Pierre Jourdan: regie en cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Fidelio

1978 | Muziek

Frankrijk 1978. Muziek van Pierre Jourdan. Met o.a. Gundula Janovitz, Jon Vickers, Theo Adam, William Wildermann en Stella Richmond.

Een registratie van een opvoering van Beethovens beroemde opera in het antieke theater van Orange. Filmisch weinig inventief, maar met een uitstekende klankband. Het Philharmonisch Orkest van Israël staat onder leiding van Zubin Mehta. Je moet er wél van houden, natuurlijk.

Aïda

1976 | Muziek

Frankrijk 1976. Muziek van Pierre Jourdan. Met o.a. Gilda Cruz-Romo, Grace Bumbry, Peter Gougalov, Ingvar Wixell en Agostino Ferrin.

Registratie van de opvoering van Verdi's opera in het amfitheater van Orange. Filmisch weinig opwindend, maar met een bijzonder verzorgde klankband. Voor de liefhebbers.

I Am a Dancer

1973 | Documentaire

Verenigde Staten 1973. Documentaire van Pierre Jourdan en Bryan Forbes. Met o.a. Rudolf Nurejev en Margot Fonteyn.

Documentaire over Nurejev, hier iets beter gedaan dan bij de meeste dansfilms, die een groter publiek zal opleveren dan gewoonlijk. Inclusief opnamen van repetities en veel opnamen van Fonteyn.

Phèdre

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Pierre Jourdan. Met o.a. Marie Bell, Jacques Dacqmine, Jean Chevrier, Claude Giraud en Tania Torrens.

Phedra, verliefd op haar stiefzoon die haar afwijst, beschuldigt hem van incestueuze bedoelingen. Zijn vader vervloekt hem en stuurt hem weg. Ten slotte pleegt Phedra zelfmoord. Naar het stuk van Jean Racine is dit zuiver verfilmd toneel waarbij zowel tekst als situaties behouden zijn.

Le crime du Bouïf

1951 | Komedie

Frankrijk 1951. Komedie van André Cerf. Met o.a. Champi, Pierre Jourdan, Fernand Fabre, Jean Gaven en Frédérique Nadar.

Bewerking van een misdaadkomedie van de schrijvers Mouézy- Eon en La Fouchardière. De vierde en laatste film van Cerf en evenals de andere drie de moeite waard vanwege de rolbezetting, met name in de bijrollen.

La nuit du 13

1950 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1950. Mysterie van Roger Blanc. Met o.a. Maurice Teynac, Hélène Perdrière, Pierre Jourdan, Paul Bernard en Krisha Duchene.

De steenrijke exporteur Herbert Aboody (Bernard) wordt in Sjanghai gechanteerd door de Groene Draak, die hem dreigt te vermoorden, tenzij hij vijftigduizend dollar op tafel legt. Herbert vraagt inspecteur Wens (Teynac) hem te helpen. Gevolg: Aboody is dood en Wens is verdwenen. Nauwkeurige bewerking van de roman La nuit du 12 au 13 dankzij de aanwezigheid van de auteur Stanislas Andre Steeman als co-scenarioschrijver en in de rol van Matriche. Hij vat zijn werk als volgt samen: `Plaats twee mannen in een omsloten ruimte, zorg ervoor dat ze in de ochtenschemering ontdekt worden, de ene dood en de andere zwaar gewond, vergeet vervolgens voor een verklaring te zorgen en werp de verdenking op zeven of acht onschuldige personages: dat is het geheim (van dit boek)`.

Le furet

1949 | Misdaad

Frankrijk 1949. Misdaad van Raymond Leboursier. Met o.a. Pierre Larquey, Pierre Jourdan, Jacques Baumer, Michel Peres en Héléna Manson.

Een nauwkeurige bewerking van de roman [KL]Crimes [KA2]a vendre[KLE] van de vandaag de dag nog altijd veel gelezen Belg Stanislas-Andr[KA1]e Steeman. Zijn beroemde Monsieur Wens (Jourdan) ontdekt hoe `Le Furet` (Larquey) de dader van verscheidene misdaden is, wanneer hij ze thuis ten overstaan van getuigen voorspelt, en ook voor zijn kristallen bol in de hoedanigheid van helderziende. Vindingrijk (zelfs wat te veel), maar heel goed gespeeld en gefilmd door wat voor een behoorlijk ambachtsman kan doorgaan, hoewel hij vandaag de dag in het vergeetboek is beland. Een slimmerik, die kan bewijzen of het hier om een complete versie gaat.

Les Maris de Léontine

1947 | Komedie

Frankrijk 1947. Komedie van René Le Hénaff. Met o.a. Jacqueline Gauthier, Marguerite Pierry, Marcelle Duval, Jacqueline Dor en Thérése Dulac.

Het stuk van Alfred Capus (1858-1922), in zijn tijd belangrijk leverancier van boulevardtoneel, bewerkt voor de bioscoop. Van boulevardtoneel naar boulevardfilm. Dat dit werk al in 1947 is gemaakt, is alleen oppervlakkig te merken. Ook bekend als T'EN SOUVIENS-TU MON AMOUR?

Monsieur de Falindor

1946 | Avonturenfilm, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1946. Avonturenfilm van René Le Hénaff. Met o.a. Jacqueline Dor, Marcelle Duval, Janine Viénot, Françoise Féron en Pierre Jourdan.

Een jonge heer uit de Valois-tijd vertrouwt zijn jonge vrouw aan Maxime de Falindor toe, voor hij te velde trekt. Ondanks heel wat listen en lagen blijft de deugdzaamheid van de schone bewaard en geeft hij haar ongeschonden terug aan haar echtgenoot. Een bewerking van een onbekend stuk, ondertekend door Georges Manoir en Armand Vérhylle. Deze film biedt pretentieloos vermaak en hoort eerder thuis bij het genre ridderverhalen dat in de Middeleeuwen speelt. Doorstaat best goed de tand des tijds. Tamelijk moeizaam - met uitzondering van Jourdan - maar overtuigend spel.

Le Bienfaiteur

1942 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1942. Misdaad van Henri Decoin. Met o.a. Raimu, Suzy Prim, Charles Granval, Lucien Gallas en Pierre Larquey.

In het dorpje Barfleur-sur-Oron is Monsieur Moulinet (Raimu) een geziene burger. Hij helpt waar hij kan, met gulle gaven om minderbedeelden niet aan hun lot over te laten. Hij staat op goede voet met de notabelen van het plaatsje en heeft een blik geworpen op de aantrekkelijke Madame Berger (Prim), een weduwe. Toch is er iets merkwaardigs met hem aan de hand en inspecteur Picard (Colin) is bezig met een onderzoek naar een zekere Guillot, die het hoofd van een misdadige bende is. Er zijn indirecte aanwijzingen die leiden naar Moulinet. Het is nauwelijks te geloven, maar als Picard te dicht nadert, breekt er een brand uit, waarbij Moulinet - of was het Guillot? - verdwijnt. Er wordt een standbeeld opgericht voor Moulinet om hem toch nog te eren. Deze misdaadfilm, die Raimu in een voor hem bijzondere rol toont, geeft een voortreffelijk beeld van het leven in een kleine plaats in Frankrijk - een beeld dat meer dan een halve eeuw na data nog maar weinig veranderd is. De regie en het spel zijn heel behoorlijk, al is de film tamelijk onbekend gebleven. Het scenario is van Pierre Ashelbé, bewerkt door regisseur Decoin en Yves Mirande. Het camerawerk is van Jules Kruger. Gedraaid onder de Duitse bezetting - de productie in dat jaar bedroeg 77 films en het materiaal begon schaars te worden.