Ulf Friberg

Beck - Pojken i glaskulan

Zweden​/​​Denemarken 2002. Thriller van Daniel Lind Lagerlöf. Met o.a. Peter Haber, Mikael Persbrandt, Marie Göranzon, Malin Birgerson en Hanns Zischler.

Jerusalem

IJsland​/​​Zweden​/​​Finland​/​​Noorwegen​/​​Denemarken 1995. Historische film van Bille August. Met o.a. Maria Bonnevie, Ulf Friberg, Pernilla August, Lena Endre en Sven-Bertil Traube.

In een povere Zweedse boerengemeenschap overlijdt in 1880 een hereboer. Op zijn sterfbed geeft hij zijn zoontje Ingmar die tien is, een pakje dat de erfenis inhoudt. Een boeiend historisch epos dat op authentieke feiten gebaseerd is. Ondanks de lengte is de film zeker niet vervelend. In Cannes bekroond met twee Gouden Palmen.

Beck - Mannen pȧ balkongen

Duitsland​/​​Zweden 1993. Mysterie van Daniel Alfredson. Met o.a. Gösta Ekman, Kjell Bergqvist, Rolf Lassgȧrd, Niklas Hjulström en Magdalena Ritter.

Een klein meisje wordt op brute wijze vermoord. De enige mogelijke getuige is een onverlaat, die even later op enkele meters afstand een vrouw in een kiosk overvalt. Volgens rechercheur Martin Beck (Ekman) heeft deze alles gezien of is hij de moordenaar. Dan blijkt dat er al meer van dergelijke moorden werden gepleegd, zodat Beck en zijn mannen waarschijnlijk met een maniak te maken hebben. Knap in elkaar gestoken thriller, waarin heel wat idee[KA3]en gepikt zijn uit recente films rond seriemoordenaars. Toch blijft het spannend genoeg om te zien hoe scenaristen Alfredson en John Cornell de zaak oplossen. Naar [KL]De man op het balkon[KLE] van Maj Sj[KA3]owall (die te zien is in een kleine rol als lerares) en Per Wahlöö. Tony Forsberg stond in voor de fotografie. Gevolgd door POLIS POLIS POTATISMOS.

Manen Pȧ balkongen

Zweden 1992. Mysterie van Daniel Alfredson. Met o.a. Gösta Ekman, Kjell Bergqvist, Rolf Lassgård, Niklas Hjulström en Bernt Strom.

Ekman is inspecteur Beck, die een nare kindermoordernaar in de kraag moet vatten. De enige man, die daarbij kan helpen, is een roofovervaller, die toevallig getuige was, maar die heeft zich gedrukt. Inspecteur Beck voelt de hete adem van zijn superieuren in de nek. Uitstekende misdaadfilm in degelijke stijl van de Schotse tv-detective Taggart naar de personage van het bekende Zweedse schrijversduo Maj Sjöwall en Per Wahlöö. Jonas Cornell en regisseur Alfredson schreven het scenario. Peter Mokrosinski stond achter de camera. Vierde aflevering in de serie met inspecteur Beck. In 1976 reeds eerder gefilmd door Bo Widerberg onder dezelfde titel.

Kejsarn av Portugallien

Zweden 1992. Drama van Lars Molin. Met o.a. Ingvar Hirdwall, Gunilla Nyroos, Inga Landgré, Cecilia Ljung en Allan Svensson.

Zweden, eind 19e eeuw. In het kleine dorpje Skrolykan leidt boer Hirdwall een hard en sober leven. Ljung, zijn dochter, is zijn trots. Wanneer de boerderij het financiëel moeilijk krijgt gaat Ljung uit werken naar Stockholm, maar ze vertelt niet wat ze precies doet. De norse landheer dreigt met uitdrijving en de trotse boer weet geen raad met de geruchten dat zijn dochter in de prostitutie beland zou zijn. Hirdwall wordt er ziek van en om de ellende draaglijk te maken bouwt hij een eigen droomwereld op. Dan is hij de keizer van Portugallia, die met ongeduld wacht op de thuiskomst van zijn keizerin Ljung. Symbolisch zeer zwaar geladen film, romantisch en scherp in zijn tekening van de personages en hun belevenissen. Vader en dochter symboliseren de hele gemeenschap, waarbij hun leven parallel en toch tegenstrijdig verloopt. De diverse karakters worden verfijnd weergegeven door een aantal minder bekende, maar uiterst begaafde acteurs. Molin, een geestverwant van Bille August, baseerde zijn scenario op een roman van Selma Lagerlöf. Prachtige fotografie van Jan-Hugo Norman.

Hjälten

Zweden 1990. Drama van Agneta Fagerström-Olsson. Met o.a. Lena Carlsson, Helge Jordal, Ulf Friberg, Marianne Mörk en Birgitta Ahlgren.

Zeventien-jarig meisje (Carlsson) gaat tijdens de zomer van 1965 door zowat alle riten van het volwassen worden: de dood van haar lievelingshond, de eerste seksuele ervaringen en een vader die zelfmoord pleegt. Hoewel knap geobserveerd door de maakster van SEPPAN (die ook het autobiografisch scenario schreef) komt de zwaar op de hand liggende symboliek met o.m. een vader met incestneigingen, slecht over. Sfeer en muziek van die tijd is leuk weergegeven maar je krijgt wel de indruk dat alle volwassen Zweden zuipschuiten zijn die zich op de rand van financiële faillissementen en zelfmoordneigingen bewegen terwijl hun vrouwen groteske Fellini-klonen zijn.