Karim Salah

Julie Lescaut : Travail au noir

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Interdit au public

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Gilles Behat. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Le juste : Les enfants de l'amour

Frankrijk 1995. Drama van Franck Apprédéris. Met o.a. Claude Brasseur, Amélie Pick, Jean-Pierre Moulin, Tania Sourseva en Hafid Fedaouche.

Er is weer heel wat werk aan de winkel in dit tweede avontuur van [KL]Le juste[KLE] Simon, ex-politieman u priester in Marseille. Hij ontfermt zich over een dakloze knaap die op heterdaad betrapt werd toen hij enkele doosjes sardienen stal voor zijn zieke moeder. Dan moet hij bemiddelen tussen een Franse jongeman en de Marokkaanse familie van het meisje waarop hij verliefd is en bovendien helpt hij nog de zevenentwintigjarige Camille (Pick) die op zoek is naar haar moeder door wie ze als kind in de steek gelaten werd. Je zou voor heel wat minder reeds een stapeltje zakdoeken natwenen. Hoe Brasseur ook zijn best doet hij kan niet optornen tegen het suikerzoete scenario van Sylvie Simon. Yves Dahan stond achter de camera. Nicam Stereo.

La peau du chat

Frankrijk 1994. Komedie van Jacques Otmezguine. Met o.a. Pierre Arditi, Anne Canovas, Roger Mirmont, Bernard Pinet en Bernard Ballet.

Georges (Arditi) is een acteur die zowat alles aanneemt wat hem aangeboden wordt. Tussen de kleine jobs in en de lange periodes van werkloosheid heeft hij een pracht van een snor laten groeien. Op de vooravond van de vakanties wordt hem een rol aangeboden: deze van een kat in een provincie-theater. Ondanks het protest van zijn familie aanvaardt hij de rol en terwijl hij het masker van de kat op zet moeten zijn vrouw en kinderen zonder hem op reis. Een acteur moet kiezen tussen werk en gezin. Een alledaags probleem dat hier zonder veel enthousiasme uitgewerkt werd tot een doordeweekse dramatische komedie zonder veel diepgang. Jean-Claude Grumberg en Otmezguine baseerden het scenario op de roman La nuit tous les chats sont gris van Grumberg. Jean-Claude Aumont stond aan de camera.

Les habitudes de la victime

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Barma. Met o.a. Victor Lanoux, Françoise Fabian, Catherine Rich, Jean-Jacques Moreau en Stéphanie Lanoux.

Een Parijse advokaat is neergeschoten. Commissaris Roger Goupil leidt een ingewikkeld onderzoek want enerzijds is de voormalige echtgenote van de overleden jurist een nachtprinses en anderzijds stelde hij alles in het werk om een kind te kunnen adopteren waarvan hij de vader niet was en was dus op zoek naar een schijnverloofde. In feite heeft medescenario- en dialoogschrijver Lanoux zichzelf een rol toebedeeld die hem zeer goed tot zijn recht laat komen. Overtuigend acteerwerk inclusief dat van de kleine Robert. Gemaakt met het vakmanschap van een oude rot in het tv-vak.

Frei zum Abschuß

Duitsland 1990. Thriller van Manfred Grunert. Met o.a. William Mang, Marie-Charlot Schüler, Hilmar Thate, Vera Tschechowa en Karl-Otto Alberty.

De ten onrechte oneervol uit de dienst ontslagen politieman Mang wordt lijfwacht van wapenhandelaar Thate, die door toedoen van zijn verraderlijke veiligheidschef Möller verstrikt raakt in een dodelijke strop. Mang redt hem eruit. Onderhoudend, maar voorspelbaar filmpje. Het scenario is van de regisseur en het camerawerk is van Rolf Paulerberg en Steffen Böttrich.

Pause café, pause tendresse 3 : L'argent de la drogue

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Myriam Boyer, Annick Alane en Isabelle De Botton.

Pierrot (Thuillier) komt vrij na een lange gevangenisstraf. Hij is blij om zijn vriendin Marie-Jo (Blanco) terug te zien, maar zijn blijdschap slaat vlug om in ontgoocheling als hij werk gaat zoeken. Op de arbeidsmarkt is weinig plaats voor iemand met een strafblad die bovendien nog ongeschoold is ook. Zelfs de beste intenties kunnen niet helpen. Pierrot is jong, verliefd en wil leven, maar dat is niet eenvoudig. Enkel de misdaad biedt nog een uitweg. Marie-Jo doet beroep op maatschappelijke werkster Jo[KA3]elle Calvet (Jannot), temeer daar ze vreest dat Pierrot met zelfmoordplannen rondloopt. Joëlle is weer redder in nood in deze wedloop tegen de tijd en tegen de dood. Het wordt allemaal eerder sentimenteel voorgesteld, maar liefhebbers van het genre komen niet bedrogen uit. Georges Coulonges bewerkte zijn eigen roman en Jean-Paul Schwartz filmde er de beelden bij.