Claude Agostini: camera.
Er zijn 9 films gevonden.

Mes meilleurs copains

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Gérard Lanvin, Christian Clavier, Jean-Pierre Bacri, Louise Portal en Philippe Khorsand.

Terugblikfilm van en met veertigers waarin liefdevol wordt gemijmerd over verkwanselde idealen en principes. Centraal staan vijf Franse mannen van de generatie '68 die weer bij elkaar komen naar aanleiding van het bezoek uit Canada van hun oude vriendin en muze Bernadette. In de jaren 60 vormden ze een bandje maar de heren verzandden liederlijk in oeverloze protestpop terwijl zij solo beroemd werd. Een pretentieloos blijspel waarin filmmaker en co-scenarist Poiré soepel schakelt tussen verschillende sferen (van honingzoet tot azijnzuur) en tijden (jaren 60 tot en met de jaren 80).

Black Mic Mac

1986 | Komedie, Drama

Frankrijk 1986. Komedie van Thomas Gilou. Met o.a. Jacques Villeret, Isaach de Bankolé, Félicité Wouassi, Khoudia Seye en Cheik Doukouré.

Op het hoofdbureau werkt Michel Le Gorgues als functionaris op de afdeling beveiliging en preventie op het gebied van gezondheid. Hij heeft besloten het tehuis waar Afrikaanse werknemers verblijven te laten slopen op basis van onbewoonbaarheid. Hij is van plan deze mensen gewoonweg op straat te zetten. De raadsman van het tehuis besluit zijn toevlucht te nemen tot het ultieme wapen tegen gevaar… hij besluit een bezwering uit te spreken over Le Gorgues, zodat hij terug zal komen op zijn beslissing.

Les compères

1983 | Komedie, Drama

Frankrijk 1983. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Pierre Richard, Gérard Depardieu, Anny Duperey, Michel Aumont en Stéphane Bierry.

Wanneer haar zestienjarige zoon Tristan ervan tussen gaat met zijn vriendinnetje, en vader noch politie de zoektocht naar de jonge weglopers als urgent beschouwt, verzint moeder Christine (Duperey) een list. Ze vertelt aan twee ex-geliefden, eerst aan hardgekookte reporter Jean (Depardieu) en daarna aan beroepsdepressieveling François (Richard), dat ze de vader zijn van Tristan, teneinde hen op de speurtocht te zetten. Vebers derde film is een voortreffelijk geschreven goedgevoelkomedie met acteurs die hun al stevig aangezette personages nog eens lekker breed spelen. Hollywood-remake: Fathers' Day (1997, Ivan Reitman).

Un chien dans un jeu de quilles

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Bernard Guillou. Met o.a. Pierre Richard, Jean Carmet, Julien Guiomar, Béatrice Camurat en Hélène Surgère.

De Parijse psycholoog Pierre Cohen (Richard) keert terug naar zijn Bretonse geboortedorp om zijn broer Joseph (Carmet) die bedreigd wordt met de onteigening van zijn boerderij, bij te staan. De komiek Richard produceerde zelf deze plattelandskomedie in een welkome en geslaagde afwijking van zijn verstrooide stuntelaarsimago. Hij kreeg goed tegenspel van Carmet en vooral van Camuret, als resp. zijn broer en schoonzus Françoise. Het scenario van Claude Gallot en regisseur Guillou vermijdt de gebruikelijke vulgaire pastorale humor, maar de regie had meer flair kunnen hebben. Niettemin was de desinteresse van het Franse bioscooppubliek toentertijd onverdiend en onverklaarbaar. Het camerawerk is van Claude Agostini.

La guerre du feu

1981 | Avonturenfilm

Canada​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1981. Avonturenfilm van Jean-Jacques Annaud. Met o.a. Everett McGill, Rae Dawn Chong, Ron Perlman, Nicholas Kadi en Gary Schwartz.

Fascinerende rolprent over drie prehistorische Ulam krijgers die op zoek gaan naar vuur nadat een horde Neanderthalers hun vuurbron heeft gedoofd. Deze volstrekt unieke film, die op subtiele wijze de overgang verbeeldt van beest naar mens, heeft niet alleen een imponerende en overtuigende buitenkant, maar weet vrijwel zonder dialoog ook humor en ontroering over te brengen en steeds parodie te vermijden. Gebaren en lichaamstaal werden bedacht door Desmond Morris en het vocabulaire door Anthony Burgess. Een Oscar voor de beste grime (met name de maskers).

Sunday Lovers

1980 | Romantiek, Komedie

Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1980. Romantiek van Bryan Forbes, Edouard Molinaro, Dino Risi, Gene Wilder en Dino Ri. Met o.a. Roger Moore, Denholm Elliot, Priscilla Barnes, Lynn Redgrave en Lino Ventura.

Vier korte sketches opgebouwd rond hetzelfde thema: een man is tijdens het weekend alleen en probeert daar op zijn manier iets van te maken. In de Britse bijdrage van Forbes versiert chauffeur Moore een stewardess, terwijl hij zich voordoet als de kasteelheer. Alles loopt goed tot een vriendin van zijn baas verschijnt. Typisch Brits, vol geslaagde onverstoorbare humor. Scenario van Leslie Bricusse en gefotografeerd door C. Lecompte. Het Franse deel gaat over zakenman Ventura die veel voelt voor een slippertje met de receptioniste van het bedrijf. Hij laat zich het gras voor de voeten wegmaaien door een Amerikaanse collega. Franse frivoliteit met een guitige Ventura en een leuke Webber. Scenario van François Veber en fotografie van Claude Agostini. In de Italiaanse bijdrage zoekt Ugo Tognazzi een jeugdvriendinnetje op, om vast te stellen dat er in twintig jaar veel kan veranderen. Risi gaat meer de vulgaire Italiaanse toer op en levert het zwakste onderdeel van de film. Geschreven door Age & Scarpelli en in beeld gezet door Tonino Delli Colli. Als sluitstuk krijgen we de Amerikaanse inbreng, waarin geesteszieke Wilder met een vroeger vriendinnetje iets standvastigs probeert op te bouwen. Wilder raakt de gevoelige snaar in dit magistraal gefilmd onderdeel. Hij schreef ook het scenario, terwijl John Hirschfeld het filmde. Als geheel is de film heel onevenwichtig en geeft een zwakke indruk door de uiteenlopende stijlen.

Coup de tête

1979 | Komedie, Drama, Sportfilm

Frankrijk 1979. Komedie van Jean-Jacques Annaud. Met o.a. Patrick Dewaere, France Dougnac, Jean Bouise, Dorothée Jemma en Michel Aumont.

Een pracht satire met Dewaere als een rebelse, anti-autoritaire voetballer die alleen wordt getolereerd omdat men van hem verwacht dat hij een beslissende rol zal spelen in het behalen van de kampioenstitel voor de lokale ploeg. Annaud (The Name of the Rose, L'ours, Seven Years in Tibet) toont zich een uitstekend observator van herkenbare Franse typetjes, en slaagt er ook in ze in een ruimere, interessantere context te plaatsen. De bekrompenheid van de 'dorpsnotabelen' en de buiten alle proporties opgeblazen 'aanbidding' van voetbalhelden worden subliem gehekeld. Dewaere speelt een van zijn beste rollen en wordt uitstekend omringd door een reeks betrouwbare bijrolacteurs.

C'est pas moi, c'est lui!

1979 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Danièle Minazzoli, Aldo Maccione, Valérie Mairesse en Antoinette Poivre.

Een ghost-writer kan niet hebben dat hij geen deel heeft in het succes van de komedie-schrijver voor wie hij werkt. Hij laat zich paaien om voor een Italiaanse ster op locatie in Tunesië een filmscript op maat te schrijven. Fransman Richard heeft beslist komische kwaliteiten, maar als hij zelf de regie ter hand neemt is het door hem afgeleverde werk minder. En vooral als de Italiaan Maccione zijn partner is. Het duo gaat de strijd aan met ergerlijke ongein en weet niet van ophouden, zodat er ook aan het magere verhaaltje absoluut niets meer valt te beleven. Scenario van regisseur Richard en Alain Godard. Camerawerk van Claude Agostini.

Je suis timide, mais je me soigne

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Aldo Maccione, Mimi Coutelier, Jacques François en Jacques Fabbri.

Een verlegen bankbediende ziet een schoonheid in de hal van een sjiek hotel en wordt hopeloos verliefd. Samen met een therapeut die drastische methodes toepast om hem zelfverzekerdheid te bezorgen volgt hij haar naar mondaine vakantieplaatsen en stapelt de ene blunder op de andere. Een achtervolging is de rode draad tussen losse episodes van het ongelijksoortig duo (dat zeer weinig leuk op dreef is) met twee grappige eilandjes in een oceaan van flauwiteiten - een gesaboteerde p[KA1]etanque-wedstrijd en het in de maling nemen van een nietsvermoedende klant in een wegrestaurant (Fabbri). Scenario van Richard, Jean-Jacques Annaud en Alain Godard. Claude Agostini stond achter de camera.