Frédérique Gagnol

Ni d'Eve ni d'Adam

Frankrijk 1996. Drama van Jean-Paul Civeyrac. Met o.a. Guillaume Verdier, Morgane Hainaux, Frédérique Gagnol, Hélène Chambon en Luc Tissot.

Chienne de vie

Frankrijk 1996. Komedie van Bernard Uzan. Met o.a. Jacques Weber, Marie Laforêt, Bernard Menez, Pierre Aknine en Bruno Lochet.

Un soleil pour l'hiver

Frankrijk 1993. Komedie van Laurent Carceles. Met o.a. Patachou, Philippe Caroit, Alix De Konopka, Pascale Roberts en Laura Favali.

Guillaume (Caroit) presenteert als zeer goed betaald model herenkleding voor een toonaangevende couturier. Na een uitputtende fotosessie bedenkt hij dat hij nog cadeaus moet kopen voor zijn vrienden bij wie hij kerstavond gaat vieren. Op weg naar een chique warenhuis klampt de haveloze C[KA1]eline (Patachou), hem aan. Ze is zeventig en houdt zich staande met bedelen. In zijn haast geeft Guillaume haar een biljet van vijfhonderd Franc, een zogenaamde Pascal (bijna honderd euro). Céline, die de koude kerstnacht niet buiten wil doorbrengen, laat hem niet meer gaan. Guillaume, die haar niet van zich kan afschudden, besluit haar mee te nemen naar zijn vrienden. Een hartverwarmend modern kerstsprookje waarin een oude vrouw, die 'ridder te voet is', over meer geestelijke rijkdom blijkt te beschikken dan mensen met een dikke bankrekening. Patachou, de legendarische zangeres van het cabaret, speelt haar rol met enthousiasme waardoor je het originele, maar soms zwakke, scenario van Alain Leblanc probleemloos slikt. Het camerawerk is van Maurice Giraud.

Racket au lycée

België​/​​Frankrijk 1992. Misdaad van Pierre Joassin. Met o.a. Tristan Calvez, Sylvie Genty, Felicie Pasotti Cabarbaye, Daniel Rivière en Tara Romer.

Anthony Dutein (Calvez), dertien jaar, wordt door zijn vriendjes op school onder druk gezet. Om hen te behagen gaat hij uit stelen. De gewelddadige `ancien` Henri Dunant de Royan (Romer) houdt zich speciaal met hem bezig. Het zaakje begint uit de hand te lopen en Anthony ziet geen uitweg meer. Ten einde raad wil de jongen een einde maken aan zijn leven. De minder mooie kanten van het schoollopen, gebaseerd op een ware gebeurtenis, zoals de echte Anthony en zijn moeder getuigen op het einde van de film. Leraars knijpen een oogje dicht en directeurs ontkennen het probleem, maar er zijn heel wat kinderen het slachtoffer van intimidaties op school. Deze film geeft er een goed beeld van en tracht onderwijzers ertoe aan te zetten het probleem te onderkennen en er iets aan te doen. Het scenario werd geschreven door Huguette Debaisieux. Achter de camera stond Roland Dantigny. Voorgesteld in de reeks C'est mon histoire.

Le bateau de mariage

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Florence Pernel, Laurent Grévill, Marie Bunel, Thibault Vallat en Noémie Churlet.

De vrije zone van Frankrijk. Het is 1940. Mauve (Pernel) is een jonge, vrijgevochten tante. Ze komt uit Parijs. Ze keert terug naar het platteland waar ze haar intrek neemt bij haar zus B[KA1]eatrice (Bunel). Ze ontmoet diens vriend Pierre (Gr[KA1]evill) die zij zich nog van vroeger herinneren kan toen ze een klein meisje was. Deze laatste voelt zich aangetrokken door de onafhankelijke Mauve en het komt tot een relatie tussen de behoudende Pierre en de rebelse meid uit Parijs. Een school- inspecteur maakt Pierre erop attent dat hij beter getrouwd kan zijn als hij zijn baantje wil behouden. Mauve en Pierre trouwen halsoverkop. Mauve komt er gauw achter dat de stap in het huwelijksbootje een pijnlijke vergissing was. Een uitzichtloze situatie tegen de achtergrond van de Vichy-regering die zich steeds meer met het dagelijkse leven van de burger gaat bemoeien. Het is helaas allemaal erg voorspelbaar en vooral oppervlakkig uitgewerkt. De minder bekende acteurs leveren echter uitstekend werk in de debuutfilm van Am[KA1]eris. Het scenario is van de hand van regisseur Am[KA1]eris, Jean Gruault (iemand die veel met Truffaut samenwerkte), Caroline Bottaro en Chantal Richard naar de roman van Michel Besnier. Yorgos Arvanitis stond achter de camera en maakte prachtige beelden van de Franse campagne in `Vichy France`. Voor Frankrijk zijn films over deze periode (en het regime van Vichy in het bijzonder) nog steeds een pijnlijke onderneming.