Britta Knöller: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Was bleibt

2012 | Drama

Duitsland 2012. Drama van Hans-Christian Schmid. Met o.a. Lars Eidinger, Corinna Harfouch, Ernst Stötzner, Egon Merten en Eva Meckbach.

Dertiger Marko (Eidinger) - net gescheiden, schrijver - brengt met zijn zoontje een weekend bij zijn ouders door. Het gezelschap wordt nogal gedomineerd door de manische depressies van moeder Gitte (Harfouch), die aankondigt vanaf nu zonder medicatie verder te willen. De familieleden reageren elk op een eigen manier. Intiem Kammerspiel onthult schoorvoetend dieper liggende pijnen en oude familiefrustraties. Opzienbarend wordt het misschien allemaal niet, maar de cast is prima. In eigen land goed ontvangen drama kreeg onder meer een nominatie voor de Gouden Beer in Berlijn.

The Tribunal

2009 | Drama

Duitsland​/​​Denemarken​/​​Nederland​/​​Zweden​/​​Bosnië en Herzegovina 2009. Drama van Hans-Christian Schmid. Met o.a. Kerry Fox, Anamaria Marinca, Stephen Dillane, Rolf Lassgård en Tarik Filipovic.

Rechtbankthriller speelt zich af rond het Internationaal Strafhof in Den Haag, waar een juriste (Fox) een zaak opbouwt tegen een Servische voormalige commandant, verdacht van 'etnische zuiveringen'. Haar doel is simpel: gerechtigheid. Maar in de praktijk is het allesbehalve simpel. Fox heeft een mooie rol als de aanklaagster die zich in de zaak vastbijt maar ook eigen sores heeft. Marinca, die eerder opviel in 4 Months, 3 Weeks & 2 Days, is goed als een even koppige als kwetsbare getuige. Internationale coproductie brengt een zwaar thema ingetogen in beeld.

Am Ende kommen Touristen

2007 | Drama

Duitsland 2007. Drama van Robert Thalheim. Met o.a. Alexander Fehling, Ryszard Ronczewski en Barbara Wysocka.

Sven (Fehling), een Duitse jongen van een jaar of twintig, heeft als alternatieve dienstplicht gekozen voor een jaar vrijwilligerswerk in Auschwitz. Hij wordt assistent van een bejaarde ex-gevangene (Ronczewski) die voorlichting geeft aan scholieren. De knorrige oude man moet weinig van Sven hebben, maar langzaam groeien de twee naar elkaar toe. En gelukkig werkt er ook nog een leuk meisje in het museum. Klinkt tamelijk voorspelbaar allemaal, en is het ook wel, maar regisseur Thalheim, die het verhaal baseerde op eigen ervaringen, weet er toch een mooi, oprecht, niet te zwaarmoedig drama van te maken.