Joan Baez

Joan Baez: cast en muziek.
Er zijn 14 films gevonden.

Four Little Girls

1997 | Documentaire

Verenigde Staten 1997. Documentaire van Spike Lee.

Op 28 augustus 1963 verkondigde Martin Luther King zijn beroemde woorden 'I have a dream'. Nog geen twee weken later leek deze droom uiteen te spatten. In het sterk racistische Birmingham, Alabama kwamen bij een bomexplosie in de Baptist Church in de 16th Street vier jonge zwarte meisjes van rond de twaalf om het leven: Denise McNair, Carole Robertson, Cynthia Wesley en Addie Mae Collins. Spike Lee bezoekt de nog levende ouders, vrienden en leraren van deze meisjes, evenals kerkgezagdragers, toenmalige leden van de overheid en het gerecht en bevriende acteurs als Ossie Davis en Bill Cosby. Hij zoekt naar de reden van de blinde haat die de integratie zolang tegenhield in deze streken. Het liedje Birmingham Sunday dat Joan Baez aan deze zaak wijdde klinkt over de generiek. Een beklijvende documentaire die in 1998 een Oscarnominatie kreeg. En een film die nog niets aan actualiteit heeft ingeboet.

Message To Love

1995 | Documentaire, Muziek

Verenigd Koninkrijk 1995. Documentaire van Murray Lerner. Met o.a. The Who, Free, Tini Tim, Taste en John Sebastian.

Documentaire over het laatste (1970) van een drietal legendarische muziekfestivals op het eiland Wight, gemaakt omdat het inmiddels 25 jaar geleden was. Van 26 tot 30 augustus 1970 stroomden meer dan een half miljoen popmuziekfans samen op de East Afton Farm, waar het niet altijd even vredig toe ging. De vulgaire, opruiende taal van M.C. Rikki was steeds te horen tussen de optredens van bijna alle popzangers en popgroepen, die op dat moment in waren, w.o. The Who, Donovan, John Sebastian, Leonard Cohen, Ten Years After, Moody Blues, Jethro Tull. Jimi Hendrix trad hier voor de laatste maal op, evenals Jim Morrison, die met The Doors een ijzingwekkende versie bracht van `The End`. Er waren schermutselingen met de politie, omdat jongeren die het festival gratis wilden bijwonen op de omzomende heuvelrug kampeerden en vandaar het evenement volgden. Er gebeurde on stage genoeg: Kris Kristofferson liep woedend middenin `Me And Bobbie McGee` weg omdat hij vond dat er teveel lawaai was; Joni Mitchells optreden werd onderbroken door een ruige fan, enz. Regisseur Lerner levert geen commentaar, maar compenseert dit met uitspraken van eilandbewoners en festivalgangers. Een uitstekend beeld van een vervlogen tijdperk (voor de liefhebbers). De montage is van Einar Westerlund en Stan Warnow. Het scenario is van regisseur Lerner, die tevens de film produceerde. Het camerawerk is van Andy Carchrae, Jack Hazan, Nic Knowland, Norman Langley, Murray Lerner, Richard Stanley, Charles Stewart en Mike Whittaker. Stereo en Dolby Digital.

Woodstock: The 25th Anniversary TV Series

1994 | Documentaire, Muziek

Verenigde Staten 1994. Documentaire van Michael Lang. Met o.a. Richie Havens, Country Joe, Sebastian, Incredible String Band en Bert Sommer.

25 jaar later praatte Michael Lang d.m.v. interviews en als commentaarstem bij de fragmenten van historische opnames een documentaire aan elkaar over het Grootste Popgebeuren Aller Tijden. Heel keurig in chronologische volgorde. Onbekend gebleven opnames tussen en achter de coulissen maken het voor liefhebbers en vorsers een interessante toevoeging aan hun muziekcollectie. Artie Kornfield was medeproducent. Bij de dertigste viering in 1999 stak de uitgebuite en teleurgestelde jeugd (dure plaatsen, woekerprijzen voor versnaperingen, onsympathieke ordediensten die bestonden uit schnabbelende smerissen, etc. etc.) de boel in de fik en maakte (hopelijk) een eind aan dit gebeuren, want het moet een mooie herinnering blijven en geen verachtelijke commerciële exploitatie van naïeve suckers door uitgekookte handige Harry's. Weg, Woodstock!

Sag nein

1983 | Documentaire, Muziek

Duitsland 1983. Documentaire van Stefan Aust. Met o.a. Harry Belafonte, Joan Baez, Wolf Biermann, Franz Josef Degenhardt en Ida Ehre.

De film bestaat uit opnames van het festival 'kunstenaars voor de vrede' dat op 3 en 4 september 1983 in Hamburg plaatsvond. Talrijke kunstenaars protesteerden toen tegen de voorgenomen plaatsing van kernraketten in Europa. De concertopnames worden afgewisseld met beelden van het platgebombardeerde Hamburg van 1943.

Renaldo and Clara

1978 | Drama, Biografie, Muziek

Verenigde Staten 1978. Drama van Bob Dylan. Met o.a. Bob Dylan, Sara Dylan, Sam Shepard, Ronee Blakely en Ronnie Hawkins.

Een zelfingenomen, slechtgemaakt gedramatiseerd verslag van Dylans 'Rolling Thunder Revue'. Dylan speelt 'Renaldo', zijn vrouw Sara is 'Clara'; Hawkins is 'Bob Dylan', Blakely is 'mevrouw Dylan'; Neuwirth is 'De gemaskerde Tortilla'. Pretentieus en afstotend. Uitsluitend voor hele doorgewinterde fans, maar een hele zit.

And then came rock

1977 | Muziek, Documentaire

Verenigde Staten 1977. Muziek van Kit Galloway. Met o.a. Chuck Berry, Chubby Checker, Elton John, Bob Dylan en Joan Baez.

Een weinig coherente compilatiefilm waarin optredens van verschillende rocksterren (en dat wordt heel breed geïnterpreteerd, van Joan Baez tot Chubby Checker) worden afgewisseld met slecht gedupliceerde filmfragmenten die op het eerste gezicht niets met de optredende vedetten te maken hebben. Heel bizar allemaal, maar de liefhebbers kunnen er eventueel wel plezier aan beleven.

Sacco e Vanzetti

1971 | Drama, Historische film

Italië 1971. Drama van Giuliano Montaldo. Met o.a. Gian Maria Volonté, Riccardo Cucciola, Cyril Cusack, Rosanna Fratello en Geoffrey Keen.

Italiaanse emigranten Nicola Sacco (Cucciola) en Bartelomeo Vanzetti (Volontè) in Massachusetts die bij de politie bekend staan als anarchisten, worden gearresteerd wegens roofoverval met doodslag en ondanks getuigenverklaringen over hun onschuld en pressie van de publieke opinie, tot de elektrische stoel veroordeeld. Dit geruchtmakend proces uit 1920 blijft in de film actueel. De nog doorwerkende politieke pressie maakte opnamen in Amerika onmogelijk, zodat de affaire gereconstrueerd moest worden met behulp van Britse acteurs. Deze smet op de authenticiteit is overkomelijk, evenals de te veel herhaalde zang van Joan Baez op de geluidsband. Cucciola werd in Cannes geëerd met de prijs als Beste Acteur. Het scenario is van Ottavio Jemma, regisseur Montaldo en Fabrizio Onofri naar een verhaal van Montaldo en Mino Roli. Het camerawerk is van Silvano Ippoliti. Technicolor, Mono.

Joe Hill

1971 | Biografie, Drama

Verenigde Staten/Zweden 1971. Biografie van Bo Widerberg. Met o.a. Thommy Berggren, Anja Schmidt, Kelvin Malave, Evert Anderson en Liska March.

De Zweed Joseph Hillstr[KA3]om (Berggren) emigreert rond 1900 naar Amerika, sluit zich aan bij de Industrial Workers of the World en gaat protestsongs schrijven die grote invloed hebben. De autoriteiten schuiven hem in 1915 een moord in de schoenen en hij wordt ter dood veroordeeld. Widerberg vat het romantisch elan van de arbeidersrevolutie opnieuw in lyrisch-impressionistische beelden met een integere titelrol van Berggren. Trouw aan de offici[KA3]ele feiten - Hill kon zich geen alibi verschaffen om zijn getrouwde geliefde niet in opspraak te brengen - leidt bij de moordzaak tot onduidelijkheid (net zoals in werkelijkheid). Het scenario Steve Hopkins, Richard Weber en regisseur Widerberg. Het camearwerk is van Petter Davidson en Jörgen Persson. Eastmancolor, Mono.

Dynamite Chicken

1971 | Muziek

Verenigde Staten 1971. Muziek van Ernie Pintoff. Met o.a. Richard Pryor, John Lennon, Yoko Ono, Sha Na Na en Ace Trucking Company.

Een rare, gedateerde collage van songs, sketches, parodieën op tv-commercials en oude filmfragmenten, die werd opgenomen toen bloot en heiligschennis op celluloid nog schokkend waren. Alleen al voor Pryor is de film een kijkje waard.

Celebration at Big Sur

1971 | Muziek, Documentaire

Verenigde Staten 1971. Muziek van Baird Bryant. Met o.a. Johanna Demetrakas, Joan Baez, < Crosby, < Stills en < Nash.

Documentaire film over rock'n roll is ondanks een paar grote muzikale momenten magertjes uitgevallen, en is slecht gemonteerd. Een van de weinige gelegenheden om Joni Mitchell te zien.

Woodstock

1970 | Muziek

Verenigde Staten 1970. Muziek van Michael Wadleigh.

Een registratie van het legendarische festival dat midden augustus 1969 de beste rockzangers en -groepen bijeenbracht op de grazige weiden van Bethel, ten noorden van New York. Het succes overtrof de stoutste verwachtingen. In de loop van drie dagen werd Woodstock bezocht door meer dan vierhonderd duizend jongeren, in het kader van 'love and peace'. Het werd het grootste evenement uit de hippie-geschiedenis. Wadleigh distilleerde uit meer dan honderdtwintig uren film een magistrale reportage die de toeschouwer onderdompelt in de sfeer die op Woodstock heerste, terwijl ze kunnen genieten van zowat iedereen die naam had in het popwereldje van dat ogenblik. Het filmmateriaal werd onder meer gemonteerd door Martin Scorsese.

Dont Look Back

1967 | Documentaire, Muziek

1967. Documentaire van D.A. Pennebaker. Met o.a. Albert Grossman, Donovan, Bob Dylan, Joan Baez en Alan Price.

Openhartige documentaire over Dylan's concert-toernee door Engeland in 1965, waarbij hoogtepunten worden gevormd door zijn pseudo-hippe persoonlijkheid, en optredens van Baez en Grossman.

The Big T.N.T. Show

1966 | Muziek

Verenigde Staten 1966. Muziek van Larry Peerce. Met o.a. David McCallum, Roger Miller, Ray Charles, Joan Baez en < The Lovin' Spoonful.

Weinig spectaculaire registratie van een jongerenconcert met muzikale gaststerren die hun routinenummers doen; slecht opgenomen, maar te beschouwen en als een soort vervolg op het veel betere T.A.M.I. SHOW.

Joe Dakota

1957 | Western

Verenigde Staten 1957. Western van Richard Bartlett. Met o.a. Jock Mahoney, Luane Patten, Charles McGraw, Barbara Lawrence en Claude Akins.

Het goede scenario van William Talman en Norman Jolley gaat over een vreemdeling (Mahoney) die navraag doet naar een oude Indiaan genaamd Joe Dakota. De stad voelt zich er niet behaaglijk bij. Het blijkt dat de Indiaan Patten aangerand zou hebben. Hij is vervolgens gelyncht, en dat was door McGraw georganiseerd. Die pikte ook zijn land waar olie blijkt te zitten. Uiteraard is McGraw de aanrander geweest, dus Mahoney moet de Indiaan, die onder hem een scout was in het leger, wreken. George Robinson deed het goede camerawerk van deze verzorgde western. Joan Baez zong de titelsong.

imdb: Zoek Joan Baez op IMDB

Componist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1997	Four Little Girls
1995	Message To Love
1994	Woodstock: The 25th Anniversary TV Series
1971	Sacco e Vanzetti
1971	Joe Hill
1970	Woodstock
1957	Joe Dakota

name

email

mijn instellingen