Sarah Kernochan

Learning to Drive

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 2014. Romantische komedie van Isabel Coixet. Met o.a. Ben Kingsley, Patricia Clarkson, Grace Gummer, Jake Weber en Sarita Choudhury.

Strike!

Verenigde Staten 1998. Familiefilm van Sarah Kernochan. Met o.a. Rachael Leigh Cook, Gaby Hoffmann, Kirsten Dunst, Heather Matarazzo en Monica Keena.

Het is 1963. De leerlingen van Miss Godards meisjesschool zijn geschokt als ze horen dat ze gaan fuseren met een jongensschool - en dat alleen om financiële redenen. De verbeelding komt aan de macht wanneer de meisjes een hilarische campagne tegen de fusie beginnen, die uitmondt in een monstrueuze schooldans - 'jongens blijven zwijnen'. Sarah Kernochan stopte haar eigen schoolherinneringen uit de jaren zestig in de film. 'Glenn Close zat bij mij in de klas. Eerst waren we allebei heel verlegen, maar toen we van school kwamen waren we overtuigde exhibitionisten.' Achter de luidruchtige façade van goeie, gore schoollol, gaat de film over vroeg feminisme, sekserollen, jongerenseksualiteit, eetstoornissen en het effect van het grote geld op Amerikaanse scholen. De schijnbaar conservatieve houding tegenover gemengd onderwijs wordt energiek omgedraaid in een gefundeerd, rebels pleidooi voor het onafhankelijke tienermeisje.

Sommersby

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1993. Romantisch drama van Jon Amiel. Met o.a. Richard Gere, Jodie Foster, Bill Pullman, James Earl Jones en Lanny Flaherty.

Amerikaanse remake van Le retour de Martin Guerre van Daniel Vigne uit 1982. Afgezien van het feit dat de setting van het zestiende-eeuwse Frankrijk is verplaatst naar het Amerika van net na de Burgeroorlog, is het verhaal grotendeels gelijk gebleven. Harde, ongevoelige man (Gere) keert na jaren op zijn plantage terug en blijkt plotseling een warm mens geworden, dit tot grote vreugde van zijn echtgenote (Foster). Het dorp begint al snel te vermoeden dat de man een oplichter is. Gere en Foster doen hun best maar kunnen het tamelijk ongeloofwaardige verhaal niet redden. Regisseur Amiel kennen we als de man achter de televisieserie The Singing Detective en de thriller Copycat.

Impromptu

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1990. Muziek van James Lapine. Met o.a. Hugh Grant, Judy Davis, Mandy Patinkin, Bernadette Peters en Julian Sands.

De liefdes en intriges van de Franse schrijfster George Sand die roekeloos de componist Fr[KA1]ed[KA1]eric Chopin achterna loopt en een vroegere minnaar tracht te ontwijken. Het geestige scenario en de knappe vertolkingen van Grant als Chopin, Davis als Sand, Patinkin als Alfred de Musset en Sands als Franz Liszt zorgen ervoor dat de film geen banale liefdesgeschiedenis wordt en maken er een glinsterende romantische komedie van met (uiteraard) meeslepende muziek van Liszt en vooral Chopin. De vergelijkingen met SMILES OF A SUMMER NIGHT en A SONG TO REMEMBER dringen zich op, maar deze film is superieur vooral aan de laaste. Het regiedebuut van toneelregisseur Lapine en het scenario is van Sarah Kernochan, zijn vrouw. Het camerawerk is van Bruno de Keyzer. Ook bekend als: CHOPIN MY LOVE.

Dancers

Verenigde Staten 1987. Romantiek van Herbert Ross. Met o.a. Mikhail Baryshnikov, Alessandra Ferri, Leslie Browne, Thomas Rall en Lynn Seymour.

Misschien zijn we toe aan een herijking van het neergesabelde Dancers. De film had geen dramatische lijn, totaal ongeloofwaardige ontwikkelingen (hoe kunnen mensen met zulke kapsels op elkaar vallen!?) en zelfs het dansen was minderwaardig, onder meer door geknip en close-ups. Maar zoals 'slechte films' uit bijvoorbeeld de jaren vijftig nu met een weemoedige mildheid worden bekeken, zo kan Dancers uit de vermaledijde jaren tachtig nu toch ook wel op wat clementie rekenen? De beelden van Ennio Guarnieri (La Traviata) bijvoorbeeld, zijn mooi als je voorbij de eng strakke panties kijkt. En de regie van choreograaf Ross (The turning point, The goodbye girl) toont toch wel degelijk iets van zijn kennis van dans. Daarnaast blijft Mikhail Baryshnikov een van de groten der aarde, wiens klassieke ballet en good looks miljoenen fans maakten. Het verhaal is als insidewereldje best interessant. Baryshnikov als Tony danst het ballet Giselle en ondervindt in zijn eigen leven enige parallellen met het stuk. Zo ontmoet hij een jong meisje (Kent) dat tragisch verliefd op hem wordt. (IdH/VPRO Gids)

Nine 1/2 Weeks

Verenigde Staten 1986. Romantisch drama van Adrian Lyne. Met o.a. Mickey Rourke, Kim Basinger, David Margulies, Christine Baranski en Dwight Weist.

IJsblokjes tussen de borsten, blinddoeken en chocoladesaus, seks in een overstromende kelder, iedereen sprak erover in 1986. Nine 1/2 Weeks was het Turks fruit van Amerika. Maar achteraf is er niet veel overgebleven van dit softpornografische drama. Terwijl Turks fruit de uitstekende verfilming van een prachtig boek was, maakte Adrian Lyne een collage van wasemende eroticaplaatjes rondom een mager excuusverhaaltje over een geharde Wall Street-man (Rourke) met erg veel vrije tijd, die een gescheiden galerie-eigenares (Basinger) met evenveel vrije tijd versiert. Hun relatie, met veel seks en weinig intimiteit, duurt slechts negenenhalve week.

Marjoe

Verenigde Staten 1972. Documentaire van Howard Smith en Sarah Kernochan.

Deze met een Oscar bekroonde documentaire over het leven van nep-evangelist Marjoe Gortner is zeker interessant, maar loopt een beetje te zeer met zichzelf weg, is een beetje te gladjes om geheel te overtuigen. Marjoe zelf is aardig genoeg.