Lew Porter: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

Sheriff Of Sage Valley

1943 | Western, Komedie

Verenigde Staten 1943. Western van Sherman Scott. Met o.a. Bill Carson, Al St. John, Buster Crabbe en Dave O'Brien.

Slapstick-komediespeler Al `Fuzzy` St. John draaide talloze komische westerns als korte films, die behalve in Amerika ook in Engeland en Duitsland heel populair waren. Ze werden dikwijls gemonteerd tot speelfilmlengte met andere afleveringen. Deze film gaat over een sheriff die het opneemt tegen de schurkachtige helft van een tweeling. Hij wordt ook gecombineerd met CATTLE STAMPEDE van Sam Newfield over een boef die het vee loslaat om de vleesprijs te laten dalen. Vlak na WO II (1950) sloegen deze one- en two reelers vooral aan bij de jonge bioscoopganger. Voor western-fanaten interessant spul om te verzamelen.

Range Busters-serie

1940 | Western, Actiefilm, Mysterie, Misdaad

Verenigde Staten 1940. Western van

Dit was het antwoord van Monogram op de serie The Three Mesquiteers van Republic. Ook de Range Busters-serie voegde drie westernsterren samen en liet ze eendrachtig het kwaad bestrijden. Het grote voorbeeld van Republic was over het hoogtepunt heen, en zo kreeg de Range Busters-serie de kans een ware tegenhanger te worden. De serie ging in 1940 van start en deed het niet slecht. Het trio werd gevormd door John King, Ray Corrigan en Max Terhurne (ook wel Terhune); de laatste twee waren oud- Mesquiteers. De combinatie deed het goed bij het publiek, zodat ook deze serie commercieel succes had. Dat was ook te danken aan S. Roy Luby, een ex- montageman die het merendeel van de 24 afleveringen regisseerde. Hij was geen zwaargewicht, maar wel een routinier, en hij wist de vaart er in te houden. De eerste film was getiteld, hoe kon het anders: THE RANGE BUSTERS. Na de zestiende aflevering moest Corrigan de serie korte tijd verlaten. Hij werd vervangen door stuntman en `double` David Sharpe, [KA1]e[KA1]en van Hollywoods beste stuntlieden. Midden in de opnamen voor zijn vierde film werd hij voor actieve dienst opgeroepen; het was immers WO II (1941-45). Corrigan kwam weer in zijn plaats: hij was drie afleveringen afwezig geweest. Nog een film later (HAUNTED RANCH, 1943 van Robert Emmett Tansey) verliet King de serie. Het werd zijn voorlaatste: in 1946 zou nog eenmaal voor een draaiende camera staan; hij toen was pas 37. Hij werd voor de laatste vier afleveringen vervangen door Dennis Moore. Net zo min als The Three Mesquiteers gingen de Range Busters aan WO II voorbij. In de zeventiende film TEXAS TO BATAAN (1942) van Robert Emmett Tansy komen Japanse spionnen voor, in COWBOY COMMANDOS (1943) van S. Roy Luby nazi`s, etcetera. Dat dat in een western, zoals wij die kennen, helemaal niet kan, vond het publiek destijds niet erg: hun westernhelden bestreden [KA1]o[KA1]ok fascisten zoals nazi`s, en daarmee werd aan het nationale gevoel tegemoet gekomen. Eind 1943 kwam er een eind aan de serie. Ook in Engeland en later (merkwaardig genoeg) in Duitsland werd de serie een succes. Hoewel in ons land w[KA1]el afleveringen uit The Three Mesquiteers-serie werden uitgebracht (afleveringen van vóór de oorlog 1940-45) is de Range Busters-serie hier nooit te zien geweest. Corrigan, op wiens ranch de serie werd opgenomen, stierf in 1976 aan een hartaanval. Terhurne was hem in 1973 al op dezelfde wijze voorgegaan. King overleed in 1987.

Billy the Kid-serie

1940 | Western, Actiefilm

Verenigde Staten 1940. Western van

Een serie westerns, tussen 1940 en 1943 geproduceerd door Sigmund Neufeld en geregisseerd door zijn broer Sam Newfield. Newfield gebruikte ook wel de namen Peter Stewart en Sherman Scott, om niet zo duidelijk te laten zien dat hij vele westerns per jaar aankon. Deze zwart-wit reeks die begon met BILLY THE KID OUTLAWED (1940) van Peter Stewart (in werkelijkheid dus Sam Newfield) heeft met de befaamde westernoutlaw niets te maken. De scenario`s zijn in geen enkel geval gebaseerd op het leven van William Bonney. Het budget per film moest onder de twintigduizend dollar blijven, maar Newfield was w[KA1]el een routinier en ondanks de bescheiden middelen wist hij vaak toch acceptabele producten af te leveren. Als ster-waardering zou de hele serie tussen de * en de **[KL28] krijgen. Die laatste waardering slaat dan vooral op Buster Crabbe, die de laatste twaalf afleveringen van de serie beheerst. Crabbe was veel populairder dan Bob Steele, die Billy in de eerste zes films vertolkte. Hij deed het minder goed dan Crabbe het later zou doen. Steele stapte over naar de THREE MUSKETEERS-serie en Crabbe verving hem. Daarmee gaf hij een flinke impuls aan de populariteit van de reeks, want hij was `King of the Serial`, de man van razend populaire series FLASH GORDON (1936) en BUCK ROGERS (1939). Crabbe was een innemende en goed gebouwde acteur die in deze serie thuishoorde. Veel afleveringen werden echter bedorven door de humor van Al 'Fuzzy' St John. Onbegrijpelijk maar waar: deze Fuzzy was een begrip, en zéér populair, ook buiten Amerika. In Duitsland was hij een idool en ook in Engeland steunde de serie voornamelijk op zijn naam. De vreemde humor van dit fenomeen ergerde ook Buster Crabbe. Daarom liet hij enkele scenario's uitsluitend op zijn rol afstemmen. Het zijn de beste afleveringen uit de serie. In 1943 ontstonden er moeilijkheden over het gebruik van de naam BILLY THE KID. Neufeld bedacht zich geen moment en ging met Crabbe en St. John verder in de BILLY CARSON- serie. Fuzzy bleef Fuzzy, Crabbe werd Bill Carson... ach, het maakte niet zoveel uit. Het camerawerk van de BILLY THE KID-reeks was in handen van de routinier Jack Greenhalgh, die de camera later doorgaf aan Robert Cline. De muzikale achtergrond, voor zover je daarvan kunt spreken, was van Johnny Lange en Lew Porter. De laatste afleveringen uit de serie werden wel eens onder hun ondertitel uitgebracht. In plaats van BILLY THE KID in... was er dan sprake van bijv. LAW AND ORDER. Veel bekende bijrolacteurs uit de westernwereld speelden mee in de serie. Befaamde schurken als Charles King, ex-westernhelden als Kermit Maynard of Rex Lease, allemaal speelden ze wel een aflevering mee. Met de vrouwen was het in de serie droevig gesteld. Ze werden allemaal ondergeschikt gemaakt aan Billy, en helaas ook maar al te vaak aan de grapjas Fuzzy.