Jean-Pierre Prévost: regie.
Er zijn 7 films gevonden.

Marie Fransson : Un silence si lourd

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Alicia Alonso, Pascale Roberts, Alberto Gimignani, Emmanuelle Meyssignac en François Toumarkine.

Le prince des imposteurs

1997 | Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Tsjechië 1997. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Michel Piccoli, Thierry Fortineau, Bulle Ogier, Sabina Laurinova en Jiri Holy.

Une petite fille particulière

1994 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1994. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Alexandra Vandernoot, Jacques Perrin, Monique Spaziani, Geneviève Morin-Dupont en André Melançon.

Vandernoot is een jonge Française die in Montréal woont. Op een dag verandert haar hele leven. Eerst hoort ze dat het vliegtuig waarin haar moeder naar Canada kwam in volle vlucht is neergestort. Later blijkt dat het loterij-briefje dat zij van haar moeder kreeg voor haar vertrek, de hoofdprijs gewonnen heeft: zestig miljoen Franse frank. Maar dit nieuwe fortuin heeft voor haar een bijzonder bittere bijsmaak. Overtrokken drama dat filosofeert over de zin van het leven en de plaats van het geluk. De uitmuntende vertolking van de Belgische actrice Vandernoot redt het niet bepaald overtuigende scenario van Pierre Billon van de complete ondergang. In beeld gebracht door Daniel Jobin.

Crimes Passionnels: Alice

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Anne Roussel, Jean-Jacques Moreau, Marion Loran en Gérard Hérold.

Na een echtelijke ruzie verlaat genoemde Alice (Roussel) haar echtgenoot, en gaat er per motor vandoor. Dan vliegt zij tegen de achterkant van een vrachtwagen op. Geen ongeluk maar sabotage want dit is een aflevering van de serie Crimes Passionnels. Een slappe regie van een tv-regisseur die zo denkt recht op zijn salaris te hebben. De indruk bestaat dat deze produktie tweemaal zo lang duurt, en er wordt slecht geacteerd. Meer valt er niet over te zeggen. Nog minder dan

Constance et Vichy

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Marie-Josée Nat, Sonia Vollereaux, Jean Barney, Stéphane Bouy en Jean-François Garreaud.

Een serie, die vanwege de lengte nauwelijks is na te vertellen, waarin sprake is van een Amerikaanse die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. Ze is naar Frankrijk teruggegaan om haar twee dochters die zij na hun geboorte heeft afgestaan, te zoeken. De rest is van hetzelfde laken een pak, oftewel een indianenverhaal uit de 20e eeuw. Doorspekt met wat mysterie en misdaad en mooi verpakt. Een oersaaie serie, waarin het grote talent van Nat niet thuishoort.

Agathe

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Thérèse Liotard, Catriona McColl, Laura Favali, Simon de La Brosse en Rémy Roubakha.

Een rijke erfgename, die zich als een verwend kind gedraagt, heeft slechts een intieme vriendin en dat is haar gezelschapsdame, met als gevolg dat zij een alles overheersende en bezitterige aanhankelijkheid voor haar ten toon spreidt, hetgeen leidt tot een crime passionnel, als de tuinman op haar verliefd wordt. Dit verhaal, geschreven door de film- en televisieregisseur zelf, is best spannend, en de karakters en hun gedrag leveren daar een flinke bijdrage in. De goede acteerprestaties zijn bovendien mooi meegenomen. Hoe het ook mogelijk is interessante tv-films te maken met een klein budget.

L' Homme du fleuve

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Josée Destoop, Etienne Bierry, Jean Bollery en Jacques Frantz.

Een binnenvaartschipper woont bij een eilandje in de Seine dat is opgekocht door grondspeculanten. Als hierover een conflict ontstaat met de gendarmerie doodt hij een politieman, terwijl zijn vrouw wordt neergeschoten. Samen met een vriend en zijn aan de leerplicht onttrokken dochtertje vlucht hij met zijn boot naar zee. Maar hoe verder? De regie weet de ecologische idylle van een leven op het water en in de natuur opmerkelijke overtuiging te geven. Het individuele verzet tegen repressie is echter ongewoon tweeslachtig gedramatiseerd, omdat Bideau een gevoelloze en, tegenover zijn gezin, onverantwoordelijke maniak speelt. Hierdoor wordt zijn feitelijke gelijk, en de strekking van de film, verwarrend ondermijnd.