Mimi Pollak: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Amorosa

1986 | Biografie, Erotiek

Zweden 1986. Biografie van Mai Zetterling. Met o.a. Stina Ekblad, Erland Josephson, Philip Zandén, Mimi Pollak en Peter Schildt.

Meer dan twintig jaar nadat zij debuteerde met ALSKANDE PAR, gebaseerd op verhalen van Agnes von Krusenstjerna, brengt Zetterling met deze biografie hulde aan de intense en niets ontziende levensstijl van de schrijfster, die leefde van 1894 tot 1940. Von Krusenstjerna verwierp de moraal van rond de eeuwwisseling en leidde met haar vertaler David Sprengel een seksueel losbandig leven. Zetterling demonstreert dat zij haar onderwerp en overtuigingen stevig in haar greep heeft en vond in Ekblad een haast ideale vertolkster van de schrijfster.

Avskedet

1982 | Drama

Finland 1982. Drama van Tuija-Maija Niskanen. Met o.a. Carl-Axel Heiknert, Kerstin Tidelius, Pirkko Nurmi, Sanna Hultman en Lotta Larsson.

Tegen de heersende moraal in maakt Valerie zich los van haar ouderlijk huis waar haar lesbische gevoelens niet geaccepteerd worden. Terugblikken geven een idee van de huiselijke situatie en vooral Valeries relatie met haar overspelige vader.

Nattmara

1965 | Thriller

Zweden 1965. Thriller van Arne Mattsson. Met o.a. Ulla Jacobsson, Gunnar Hellström, Svend Lindberg, Mimi Pollak en Thord Peterson.

Een geslaagde mode-ontwerpster wordt naar het leven gestaan, maar niemand gelooft haar, waardoor ze aan haar geestesvermogens gaat twijfelen. Goed spel van Jacobsson in haar Zweedse come-back en een uitgekiend scenario van Per Wahlöö, maar helaas weinig oorspronkelijk, wat door de overmatige lengte des te meer opvalt. Suggestieve muziek van jazzmusicus Riedel.

Kläenningen

1964 | Drama

Zweden 1964. Drama van Vilgot Sjöman. Met o.a. Gunn Wållgren, Gunnar Björnstrand, Tina Hedström, Mimi Pollak en Conny Borg.

Een vrouw van middelbare leeftijd is jaloers op de aantrekkingskracht tussen een huisvriend van haar leeftijd en haar eigen jonge dochter. Het botte contrast tussen de menopauze enerzijds, en het vrouw-worden van een pubermeisje anderzijds, levert een saaie en irritante film op, vol broeierig zwijgen. De buitenwereld speelt geen enkele rol en de drie hoofdrollen lijken in een vacuüm te leven. Wȧllgren is veel te vitaal en aantrekkelijk voor haar rol als vrouw die alles al achter zich heeft, maar deze miscast levert tenminste nog enige lichtpunten op.