Pierre Lhomme (1930): camera.
Er zijn 25 films gevonden.

Le Divorce

2003 | Romantische komedie

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 2003. Romantische komedie van James Ivory. Met o.a. Kate Hudson, Naomi Watts, Jean-Marc Barr, Romain Duris en Leslie Caron.

Meesterfilmer James Ivory wilde naar eigen zeggen 'iets lichthartigs' na zijn noeste Henry James verfilming The Golden Bowl. Het werd Le Divorce, gebaseerd op de gelijknamige Amerikaanse bestseller van Diane Johnson. Het verhaal speelt in Parijs waar de zwangere Roxy (Watts) een akelige scheiding compenseert met crossculturele amoureuze uitstapjes, hand in hand met stiefzus Isabel (Hudson). 'Op een moderne manier heeft het wel wat weg van de thematiek van Henry James,' aldus Ivory. 'Je kent de problemen en het gaat om de manier waarop mensen ermee omgaan. Het is een botsing tussen twee manieren van denken, de Franse en de Amerikaanse manier.'

Cotton Mary

1999 | Drama, Historische film

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1999. Drama van Ismail Merchant. Met o.a. Greta Scacchi, Madhur Jaffrey, James Wilby, Sarah Badel en Riju Bajaj.

India, vlak na de onafhankelijkheid van Engeland. Lily (Greta Scacchi), de vrouw van een Britse correspondent, moet noodgedwongen de Indiase verpleegster Cotton Mary (Madhur Jaffrey) in vertrouwen nemen nadat de verpleegster de zorg voor Lily's baby heeft gemonopoliseerd. De geforceerde situatie dwingt beide vrouwen om hun door afkomst gedomineerde identiteit onder de loep te nemen. Mary dringt zich steeds meer op in het huishouden van de Engelse. Deze staat apathisch toe dat Mary zich met de dagelijkse gang van zaken bezighoudt. Die trekt steeds meer macht naar zich toe en droomt ondertussen van het baren van blanke baby's.

Les Palmes de M. Schutz

1997 | Biografie, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1997. Biografie van Claude Pinoteau. Met o.a. Isabelle Huppert, Philippe Noiret, Charles Berling, Christian Charmetant en Philippe Morier-Genoud.

India, vlak na de onafhankelijkheid van Engeland. Lily (Greta Scacchi), de vrouw van een Britse correspondent, moet noodgedwongen de Indiase verpleegster Cotton Mary (Madhur Jaffrey) in vertrouwen nemen nadat de verpleegster de zorg voor Lily's baby heeft gemonopoliseerd. De geforceerde situatie dwingt beide vrouwen om hun door afkomst gedomineerde identiteit onder de loep te nemen. Mary dringt zich steeds meer op in het huishouden van de Engelse. Deze staat apathisch toe dat Mary zich met de dagelijkse gang van zaken bezighoudt. Die trekt steeds meer macht naar zich toe en droomt ondertussen van het baren van blanke baby's.

Mon homme

1996 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Komedie van Bertrand Blier. Met o.a. Anouk Grinberg, Gérard Lanvin, Valeria Bruni Tedeschi, Olivier Martinez en Sabine Azéma.

Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie.

Anna Oz

1996 | Horror, Thriller, Drama

Italië​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1996. Horror van Eric Rochant. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Emmanuelle Devos, Grégori Derangère, Sami Bouajila en Jean-Michel Fête.

Anna is een vrouw die in Parijs woont, maar droomt dat ze een jonge vrouw in Venetië is. Wanneer ze door de politie wordt opgehaald om te getuigen voor een misdaad die ze heeft gezien, begint haar leven in elkaar te storten. Ze kan zich namelijk niets meer herinneren van deze gebeurtenis. Zal haar alter-ego, de vrouw in Venetië, er iets mee te maken hebben?

Dieu que les femmes sont amoureuses

1993 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1993. Komedie van Magali Clément. Met o.a. Catherine Jacob, Etienne Chicot, Mathieu Carrière, Yves Beneyton en Grace De Capitani.

Anne (Jacob) blijft altijd goed gehumeurd hoewel ze haar beperkte tijd moet verdelen tussen haar baan in de montagekamer bij een tv-omroep, haar vrienden en haar drie kinderen. Thuis laat niemand haar met rust, want er komen steeds de meest uiteenlopende figuren over de vloer zoals haar moeder (Audret), de studente die op haar acht-jarige tweeling let, haar ex-man Daniel (Carri[KA2]ere), diens minnares, en Regis (Malo), haar geliefde, een dokter, die gehuwd is. Ze staat er altijd alleen voor en hoopt als haar grote liefde Arthur (Chicot) terugkeert van hem de steun te krijgen, die ze nodig heeft, maar Arthur is componist en heeft meer aandacht voor zijn muziek dan voor haar. Het portret van een verliefde vrouw die zo overbelast is, dat zelfs de kijker tussen de bomen het bos niet meer ziet. Hoofdrol Jacob weert zich krachtig om haar complexe personage gestalte te geven. Het scenario is van regisseuse Clément. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

Homo Faber

1991 | Drama, Romantiek

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Griekenland 1991. Drama van Volker Schlöndorff. Met o.a. Sam Shepard, Julie Delpy, Barbara Sukowa, Dieter Kirchlechner en Deborah-Lee Furness.

Bedachtzame verfilming van Max Frisch' klassieker 'Homo Faber'. Shepard is uitstekend als de rationele, pragmatische ingenieur Walter Faber, die als vijftigjarige tijdens zijn reizen door Europa wordt geconfronteerd met herinneringen aan zijn verloren liefde Hannah (Sukowa). Hij raakt uit evenwicht wanneer hij de jonge Sabeth (Delpy) ontmoet en met haar naar Griekenland reist. Schlöndorff (Die Blechtrommel, Un amour de Swann) kan niet voorkomen dat de openbaring waar hij naartoe werkt geen grote verrassing is. Maar tegen die tijd heeft de kijker al volop zitten genieten van intrigerende personages.

Cyrano de Bergerac

1990 | Romantisch drama, Historische film, Komedie

Frankrijk 1990. Romantisch drama van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Gérard Depardieu, Anne Brochet, Vincent Perez, Jacques Weber en Roland Bertin.

Nooit verouderende romantiek over hoe de buitenkant vaak het zicht belemmert op innerlijke schoonheid. Mooie jongeling Christian wil de schone Roxane het hof maken, maar is verbaal ietwat zwakbegaafd. Vervolgens fungeert de met een immense neus uitgeruste poëet Cyrano - overigens een historisch figuur die leefde van 1619-1655 - als souffleur d’amour. Depardieu op z’n uitbundigst, Rappeneau op z’n zwierigst, componist Jean-Claude Petit op z’n kamerbreedst: deze Cyrano is zonder twijfel de heerlijkste filmadaptatie ooit van Edmond Rostands theaterstuk. Terecht met prijzen overladen.

Camille Claudel

1988 | Biografie, Drama

Frankrijk 1988. Biografie van Bruno Nuytten. Met o.a. Isabelle Adjani, Gérard Depardieu, Danièle Lebrun, Laurent Grévill en Alain Cuny.

Ergens tussen haar hoofdrollen in Possession en La reine Margot in beweegt zich de bezeten vertolking van co-producente Adjani als beeldhouwster Camille Claudel (1864-1943). Camilles grote malheur is niet haar ijzeren wil om in een mannentijd als vrouw zelfstandig te zijn. Nee, de ontmoeting op 18-jarige leeftijd met mentor Auguste Rodin, wiens artistieke talenten gelijk opgaan met zijn egomaniakale karakter, zal haar geest breken. Voormalige stercameraman Nuytten ensceneerde classicistisch een uitmuntend staaltje Frans-biografische filmkunst met prachtige fotografie van Pierre Lhomme en dito decors van Bernard Vézat. Zeven Césars, waaronder eentje voor Adjani, haar derde.

Maurice

1987 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1987. Drama van James Ivory. Met o.a. Hugh Grant, James Wilby, Rupert Graves, Denholm Elliott en Simon Callow.

Na het succes van hun E.M. Forster-verfilming A Room with a View (1985) durfden producent Ismail Merchant en regisseur James Ivory zich ook aan Forsters omstreden roman Maurice te wagen. Het titelpersonage is een Cambridge-student (Wilby) die vlak voor de Eerste Wereldoorlog een romance beleeft met medestudent Clive (een jonge, uitstekende Grant). Terwijl Clive op den duur kiest voor een heterobestaan, besluit Maurice zijn geaardheid te omarmen. Oprecht, intelligent kostuumdrama was destijds baanbrekend vanwege de vrijmoedige, positieve verbeelding van homoseksualiteit. Ironisch, want makers Merchant en Ivory, 44 jaar lang geliefden, hielden hun eigen relatie altijd geheim.

Mistral's Daughter

1984 | Drama

Verenigde Staten 1984. Drama van Douglas Hickox en Kevin Connor. Met o.a. Stefanie Powers, Lee Remick, Robert Urich, Timothy Dalton en Stéphane Audran.

Mini-serie in drie delen. Het onstuimige leven van de schilder Julien Mistral (Keach), zijn liefde voor een model (Powers) en zijn huwelijk met een dominerende vrouw (Remick), en daarnaast hoe het verder gaat met de avonturen van het model in Amerika. Dat alles naar het boek van Judith Krantz wier echtgenoot, Steve, de serie produceerde. De verfilming start aanvankelijk zeer goed, maar verwatert tegen het eind door te veel dialoog. Het geheel kostte desondanks wel 15 miljoen dollar. De liefhebbers van romantische drama's komen echter wel aan hun trekken.

Mortelle randonnée

1983 | Thriller, Drama

Frankrijk 1983. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Michel Serrault, Isabelle Adjani, Guy Marchand, Stéphane Audran en Macha Méril.

L'Oeil, zoals privé-detective Beauvoir (Serrault) door collega's wordt genoemd, schaduwt een seriemoordenares in wie hij zijn eigen dochter herkent, of meent te herkennen. Eigenlijk zou hij haar moeten arresteren, maar in feite beschermt hij haar. Is die criminele dame (Adjani) echt zijn dochter, de kleine Catherine die hij alleen van een klassenfoto kent. Na een 'mortelle randonnée', een dodelijke zwerftocht die voert van Brussel naar Baden-Baden, van Monte Carlo naar Rome, en van Biarritz naar Bobigny, komt de akelige waarheid aan het licht. Een briljante bewerking van Eye of the beholder van Marc Behm door Michel Audiard. In deze bewerking wordt de actie van twintig tot anderhalf jaar gecomprimeerd en het verhaal wint daarmee aan helderheid.

Tout feu tout flamme

1982 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Yves Montand, Isabelle Adjani, Lauren Hutton, Alain Souchon en Jean-Luc Bideau.

Vroeger was hij ook al vaker weg dan thuis. Nu duikt vader Victor op om zijn gezin geld te ontfutselen voor schimmige gokzaakjes. Zijn dochter Pauline, die met een keurige carrière op het ministerie van Financiën de familie onderhoudt, heeft alle reden om zijn plannen te dwarsbomen. Totdat ze merkt dat senior door gangsters achterna wordt gezeten. Lichtvoetig drama met zanger-acteur Montand als losbandige zestiger en Adjani in een luchtiger rol dan ze doorgaans speelt. Scenarist-regisseur Rappeneau kennen we van ondermeer Cyrano de Bergerac (1990).

Quartet

1981 | Drama, Komedie

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1981. Drama van James Ivory. Met o.a. Alan Bates, Maggie Smith, Isabelle Adjani, Anthony Higgins en Suzanne Flon.

De jonge vrouw van een gearresteerde Poolse kunstdief wordt in het Montparnasse rond 1920 verzorgd door een rijk Brits echtpaar. Ze wordt de afhankelijke minnares van de man met medeweten van diens echtgenote - die zo haar huwelijk intact houdt - tot de Pool uit de gevangenis komt. Deze intelligente bewerking van een herontdekte roman van Jean Rhys geeft een zorgvuldig en stijlvol gereconstrueerd beeld van de internationale boh[KA2]eme in Parijs, maar is net te weinig bevlogen. Vooral omdat Bates zijn rol op z`n sloffen speelt en zijn fatale fascinatie niet waarmaakt. Zijn tegenspeelsters - vooral Adjani (ze werd hiervoor gelouwerd in Cannes) - zijn schitterend. Scenario van Ruth Prawer Jhabvala. Camerawerk van Pierre Lhomme. De fraaie decors zijn Jean-Jacques Caziot en de schitterende kostuums zijn van Judy Moorcroft.

La fille prodigue

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Jane Birkin, Michel Piccoli, Natasha Parry, Eva Renzi en René Féret.

Na een moeilijke periode verlaat Anne (Birkin) haar man en keert terug naar haar ouders. Daar ontdekt ze dat haar vader (Piccoli) een affaire heeft. Zodra haar moeder (Parry) voor een tijdje weg is, krijgt de relatie tussen dochter en vader incestueuze trekken. Intrigerend, psychologisch uitdagend drama met uitstekende cast. Regisseur Doillon, die ook zulke mooi intieme drama's als Ponette en Le petit criminel op zijn naam heeft staan, had indertijd een relatie met actrice Birkin. Samen zijn ze ouders van zangeres-model Lou Doillon.

Retour à la bien-aimée

1978 | Actiefilm, Thriller

Frankrijk 1978. Actiefilm van Jean-François Adam. Met o.a. Isabelle Huppert, Jacques Dutronc, Bruno Ganz, Christian Rist en Jean-François Adam.

Een man probeert zijn ex-vrouw, zoontje en het huis waarin hij opgroeide terug te veroveren door de nieuwe echtgenoot een moord in de schoenen te schuiven en vervolgens zijn morele steun aan te bieden. Dit geraffineerde thriller-scenario kreeg een tegendraadse stilering die van een bijna rituele ingetogenheid naar opera-achtige lyriek groeit. Regisseur Adam (die zelf de politie-inspecteur speelt) maakte drie films over een geobsedeerde, maar gedoemde terugkeer naar het verleden waarvan dit de beste is. Na voltooiing pleegde hij zelfmoord. Scenario van de regisseur, Georges Perec en Jean-Claude Carriere. Camerawerk van Pierre Lhomme.

L'état sauvage

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Francis Girod. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Claude Brasseur, Jacques Dutronc, Doura Mané en Michel Piccoli.

In een recent gedekolonialiseerde Afrikaanse staat heeft een Française haar minnaar verlaten voor een zwarte politieke leider, wat woede en wantrouwen bij blank en zwart teweegbrengt. Bekroonde roman van Georges Conchon werd door hem zelf voor de film bewerkt met Francis Girod, en geeft een overtuigend beeld van chaos, opportunisme en hoogoplopende emoties van de situatie, zonder uitgesproken politieke stellingname. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

Judith Therpauve

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Simone Signoret, Robert Manuel, François Simon, Marcel Imhoff en Jean Rougeul.

Het voortbestaan van een tijdens het oorlogsverzet geboren provinciale krant wordt bedreigd. Een verzetsheldin die als weduwe met getrouwde kinderen een leeg bestaan leidt, wordt gevraagd om de leiding over te nemen. Na aanvankelijke weerstanden weet ze redactie te inspireren, maar ze heeft niet genoeg praktisch inzicht om de verkoop van de krant te voorkomen. Dit authentieke pleidooi voor de persvrijheid boven commerciële belangen heeft een al te schematische uitwerking, waardoor de personages alleen dankzij de acteurs inleefbaarheid krijgen.

Dites-lui que je l'aime

1977 | Thriller, Romantiek

Frankrijk 1977. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Gérard Depardieu, Miou-Miou, Jacques Denis, Dominique Laffin en Claude Piéplu.

Een eenzame fabrieksarbeider blijft geobsedeerd door zijn inmiddels getrouwde jeugdliefde en moeder van een kind. Hij schrijft haar en belt haar nog regelmatig. De jonge buurvrouw in zijn pension is in stilte verliefd op hem en wordt het slachtoffer van zijn opgekropte frustraties. De film offert thriller-elementen van Patricia Highsmith's Sweet Sickness aan romantische bezetenheid en maakt die treffend waar, tot aan het ontsporende einde. Opmerkelijke, tegendraadse rollen van Depardieu en Miou-Miou. Het scenario is van Miller en Luc Béraud. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

Le sauvage

1975 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, Yves Montand, Tony Roberts, Luigi Vannucchi en Dana Wynter.

Nelly (Deneuve) wil af van haar verloofde, gangster Vittorio. Ze ontmoet Martin (Montand), een Fransman van middelbare leeftijd. Die helpt haar om te ontsnappen en keert dan terug naar zijn fijne, eenzame leven op een tropisch eiland. Daar duikt, tot zijn stomme verbazing, Nelly opnieuw op, en pogingen om haar te laten vertrekken mislukken keer op keer. Deneuve speelde nu eens niet een ijzige schoonheid, maar een drukke en temperamentvolle schoonheid. Aardige komedie van Rappeneau, die later met Gérard Depardieu een erg leuke versie van Cyrano de Bergerac maakte.

La maman et la putain

1973 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1973. Drama van Jean Eustache. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Bernadette Lafont, Françoise Lebrun, Isabelle Weingarten en Jacques Renard.

Alexandre wordt onderhouden door Marie en brengt zijn dagen door in cafés, met gesprekken met vrienden en met losse scharrels. Als hij Veronika zonder bijbedoelingen versiert, neemt zij het initiatief op cynische wijze over en blijkt behoefte aan vastigheid te hebben, zodat zij zich in zijn relatie met Marie opdringt om zich daar aan te koesteren. Hij kan de verantwoordelijkheid voor emoties bij anderen en zichzelf niet aan. Deze autobiografische film groeide uit tot een portret van een generatie die de meeste illusies kwijt is maar het restant romantiseert, ondanks hun façade. De compromisloze vormgeving met minutenlange monologen voor de statische camera maakt de film tot een van de belangrijkste na de oorlog, met zoveel herkenning dat hij ook nog een commercieel succes bleek. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

Je sais rien mais je dirai tout

1973 |

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.

L'armée des ombres

1969 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1969. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Claude Mann, Serge Reggiani, Christian Barbier, Paul Crauchet en Paul Meurisse.

Frankrijk, halverwege WO II. De leden van een verzetsgroep - veelal veertigers, onder dagelijkse leiding van ingenieur Philippe Gerbier (Ventura) - kennen uit veiligheidsoverwegingen zo min mogelijk elkaars identiteit, maar zijn toch beducht dat hun gearresteerde kameraden tijdens martelingen van de Gestapo doorslaan. Zowel bevrijdingsacties als onderlinge liquidaties uit voorzorg blijken noodzakelijk. Melville voegde aan de roman van Joseph Kessel zijn eigen verzetsherinneringen toe en gaf de film de sfeer en de benadering van zijn gangsterthrillers; met een beklemmend resultaat. Lang ondergewaardeerd, maar ijzersterk.

La vie de château

1966 | Romantische komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1966. Romantische komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, Pierre Brasseur, Philippe Noiret, Henri Garcin en Carlos Thompson.

Ver van alle oorlogsrumoer verveelt Marie (Deneuve), een verwende, getrouwde vrouw, zich begin 1944 op het Normandische landgoed van haar man, pantoffelheld Jerome (Noiret), en wil het liefst naar Parijs. Dan moeten ze verzetsstrijder Dimanche (Brasseur), die met een parachute geland is, in de kelders verbergen. Hij wordt prompt verliefd op zijn knappe gastvrouw, terwijl de Duitse ingekwartierde majoor Klopstock (Thompson) haar ook het hof maakt. Terwijl beide mannen om haar de oorlog vergeten, zal haar echtgenoot zich als de ware held ontpoppen. Deze sierlijk gemaakte en inhoudelijk verrassende komedie liet voor het eerst de humoristische mogelijkheden van Deneuve zien en bood dankbaar emplooi aan die van Noiret.

Le combat dans l'île

1962 | Drama

Frankrijk 1962. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Romy Schneider, Henri Serre, Diane Lepvrier en Robert Bousquet.

Frankrijk begin jaren zestig. Luimige, van nature jaloerse rijkeluiszoon Clément laat zich in met een cel rechtsextremisten die een politicus op hun dodenlijst heeft. Wanneer de moordaanslag door verraad in de soep loopt, duikt Clément met wederhelft Anne onder bij oude vriend en pacifist Paul. Tussen de laatste twee bloeit, in Cléments absentie, iets moois en gevaarlijks. Noodlotsdrama, liefdesverhaal, film noir, tijdsbeeld - Cavaliers regiedebuut, van een sombere schoonheid, is het allemaal. Pierre Lhommes zwart-witfotografie van contrasterende locaties streelt, evenals Schneider, het oog.