Zool Fleischer: muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

Un chantage en or

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Hugues De Laugardière en Hugues de Lauguardière. Met o.a. Françoise Fabian, Julie Debazac, Grégori Derangère, François-Eric Gendron en Paulette Dubost.

Passage sous silence

1997 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Hughes De Laugardière. Met o.a. Frédéric van den Driessche, Anne Jacquemain, Annick Alane, Raoul Billerey en Jacques Dynam.

La couleur du mensonge

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Hugues De Laugardière. Met o.a. Marie-France Pisier, Pascale Rocard, François Bernheim, Jean-Pierre Chevallier en Arlette Thomas.

Rocard is een levenslustige jongedame die schilderijen restaureert en er ook af en toe zelf een maakt, hierin aangemoedigd door haar vriend Bernheim, docent aan de kunstacademie. Op een dag brengt ze het zoontje van Bernheim naar het station. Het jongetje komt om bij een ongeval. Rocard, die zichzelf verantwoordelijk acht, vlucht naar het platteland en duikt onder bij haar zus Pisier. Ze is alle levenslust kwijt. Drama over een vrouw die bijna ten onder gaat aan schuldgevoel. Beide hoofdactrices leveren een uitstekende prestatie, maar het scenario van de Laugardiëre en Thierry Leger helt toch wat teveel naar de goedkoop sentimentele kant. Mooie stylistische fotografie.

Poison d'amour

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Hugues De Laugardière. Met o.a. Frédéric van den Driessche, Catherine Wilkening, Clémentine Célarié, François Perrot en Jean-François Perrier.

Briljante politiecommissaris doet achttien uur per dag levensgevaarlijk werk, en zijn vrouw heeft genoeg van haar huwelijk met een geestverschijning. Ze gaat uit met vriend(inn)en, en het huwelijk strandt. Haar beste vriendin is de minnares van een rijke en beroemde advocaat. Hij wordt vermoord en zij wordt verdacht. Zijn de twee vrouwen medeplichtig? Een koude douche voor onze commissaris, die dit - moeilijke - priv[KA1]e-onderzoek moet gaan doen. Bewerking van de roman [KL]Le d[KA1]ejeuner interrompu[KLE] van Julien Vartet. Op basis van een nogal gemaakte en vrij kunstmatige plot, maar de regisseur en mede-bewerker (samen met Thierry Léger) verdoezelt dit gebrek met een degelijk opgebouwde regie en een geslaagde beschrijving van de personages, die duister en gecompliceerd genoeg zijn om de aandacht vast te houden. Een van de weinige voor tv gemaakte misdaadfilms die beter zijn dan het boek waarop ze zijn gebaseerd. Bijna