Edouard Dermithe (1925-1995): cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Le testament d' Orphée, ou ne me demandez pas pourquoi!

1960 | Drama, Komedie

Frankrijk 1960. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Cocteau, María Casares, François Périer, Edouard Dermithe en Yul Brynner.

De bejaarde Cocteau maakt voor zichzelf de balans op van symboliek en mythes die in zijn literaire en filmische oeuvre en beeldende kunst steeds terugkeerden. Personages uit zijn film ORPHEE leggen hem de `straf te leven` op en ook als de godin Minerva hem doorspiest heeft, herrijst hij weer: de kunstenaar is onsterfelijk. Verrassende visuele vondsten en zelfironie (niet zonder ijdelheid) maken dit letterlijk en artistiek familiealbum zeer onderhoudend, al is de onderliggende filosofie weinig origineel of diepgravend. Bekendheid met de eerdere Cocteaufilm is geen voorwaarde, maar helpt wel.

La villa Santo - Sospir

1952 | Documentaire, Experimenteel

Frankrijk 1952. Documentaire van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Cocteau, Edouard Dermithe en Francine Weisweiller.

De beroemde Franse kunstenaar Jean Cocteau nodigt ons uit op een bezichtiging van de decoratie die hij aanbracht in de Villa Santo Sospir in Saint-Jean-Cap-Ferrat, in opdracht van de eigenares Francine Weisweiller. Befaamde schilders die voor hem in dit plaatsje werkten waren o.a. Picasso en Matisse. De tekeningen op wanden en deuren werden geïnspireerd door legende, mythologie en religie, gaande van eenvoudige ornamenten tot complex uitgewerkte schilderijen. Orpheus, die een belangrijke rol zou spelen in zijn filmcarrière, is ook hier goed vertegenwoordigd. Naar het einde toe gaat Cocteau met de beelden spelen wat een indrukwekkend poëtisch beeld geeft van zowel het badstadje als de schilderwerken. Een unieke gelegenheid om eens een ander aspect te leren kennen van cultureel duizendpoot Cocteau. De film is vooral interessant voor kunsthistorici, de gemiddelde filmliefhebber heeft er minder boodschap aan. Cocteau schreef het scenario en spreekt zelf de commentaar. Hij werd geassisteerd door Frédéric Rossif. Camerawerk was in handen van C. Iwanow.

Orphée

1950 | Romantiek, Drama, Fantasy, Experimenteel

Frankrijk 1950. Romantiek van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Marais, François Périer, María Casares, Juliette Gréco en Roger Blin.

De dichter Orpheus (Marais) wordt na een ongeluk door een mysterieuze prinses (Casar[KA2]es) naar het hiernamaals gevoerd waar hij zijn overleden Eurydice (Déa) mag zoeken. Als hij haar vindt, wordt ze opnieuw van hem weggevoerd en hij wordt neergeschoten. De prinses - die de Dood is - is verliefd geworden op de dichter en stuurt het paar terug naar de aarde. Deze persoonlijke variant op de Orpheus-mythe kreeg een fascinerende sfeer door fantasierijke beelden vol verrassende symboliek die vooral picturaal werkzaam is en aan de betekenis weinig toevoegt, dus ook niet uitgelegd hoeft te worden. Een opmerkelijke rol van Casarès als de Dood. Het scenario is van regisseur Cocteau. Het camerawerk is van Nicoals Hayer. In 1949 gedraaid en op 29 september 1950 in première gegaan in Parijs. Opgedragen aan Christian Bérard. RCA Sound System, Mono.

Les enfants terribles

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Nicole Stéphane, Renée Cosima, Jacques Bernard, Melvyn Martin en Edouard Dermithe.

Adolescent Paul (Dermithe) moet het bed houden nadat hij ­geraakt is door een te harde sneeuwbal. Zijn dominante zus Elisabeth (­Stéphane) verzorgt hem en houdt hem onder de duim. Ze wordt jaloers als Agathe (Cosima) intrek neemt in een kamer in het huis. Melville verfilmde het boek van Jean Cocteau over de problematische relatie tussen een broer en zus die zo hecht is dat er voor anderen geen ruimte is. Zijn onafhankelijke film­productie en voorkeur voor locatie-opnamen leverden hem de bewondering op van de latere Nouvelle Vague-cineasten. Hij was onder meer te zien in Godards A bout de souffle.