Polizeiruf 110: Tödlicher Illusion
1979 | Misdaad
Oost Duitsland 1979. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Jürgen Frohriep, Dietrich Körner, Volkmar Kleinert, Karin Gregorek en Petra Barthel.
Armin Hagen (Kleinert) is een modelburger. Hij heeft een goede baan op een soort waterloopkundig laboratorium, is ijverig en wil hogerop. Hij studeert om verder te komen en er is hem een promotie in het vooruitzicht gesteld. Hij is getrouwd met Katja (Gregorek), die veel van hem houdt. Samen hebben ze een zoon. Voor Armin is Katja niet genoeg. Hij houdt er een jongere vriendin op na, Beate Beyer (Barthel), de dochter van Dr. Beyer (B[KA3]owe) van het werk. Armin heeft een slap karakter. Hij kan en wil helemaal niet kiezen tussen Katja en Beate, want hij houdt van allebei. Beate die zwanger van hem is, vindt dat hij nu moet kiezen en als hij dat niet doet, wil ze hem onder druk zetten met een zelfmoordpoging, maar die loopt uit de hand, want Beate slikt te veel slaaptabletten. Armin vindt haar op bed in haar flatje. Uit een soort paniek, maar eerder uit wakte loopt hij weg zonder haar hulp te verlenen en wakker te maken. Katja die door anonieme roddel een vermoeden had dat haar Armin een vriendin zou hebben, had hem ook al voor het blok gesteld. De eeuwig wroetende speurder Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) die een definitief rapport moet opmaken van Beate`s ontijdige dood, zoekt naar motieven. Met veel gepluis, gepraat en ondervragen van de bewoners van het flatgebouw, bedenkt hij dat er weleens sprake zou kunnen zijn van dood door schuld. De onsympathieke politieman doet met blinde ijver zijn best om doodslag te bewijzen en wordt daarbij in de finale geholpen door een psychologisch ingestorte, huilende en bekennende Armin. Het flauwe scenario van Otto Bonhoff tracteert ons op een zedenles volgens SED-recept. Communisten geloofden niet in de tien geboden omdat godsdienst volgens hun goeroe Karl Marx opium voor het volk was, maar overspel vonden ze lastig bij het in bedwang houden van hun burgers. De films worden langer, drie kwartier, maar niet beter, ook al wordt er wat socialistisch bloot (de borsten van Barthel in een liefdesscène) vertoond en krijgen we een idyllisch viswatertje met een Oostduitse dacha te zien. Debuut in de serie van de gemoedelijke Böwe die na de Duitse eenwording zelf tot aan zijn dood een POLIZEIRUF 110-Kommissar zou worden in Schwerin in door de ARD geproduceerde films. Aflevering 58.
