Stéphane Clavier (1955): regie.
Er zijn 4 films gevonden.

Lettre à France

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Stéphane Clavier. Met o.a. Julie Ferrier, Catherine Jacob, Didier Flamand, Gil Alma en David Baïot.

France (Ferrier) heeft altijd gedacht dat haar moeder dood was. Maar nu duikt Gloria (Jacob) na jaren afwezigheid ineens op. Sterker, ze begint zich onmiddellijk met haar dochters leven te bemoeien. Ook France's gezin wordt in de wervelwind meegesleurd. Televisiekomedie van regisseur Stéphane Clavier en scenarist Jean-Luc Goossens, die vaker samenwerken, zet twee aardige comédiennes tegenover elkaar. Best vermakelijk, maar veel om het lijf heeft de film niet. Jacob was te zien in Bertrand Bliers Merci la vie (1991).

Je hais les vacances

2007 | Komedie

Frankrijk​/​​België 2007. Komedie van Stéphane Clavier. Met o.a. Stéphane Freiss, Carole Richert, Clémence Lassalas en Stéphane De Groodt.

'Jottem, vakantie!' is een feestelijke constatering, maar even zo vaak de opmaat tot bonusstress en deceptie. In de pretentieloze tv-komedie Je hais les vacances keert het stel Freiss/Richert ten derde male terug als echtpaar dat diverse alledagproblemen van een doorsnee gezin tegemoet treedt. Dat voor deze episode een vakantie op Corsica geprogrammeerd staat, maakt het gedoe er niet minder op: zomerverliefdheden in tropische melkchocolade en onvoorziene calamiteiten zorgen voor voldoende werk aan de gezins- en relatiewinkel. Opnieuw geschreven door Jean-Luc Goossens.

La voie est libre

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Stéphane Clavier. Met o.a. François Cluzet, Philippine Leroy-Beaulieu, Emma de Caunes, Éric Caravaca en Jean-Paul Muel.

'Jottem, vakantie!' is een feestelijke constatering, maar even zo vaak de opmaat tot bonusstress en deceptie. In de pretentieloze tv-komedie Je hais les vacances keert het stel Freiss/Richert ten derde male terug als echtpaar dat diverse alledagproblemen van een doorsnee gezin tegemoet treedt. Dat voor deze episode een vakantie op Corsica geprogrammeerd staat, maakt het gedoe er niet minder op: zomerverliefdheden in tropische melkchocolade en onvoorziene calamiteiten zorgen voor voldoende werk aan de gezins- en relatiewinkel. Opnieuw geschreven door Jean-Luc Goossens.

Les secrets professionels du Dr. Apfelglück

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Hervé Palud, Alessandro Capone, Mathias Ledoux, Stéphane Clavier en Thierry Lhermitte. Met o.a. Thierry Lhermitte, Christian Clavier, Josiane Balasko, Gérard Jugnot en Michel Blanc.

Vijf z.g. komische noten over de patie[KA3]enten van de dokter uit de titel, waarom nauwelijks te lachen valt. In de eerste sketch stopt vrachtwagenchauffeur Villeret, die op weg is naar psychiater Apfelgl[KA3]uck (Llhermitte) bij een herberg: waard Holgado heeft slechts [KA1]e[KA1]en oog, waardin Nadeau is exhibitioniste en samen mishandelen zij hun 75-jarige dienster Bayard. Het tweede verhaaltje gaat over de rondborstige Zabou, die bij een tv-quiz de vragen mag voorlezen. Quizmaster Chabat hoopt dat hij zijn grove racistische kandidaat Gireaud (hij spuwt, boert en laat winden) kan laten verliezen, maar wordt er zelf gek van. Het derde verhaaltje speelt in een filmstudio in Rome, waar een medewerker op de set moeite heeft met het uitblazen van een kaars; de spelers, crew en de regisseur gaan allen uit hun dak; in het vierde verhaaltje wordt door een groepje een kinderachtig gezelschapsspel gespeeld, waarbij je geen 'ja' of 'nee' mag zeggen; dokter Llhermitte stijgt op naar de hemel, terwijl de deelnemrs fouten maken en in gevaarlijke situaties belanden. Ten slotte gelooft Jugnot dat er een bril bestaat waarmee hij dwars door de kleren van zijn medemens kan kijken. Het geheel dat geregisseerd is door vijf verschillende regisseurs, wordt bijeen gehouden in de wachtkamer van dokter Lhermitte, die samen met Philippe Bruneau het scenario schreef. De fotografie was in handen van Jean-Jacques Tarbes, Roberto Girometti, Claude Agostini en Gérard Sterin. Over het algemeen mag gesteld worden, dat hier talent verknoeid is; maar ook geldt: eigen schuld, dikke bult, want het is veel te veel een onderonsje van een competente, maar zelfingenomen cast die nieuw talent niet velen kan. Pauvre France...