Maryne Cayon: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Djam

2017 | Drama, Muziek

Frankrijk​/​​Griekenland​/​​Turkije 2017. Drama van Tony Gatlif. Met o.a. Daphne Patakia, Simon Abkarian, Maryne Cayon, Kimon Tsakiris en Solon Lekkas.

De recalcitrante, onderbroekloze titelheldin Djam, een jonge zangeres die met slechts een vingerknip muziek kan laten instarten op de geluidsband, wordt naar Istanboel gestuurd door haar stiefvader Kagourgos, die zij liefkozend 'stinkende oude man' noemt. Daar moet ze een nieuwe krukas halen voor diens veerboot, die voor anker ligt in de thuishaven op het Griekse eiland Lesbos. Bruisende, tegendraadse roadmovie over vrijheid, verwantschap en ballingschap, die en passant ook nog commentaar levert op de Europese vluchtelingen- en bankencrisis. Met Griekse rebetika-muziek als kloppend hart.

Je ne suis pas un salaud

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Emmanuel Finkiel. Met o.a. Nicolas Duvauchelle, Mélanie Thierry, Maryne Cayon, Driss Ramdi en Johan Soulé.

'Je begint in de war te raken Eddie,' sputtert z’n vrouw. De toeschouwer heeft dan al lang door dat Eddie is ontspoord, nadat hij weken eerder 's nachts in elkaar werd geslagen en een onschuldige Arabier als dader aanwees. Onheilspellende elektronische muziek begeleidt zijn neerwaartse spiraal langs afstompend magazijnwerk, waarbij we ontdekken waarom amateurschutter Eddie zijn beschuldiging niet direct intrekt. Fris verpakte zwartgalligheid over het kanaliseren van onmacht, de cumulatieve druk van aanhoudend klein zeer onder minima, richting een huiveringwekkende uitweg.

Les Apaches

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Thierry de Peretti. Met o.a. Aziz El Hadachi, François-Joseph Cullioli, Hamza Meziani, Maryne Cayon en Joseph-Marie Ebrard.

Aziz en zijn hangjongerenkliek houden een avondfeestje rond het zwembad van een villa waarvan de Franse eigenaars afwezig zijn. De boel loopt uit de klauw: een antiek geweer wordt gestolen en een malafide, invloedrijke vastgoedondernemer bemoeit zich ermee. Conform de fatsoenscultuur tracht dit vervelende, trage pauperdrama empathie te kweken voor Noord-Afrikaanse onderklassejongeren in Europa. Vergeefs: Aziz en zijn nietsnuttende straatmaatjes wekken slechts ergernis op. Terloopse schets van de Corsicaanse bovenwereldcultuur met onderwereldmores blijkt het interessantste scenario-element.