Michel Viala: scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Sandra, c'est la vie

1992 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Drama van Dominique Othenin-Girard. Met o.a. Lisa Fusco, Imogen Stubbs, Jean-Philippe Écoffey, Valeria Bruni Tedeschi en Franck Rousselet.

Fusco speelt een zestien-jarig meisje dat geestelijk gehandicapt is; ze is wat achterlijk. Haar moeder Stubbs, kreeg haar toen ze even oud was en liet haar eerst over aan de zorg van haar ouders en later aan een tehuis. Nu moet het kind het verblijf verlaten en dat komt slecht uit, want de nog jonge moeder Stubbs heeft net een nieuwe vrijer, Van Den Driessche. Ze zegt tegen hem dat het haar jongste zusje is, voor wie zij moet zorgen. In het kleine flatje van moeder Stubbs mag Fusco haar kamertje niet verlaten, wat zij niet uithoudt. Ze vlucht naar een kunstenaar die haar weer terugbrengt naar de inrichting. Daar mag Stubbs het kind ophalen, Van Den Driessche wordt de deur gewezen en het gehandicapte kind krijgt eindelijk de versmade moederliefde. Voor de zakdoekenbrigades en iedereen die teert op menselijk leed. Scenario van Michel Viala, Denise Fusco en Philippe Conil. Camerawerk van Jacky Mahrer.

La vierge noire

1990 | Drama

Zwitserland 1990. Drama van Jean-Jacques Lagrange. Met o.a. Pierre Banderet, Micheline Lecuyer, Félicité Wouassi, Ronny Coutteure en Jérôme Anger.

In een kleine plattelandsgemeente is gebrek aan huwbare vrouwen. De plaatselijke slager lost dat op door een mooie zwarte vrouw uit Afrika te halen en hij is daar dolgelukkig mee. Een landbouwer vindt dat ook een goed idee, maar hij verwart een vrouw met een betrouwbare werkkracht en hij wordt na enige tijd door zijn import-vrouw in de steek gelaten, als die naar de slager vlucht. Een pittige satirische film over kleingeestigheid en racisme. Scenario van Michel Viala. Camerawerk van Claude Egger en Jacques Mahrer.

L' invitation

1973 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1973. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Jean-Luc Bideau, François Simon, Jean Champion, Neige Dolsky en Cécile Vassort.

Een onopvallende kantoorbediende krijgt na de dood van zijn moeder een grote erfenis en koopt een buitenhuis waar hij op zondagmiddag zijn collega`s inviteert. De ongewone situatie, gecombineerd met drank, brengt jaloezie en wrok naar buiten die in de werksituatie verzwegen blijft, maar de volgende dag is alles weer bij het oude op het ontslag van een al te spontane typiste na. Deze schijnbaar simpele, maar minutieus geobserveerde film heeft een met het werk van Tsjechow vergelijkbare kwaliteit en betekende de internationale doorbraak van de (Franstalige) Zwitserse cinema. De regissuer schreef het scenario met Michel Vialla. Jean Zeller verzorgde het camerawerk.