontwikkeling heeft hij blijkbaar een, eh, blinde vlek.

Ein Bericht für eine Akademie

1998 |

Duitsland 1998. Ralf Ruland. Met o.a. Frank Meyer en Hans Holzbecher.

Voor zijn afstudeerproject wist filmstudent Zenker een aardig budget en wat goede Duitse acteurs aan te trekken. Hij schreef ook zelf het scenario, waarin het leven van een agent op de kop wordt gezet wanneer zijn dochter wordt verdacht van de moord op twee van zijn collega's. In zijn zoektocht naar de waarheid gaat de aanvankelijk vredelievende hoofdpersoon volledig door het lint. Als kijker kun je daar niet erg in meegaan - Zenker heeft zijn krimi vlot geregisseerd, maar op het gebied van karakterontwikkeling heeft hij blijkbaar een, eh, blinde vlek.

Das Große Fest - Wiedersehen an der Ostsee

1992 | Drama

Duitsland 1992. Drama van Klaus Poche, Frank Beyer en Frank Meyer. Met o.a. Hans Christian Blech, Rolf Hoppe, Iris Berben, Elsa Grube-Deister en Michael Gwisdek.

Het scenario van het regisseursduo Poche en Beyer kwam tot stand in de golf van films die over de gevolgen van de Duitse hereniging gingen. Het onderwerp hier is een vervallen hotel aan de Oostzeekust, dat door Friedrich (Hoppe), een rijke projectontwikkelaar uit het Westen, gerenoveerd zal worden. Het hotel dat ooit van zijn vader was, werd in de DDR gerund door partijprofiteur Viktor (Gwisdek), maar het echte werk werd door Friedrichs broer Richard (Blech) gedaan. Hij moest zich Viktor, de 'Verwalter' als directeur laten welgevallen. Terwijl Richard hoopt dat met de middelen van zijn rijke broer het statige hotel in ere hersteld zal worden, heeft Friedrich met hulp van Viktor, die zijn hand op de aankoopvergunningen van de grond heeft kunnen leggen, totaal andere, zuiver speculatieve plannen. Dit leidt tot wrijving tussen de broers, waarbij de goede moraal het tenslotte mag winnen zonder dat er echte verliezers zijn. Wie goed op de hoogte is met de muur van Berlijn die nog steeds in de hoofden van de mensen uit Oost- en West-Duitsland bestaat, vindt dit een aanvaardbaar drama. De rolverdeling, die uit wessis en ossis bestaat, is heel goed. Het camerawerk is van Peter Ziesche.

Ayan

1991 |

Nederland 1991. Bart Oudshoorn. Met o.a. Rik Hoogendoorn, Bruun Kuijt, Olga Zuiderhoek, Tim van der Gouw en Michiel Huisman.

Het scenario van het regisseursduo Poche en Beyer kwam tot stand in de golf van films die over de gevolgen van de Duitse hereniging gingen. Het onderwerp hier is een vervallen hotel aan de Oostzeekust, dat door Friedrich (Hoppe), een rijke projectontwikkelaar uit het Westen, gerenoveerd zal worden. Het hotel dat ooit van zijn vader was, werd in de DDR gerund door partijprofiteur Viktor (Gwisdek), maar het echte werk werd door Friedrichs broer Richard (Blech) gedaan. Hij moest zich Viktor, de 'Verwalter' als directeur laten welgevallen. Terwijl Richard hoopt dat met de middelen van zijn rijke broer het statige hotel in ere hersteld zal worden, heeft Friedrich met hulp van Viktor, die zijn hand op de aankoopvergunningen van de grond heeft kunnen leggen, totaal andere, zuiver speculatieve plannen. Dit leidt tot wrijving tussen de broers, waarbij de goede moraal het tenslotte mag winnen zonder dat er echte verliezers zijn. Wie goed op de hoogte is met de muur van Berlijn die nog steeds in de hoofden van de mensen uit Oost- en West-Duitsland bestaat, vindt dit een aanvaardbaar drama. De rolverdeling, die uit wessis en ossis bestaat, is heel goed. Het camerawerk is van Peter Ziesche.

Jacob The Liar

1977 |

1977. Frank Meyer. Met o.a. Henry Hübchen, Manuela Simon, Erwin Geschonneck en Vlastimil Brodský.

Het scenario van het regisseursduo Poche en Beyer kwam tot stand in de golf van films die over de gevolgen van de Duitse hereniging gingen. Het onderwerp hier is een vervallen hotel aan de Oostzeekust, dat door Friedrich (Hoppe), een rijke projectontwikkelaar uit het Westen, gerenoveerd zal worden. Het hotel dat ooit van zijn vader was, werd in de DDR gerund door partijprofiteur Viktor (Gwisdek), maar het echte werk werd door Friedrichs broer Richard (Blech) gedaan. Hij moest zich Viktor, de 'Verwalter' als directeur laten welgevallen. Terwijl Richard hoopt dat met de middelen van zijn rijke broer het statige hotel in ere hersteld zal worden, heeft Friedrich met hulp van Viktor, die zijn hand op de aankoopvergunningen van de grond heeft kunnen leggen, totaal andere, zuiver speculatieve plannen. Dit leidt tot wrijving tussen de broers, waarbij de goede moraal het tenslotte mag winnen zonder dat er echte verliezers zijn. Wie goed op de hoogte is met de muur van Berlijn die nog steeds in de hoofden van de mensen uit Oost- en West-Duitsland bestaat, vindt dit een aanvaardbaar drama. De rolverdeling, die uit wessis en ossis bestaat, is heel goed. Het camerawerk is van Peter Ziesche.

Karbid und Sauerampfer

1963 | Komedie, Romantiek, Drama

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1963. Komedie van Frank Beyer en Frank Meyer. Met o.a. Erwin Geschonneck, Marita Böhme, Manja Behrens, Margot Busse en Kurt Raekelmann.

Mei 1945. Dresden kort na de onvoorwaardelijke capitulatie. De arbeiders besluiten hun fabriek weer aan de gang te krijgen. De fabriek heeft ongeschonden het bombardement doorstaan. Hiervoor moeten zeven vaten carbid opgehaald worden in Wittenberg, de stad waar Maarten Luther zijn 96 stellingen op de kerkdeur spijkerde. De keuze valt op de jonge, ongetrouwde Kalle (Geschonneck) omdat zijn zwager in Wittenberg in de carbidfrabriek werkt en omdat Kalle vegetari[KA3]er is zodat hij zich met langs de kant van de weg groeiende zuring kan voeden, want er was letterlijk aan alles gebrek in die meidagen. Het lukt Kalle om te voet en met liften Wittenberg te bereiken en zeven vaten te regelen. De terugweg wordt een moeizame tocht met aanvaringen met Russische militairen en Amerikaanse patrouilles op de Elbe. Tenslotte arriveert Kalle met slechts twee vaten, en de vrouw van zijn leven. Bijna twintig jaar na afloop van WO II (1939-45) liet men in de DDR op luchtige wijze in een vermakelijke film zien, dat vadertje Honeckers paradijs voor arbeiders en boeren niet zomaar is ontstaan. De spelprestaties zijn heel behoorlijk. Het scenario is van regisseur Beyer en Frank Oliva. Het camerawerk is van Günter Marczinkowski.

Königskinder

1962 | Drama, Romantiek, Oorlogsfilm

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1962. Drama van Frank Beyer en Frank Meyer. Met o.a. Annekathrin Bürger, Armin Mueller-Stahl, Ulrich Thein, Marga Legal en Charlotte Küter.

Ergerlijke partijpolitieke film over communistische heldenverering, die probeert een begripvolle brug naar het fascistische nazi-verleden te slaan. Deze dubieuze weergave van de geschiedenis is alleen nog maar interessant vanwege Mueller- Stahl in de medehoofdrol en om een rolletje van Krug als legerkapitein. Magdalena Seifert (B[KA3]urger, prima donna met de zegen van de SED) en Michael Mertens (Mueller-Stahl) zijn in de eerste plaats communistische activisten tijdens het nazi-regime en in de tweede plaats elkaars geliefden. Michael wordt opgepakt en krijgt vijftien jaar wegens staatsvijandelijke activiteiten en belandt als de oorlog met Rusland is uitgebroken in een strafcompagnie aan het front. Magdalena neemt na zijn arrestatie - uiteraard - zijn plaats in, maar kan het vege lijf redden dankzij jeugdvriend J[KA3]urgen Bieneck (Thein), die bij de SA zit. Aan het front komen onderofficier Jürgen en soldaat Michael elkaar tegen. Ze hebben maar één ding in het hoofd: overlopen naar de vijand, de Russen. In zijn binnenste hoopt Michael zó weer bij Magdalena te komen. Ook al zat je in de Wehrmacht van de nazi's, die zich aan oorlogsmisdrijven hebben schuldig gemaakt, dan was je dilemma toch het in de steek laten van je strijdmakkers, desertie, waarop in oorlogshandelingen altijd de doodstraf staat. Deze morele tweestrijd bestond niet in het paradijs voor boeren en arbeiders van murenbouwer vadertje Honecker. Het scenario van Edith Gorrish en Walter Gorrish gaat niet over dit ethische probleem, maar bevat gewoon een dubbele moraal. Het camerawerk is van Günter Marczinkowsky en Karl Drömmer. Mono.

Zwei Mütter

1957 | Drama, Oorlogsfilm

Oost Duitsland 1957. Drama van Frank Beyer en Frank Meyer. Met o.a. Helga Göring, Françoise Spira, Wilhelm Koch-Hooge, Ruth Wacker en Kurt Oligmüller.

Een Française, die vanwege de arbeidsinzet naar Duitsland gehaald is en een Duitse vrouw, bevallen beiden in een kliniek van een kind. Tijdens een bombardement komt het kind van de Duitse vrouw om, die het weet te verwisselen met dat van de Française. De vroedvrouw en tevens echtgenote van de toeziend geneesheer is op de hoogte van de wanhoopsdaad maar houdt haar mond. Een vreemdelinge uit een bezet land is een tweederangs burger, en de vrouw slaagt er niet in haar vertwijfeling duidelijk te maken. Als zij na de oorlog in 1947 terugkomt, stuit zij op de botheid van de Amerikaanse militaire overheid. Een hartverscheurend drama dat mank gaat aan het algehele gebrek aan artistiek vermogen en op belachelijke wijze Amerikanen ongenuanceerd doet voorkomen. Dat laatste hing samen met de Koude Oorlog en de officiële richtlijnen, waaraan de regisseur zich vol overtuiging hield.

Armin Mueller-Stahl: Nackt unter Wölfen

-1 |

Duitsland. Frank Meyer. Met o.a. Armin Mueller-Stahl, Fred Delmare en Erwin Geschonneck.

Een Française, die vanwege de arbeidsinzet naar Duitsland gehaald is en een Duitse vrouw, bevallen beiden in een kliniek van een kind. Tijdens een bombardement komt het kind van de Duitse vrouw om, die het weet te verwisselen met dat van de Française. De vroedvrouw en tevens echtgenote van de toeziend geneesheer is op de hoogte van de wanhoopsdaad maar houdt haar mond. Een vreemdelinge uit een bezet land is een tweederangs burger, en de vrouw slaagt er niet in haar vertwijfeling duidelijk te maken. Als zij na de oorlog in 1947 terugkomt, stuit zij op de botheid van de Amerikaanse militaire overheid. Een hartverscheurend drama dat mank gaat aan het algehele gebrek aan artistiek vermogen en op belachelijke wijze Amerikanen ongenuanceerd doet voorkomen. Dat laatste hing samen met de Koude Oorlog en de officiële richtlijnen, waaraan de regisseur zich vol overtuiging hield.