Jacqueline Sadoul: montage.
Er zijn 5 films gevonden.

La femme et le pantin

1959 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1959. Drama van Julien Duvivier. Met o.a. Brigitte Bardot, Antonio Vilar, Michel Roux, Lila Kedrova en Jacques Mauclair.

De dochter van een Franse banneling in Sevilla werkt als flamencodanseres in morsige nachtclubs. Daar wordt ze aangesproken door een rijke aristocraat die haar voorstelt zijn minnares te worden. Naar de roman van Pierre Louÿs. Regisseur Luis Buñuel, die aanvankelijk voor het project was uitgezocht, weigerde BB in de hoofdrol en staakte zijn medewerking. Vervanger Duvivier brengt er weinig van terecht; Bardot is geen femme fatale, maar de ergste ramp is Vilar als de (verondersteld) geobsedeerde held. Eerder, in 1935, door Josef Von Sternberg verfilmd met Marlene Dietrich, onder de titel The Devil is a Woman.

Le désordre et la nuit

1958 | Misdaad

Frankrijk 1958. Misdaad van Gilles Grangier. Met o.a. Jean Gabin, Danielle Darrieux, Nadja Tiller, Paul Frankeur en Roger Hanin.

Georges Valois, een van de twee rechercheurs belast met het onderzoek naar de moord op nachtclubeigenaar Albert Simoni, ontmoet diens voormalige liefje Lucky en is meteen verkocht. Het animeermeisje is echter een junkie en lijkt daarnaast meer van de zaak te weten. Uit de roman van Jacques Robert destilleert Grangier (1911-1996) een sfeervolle film noir die, gezien de combinatie van misdaad, drugs en erotiek, in zijn premièrejaar ietwat risqué was. Gabins personage, behept met het klassieke redderssyndroom, buigt bovendien de waarheid bij om zijn verslaafde nachtvlinder (Tiller) uit de wind te houden. Puntige dialogen van Michel Audiard.

Lola Montès

1955 | Biografie, Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Luxemburg 1955. Biografie van Max Ophüls. Met o.a. Martine Carol, Peter Ustinov, Anton Walbrook, Yvan Desny en Oskar Werner.

De meeste films van Max Ophüls gaan over vrouwen in een vrouw-onvriendelijke samenleving. Zo ook Lola Montès, gebaseerd op het levensverhaal van de in 1821 in Ierland geboren danseres Elizabeth Rosanna Gilbert. Haar relatie met de Beierse koning Lodewijk de Eerste leidde tot de val van de koning in 1848. Een mooi tragisch verhaal in Cinemascope verfilmd met een van de grote filmsterren uit de jaren 50 in de rol van Lola Montès: kauwgomplaatje Martine Carol. De uiterst fraaie Carol, uit Nana en Madame du Barry, bleek ook uitstekend te kunnen acteren. Peter Ustinov is de goedgemutste verteller, impresario en ceremoniemeester in deze barokke biografie.

Orphée

1950 | Romantiek, Drama, Fantasy, Experimenteel

Frankrijk 1950. Romantiek van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Marais, François Périer, María Casares, Juliette Gréco en Roger Blin.

De dichter Orpheus (Marais) wordt na een ongeluk door een mysterieuze prinses (Casar[KA2]es) naar het hiernamaals gevoerd waar hij zijn overleden Eurydice (Déa) mag zoeken. Als hij haar vindt, wordt ze opnieuw van hem weggevoerd en hij wordt neergeschoten. De prinses - die de Dood is - is verliefd geworden op de dichter en stuurt het paar terug naar de aarde. Deze persoonlijke variant op de Orpheus-mythe kreeg een fascinerende sfeer door fantasierijke beelden vol verrassende symboliek die vooral picturaal werkzaam is en aan de betekenis weinig toevoegt, dus ook niet uitgelegd hoeft te worden. Een opmerkelijke rol van Casarès als de Dood. Het scenario is van regisseur Cocteau. Het camerawerk is van Nicoals Hayer. In 1949 gedraaid en op 29 september 1950 in première gegaan in Parijs. Opgedragen aan Christian Bérard. RCA Sound System, Mono.

Les parents terribles

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Marais, Josette Day, Yvonne De Bray, Gabrielle Dorziat en Marcel André.

Een door de opvoeding van zijn bazige moeder wereldvreemde jongeman is verliefd geworden op een meisje dat om hem met haar oudere minnaar zal breken. Het blijkt de vader van de jongen te zijn die zijn vriendin chanteert met onthulling als ze de relatie voortzet. Een cynische, inwonende schoonzuster doet haar invloed gelden waardoor de naïef romantische instelling van de jongen onaangetast blijft. Cocteau verfilmde zijn waarschijnlijk beste toneelstuk naar de letter, waarbij de overvloedige, maar briljante dialoog en de acteerprestaties -vooral van De Bray als moeder en Dorziat als tante - in genadeloos grote close-ups een eigen filmische werking krijgen. Zelfs Marais is overtuigend als het troetelkind.