Hussein Riad: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Gamila el-Gazaeria

1958 | Oorlogsfilm, Historische film

Egypte 1958. Oorlogsfilm van Youssef Chahine. Met o.a. Magda, Ahmed Mazhar, Zahret el-Ola, Salah Zulfiqar en Hussein Riad.

In Algerije woedt de oorlog tussen de nationalisten en de Fransen onder leiding van kolonel Bigeard. De arrestatie van een van haar vriendinnen opent de jonge Djamila (Magda) de ogen: zij sluit zich aan bij het volksleger van de stadsguerilla. Zij wordt gearresteerd en gemarteld. In Frankrijk komt de publieke opinie in actie en meester Verg[KA2]es komt uit Parijs om de verdachte te verdedigen. Het gaat echter om een schijnproces en Djamila verkondigt de eindoverwinning van het Algerijnse volk. Laten we niet vergeten dat dit de eerste film is die uitsluitend over deze oorlog gaat. Zij vertoont alle gebreken van een bezeten propagandafilm (de gezwollenheid, de tegenstellingen, het gebrek aan terughoudendheid, de opeenvolging van theatrale beelden, enz.) en is daarom, afgezien van de onwaarschijnlijkheid van bepaalde gevechten, niet moeilijk te dateren. Toch zal de kijker vaak denken aan LA BATTAGLIA DI ALGERI van Gillo Pontecorvo, dat in 1966 gedraaid werd. Al met al toch een aardige reportage.

Seraa Fil Mina

1956 | Drama

Egypte 1956. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Faten Hamama, Omar Charif, Ahmed Ramzi, Hussein Riad en Fardoss Mohammed.

Letterlijke vertaling: `gevecht op de kaden`. In feite is de staking van de dokwerkers van Alexandri[KA3]e het decor van dit verhaal, terwijl de volgende elementen daar zo goed en zo kwaad als het ging aan toegevoegd zijn: een sentimenteel plot, de moord op een oude dokwerker, gezagsconflicten tussen de havendirecteurs en Ragab, een jonge zeeman die een echte vader vindt en die het middelpunt vormt van dit zeer melodramatische gegeven. Het hele verhaal wordt geacht zich op [KA1]e[KA1]en dag af te spelen, hetgeen niet erg waarschijnlijk is. Als we daar dan nog eens het dualisme bij optellen dat bij dit soort films hoort (de slechten worden aan het eind altijd gestraft en de goeden worden beloond) krijgen we een uitkomst die niet altijd even verteerbaar is. De beschrijving van de wereld van de dokwerkers en van de klassenstrijd die zich daar afspeelt en het boeiende (zwart-wit) camerawerk zijn echter wel de moeite waard.

Baba Amin

1951 |

Egypte 1951. Youssef Chahine. Met o.a. Hussein Riad, Faten Hamama, Kamal el Chanaoui, Marie Mounib en Farid Chawki.

Film over de beproevingen van een burgerman uit Cairo die een rustig en voorspoedig leven leidt totdat hij het op een dag in zijn hoofd haalt om het geld dat hij zijn leven lang bij elkaar heeft gespaard, aan een `zakenman` te lenen die vervolgens verdwijnt. Niet meer wetend hoe hij de wissels op zijn huis, de kosten van twee huwelijken etc. moet betalen, sterft hij van verdriet. Zijn geest dwaalt rond tussen de leden van zijn familie en ontdekt zo allerlei dingen die niet helemaal koosjer zijn - dit is niet als slechte woordspeling bedoeld! Dan wordt hij wakker, want het was maar een droom en bevindt zich aan het slot van een vrolijk diner dat aan het eind van de ramadan gegeven wordt en heeft de lener het geld terugbetaald. De film die bewust bewerkt werd als strikt melodrama (inclusief de traditionele, wijdlopige muzikale interpuncties), verleent een komisch en soms sarcastisch aspect aan deze greep uit het leven met als achtergrondgeluid de menigte en het oorverdovende kabaal van Cairo. Dit is de eerste film van deze filmmaker en bewijst al dat hij de kunst heel goed meester is. De film is gedeeltelijk autobiografisch en we vinden er de uitgangspunten van de steeds terugkerende obsessies van deze maker in terug.