Ed Wynn

The gnome mobil

Verenigde Staten 1967. Fantasy van Robert Stevenson. Met o.a. Karen Dotrice, Matthew Garber, Sean McClory, C. Thomas Howell en Richard Deacon.

The Gnome-Mobile

Verenigde Staten 1967. Fantasy van Robert Stevenson. Met o.a. Walter Brennan, Matthew Garber, Karen Dotrice, Richard Deacon en Tom Lowell.

Schatrijke bosexploitant Brennan en zijn neefje en nichtje ontmoeten gnoom Lowell. Lowell en zijn grootvader zijn de laatste gnomen in het bos, en als hij niet vlug trouwt zal zijn grootvader ook sterven. Met het verdwijnen van de bossen zijn veel gnomen verdwenen, en het knaagt aan Brennan dat hij de ondergang van de aardmannetjes op zijn geweten heeft. Ze gaan op zoek naar andere gnomen, maar dan krijgt McClory, de eigenaar van een curiosa-kabinet, lucht van de zeldzame wezens, en met een list kan hij hen ontvoeren. Plezierige fantasie, die de jongeren zal boeien door de vreemde figuurtjes en waarin de ouderen duidelijk een waarschuwing zullen zien voor het onverantwoord kappen van bossen. Ellis Kadison schreef het scenario van deze uitstekende Disney-productie, die is gebaseerd op een roman van Upton Sinclair. Edward Colman zorgde voor een sprookjesachtig gekleurde fotografie.

Those Calloways

Verenigde Staten 1965. Drama van Norman Tokar. Met o.a. Brian Keith, Vera Miles, Brandon De Wilde, Walter Brennan en Ed Wynn.

Een lange, fragmentarische maar voldoening gevende Disney- film over een buitenissige man in New England (Keith) en zijn gezin, en hun pogingen een meertje tot natuurreservaat te maken voordat zakenlieden alles hebben opgekocht. Scenario van Louis Pelletier naar de roman van Paul Annixter Swiftwater.

The Greatest Story Ever Told

Verenigde Staten 1965. Avonturenfilm van George Stevens. Met o.a. Charlton Heston, Caroll Baker, Angela Lansbury, Sidney Poitier en Shelley Winters.

Het leven van Christus wordt hier voorgesteld als een Boeketreeks-verhaal en opgeluisterd met spectaculaire beelden en tientallen bekende gezichten, die meestal miscast zijn en soms maar één zinnetje te zeggen hebben. Het valt te betwijfelen of God gelukkig zal zijn met Von Sydow als zijn gekwelde zoon, en John Wayne speelt als Romeinse soldaat aan het kruis van Christus de belachelijkste rol uit zijn loopbaan. Er werd heel wat geld gestoken in deze productie, die door de langdradigheid het evangelie meer kwaad dan goed zal doen. In Amerika werd de film trouwens ingekort tot 141m. In Europa rouleren versies van 195m en 225m. Een totaal nutteloze big- budget-film, met prachtige beelden van William C. Mellor en Loyal Griggs en een adembenemende score van Alfred Newman, maar een vervelend scenario van Stevens en James Lee Barrett. Gedraaid in Ultra Panavision 70.

That Darn Cat

Verenigde Staten 1965. Familiefilm van Robert Stevenson. Met o.a. Hayley Mills, Dean Jones, Dorothy Provine, Roddy McDowall en Neville Brand.

Een lange, maar onderhoudende, spannende komedie uit de Disney-studio's over een kat die een FBI-agent op het spoor van gangsters brengt die een vrouw ontvoerden. Kleurige karakterrollen en slapstickscènes fleuren de film verder op.

For The Love Of Willadean

Verenigde Staten 1965. Familiefilm van Byron Paul. Met o.a. Ed Wynn, Michael McGreevey, Billy Mumy, John Anderson en Roger Mobley.

De twaalf-jarige Willadean heeft geen moeder en een vader die meer aandacht heeft voor zijn watermeloenen dan voor zijn dochter. Een nieuwe jongen komt in de buurt wonen. Hij is de natuurlijke vijand van twee broers die er vooral op uit zijn om bovengenoemde watermeloenen te pikken. De broers dagen hem uit een supergrote meloen te jatten en maken hem wijs dat hij daarmee indruk op meisje zal maken zodat ze gek op hem wordt. Naïeve kinderfilm met een moraal in elke scène. Wynn als oude zwerver is de enige die blijk geeft van enig acteertalent. Alleen de allerkleinsten zullen in de ban raken van deze film uit de Disney-fabriek, die is geschreven door Arnold en Lois Peyser, naar een verhaal van Borden Deal. Camerawerk van William Snyder.

Dear Brigitte

Verenigde Staten 1965. Komedie van Henry Koster. Met o.a. James Stewart, Glynis Johns, Fabian, Billy Mumy en Jack Kruschen.

Goede acteurs in een redelijke familieklucht over een genie van acht jaar (Stewarts zoon Mumy) dat verliefd is op Brigitte Bardot. Bardot verschijnt even aan het eind. Er is geprobeerd om op allerlei manieren met originele, dwaze invallen te komen, maar het doet allemaal te bedacht aan.

Mary Poppins

Verenigde Staten 1964. Musical van Robert Stevenson. Met o.a. Julie Andrews, Dick Van Dyke, David Tomlinson, Glynis Johns en Karen Dotrice.

Deze vijf Oscars winnende Disney-musical begint met de kinderen van de stijve Britse meneer Banks (Tomlinson), die kinderjuf na kinderjuf verslijten. Zij stellen zelf een advertentie op voor een nieuwe gouvernante (ze mag geen wrat hebben en ze moet snoep bij zich hebben). Op miraculeuze wijze komt de advertentie terecht bij Mary Poppins (Andrews), die magisch uit de lucht komt dalen. Mary Poppins is streng, maar ze kan toveren en de kinderen beleven zingend en dansend allerlei vreemde avonturen. Van Dyke speelt lichtelijk behaagziek, maar vooral Andrews en Tomlinson zijn heel aanstekelijk, zodat men nog dagenlang verkwikkende nonsens neuriet.

Son of Flubber

Verenigde Staten 1963. Sciencefiction van Robert Stevenson. Met o.a. Fred MacMurray, Nancy Olson, Keenan Wynn, Tommy Kirk en Elliott Reid.

Het vervolg op The Absent Minded Professor. De prof MacMurray veroorzaakt per ongeluk weer veel problemen met zijn flubbergas (een materie die 'omhoog' valt) en droge regen. Veel slapstick en goed spel maken het genietbaar ondanks de weinig sterke verhaallijn.

The Absent Minded Professor

Verenigde Staten 1961. Komedie van Robert Stevenson. Met o.a. Fred MacMurray, Nancy Olson, Keenan Wynn, Tommy Kirk en Ed Wynn.

Professor Ned Brainard (MacMurray) is zo vreselijk verstrooid, dat hij zijn huwelijksceremonie vergeet, meerdere keren. Het biedt hem wel de tijd om laboratoria te laten exploderen en als bijwerking flubber ('flying rubber') te ontwikkelen, waarmee hij onder meer zijn auto kan laten vliegen. De humor en huiselijke ethiek van deze familie/kinderfilm van Disney zijn eenvoudig, maar The Absent Minded Professor vond wel de filmformule van de malle wetenschapper in een overzichtelijke wereld uit, die nog heel vaak gebruikt zou worden. Het flubber-idee was zo populair, dat overal enthousiastelingen aan de gang gingen met veelal giftige chemische verbindingen.

Babes in Toyland

Verenigde Staten 1961. Musical van Jack Donohue. Met o.a. Ray Bolger, Tommy Sands, Annette Funicello, Henry Calvin en Gene Sheldon.

Kleurrijke, maar verzonnen Disneyficatie van de Victor Herbert-operette zonder inhoud en zonder hart. Klassieke liedjes, visuele grappen en het clownswerk van Calvin en Sheldon houden het geheel drijvend.

Cinderfella

Verenigde Staten 1960. Komedie van Frank Tashlin. Met o.a. Jerry Lewis, Anna Maria Alberghetti, Count Basie, Henry Silva en Robert Hutton.

Fella (Lewis) woont in huis bij een vervelende familie. Zijn twee stiefbroers behandelen hem als slaaf en van zijn stiefouders krijgt hij niets dan minachting. Hij mag ook niet naar het bal ter ere van hare koninklijke hoogheid, Princess Charming (Alberghetti), maar met hulp van een goede fee (Wynn) gaat hij er toch heen, al moet hij wel voor middernacht terug zijn. Het Assepoester-thema dient alleen om komiek Lewis zijn grappen en grollen te laten vertonen. Soms lukt dat, Lewis kan heel erg grappig zijn, maar hij heeft veel leukere films gemaakt.

The Diary of Anne Frank

Verenigde Staten 1959. Oorlogsfilm van George Stevens. Met o.a. Millie Perkins, Joseph Schildkraut, Shelley Winters, Richard Beymer en Lou Jacobi.

In 1955 kreeg een toneelstuk van Albert Hackett en Frances Goodrich, gebaseerd op het Dagboek van Anne Frank, een Pulitzer-prijs. Dat stuk werd de basis van deze film. Oorspronkelijk werd Audrey Hepburn benaderd om hierin de rol van Anne te spelen. Die was vereerd, maar vond zichzelf te oud. De rol ging uiteindelijk naar Millie Perkins, maar haar spel kwam helaas niet helemaal uit de verf. Veel beter waren Joseph Schildkraut als Otto Frank en Shelley Winters, die een Oscar kreeg voor haar bijrol als mevrouw Van Daan - ze doneerde het beeldje aan het Anne Frankhuis. Geschoten in CinemaScope, wat prima werkt in de benauwde setting en ook beloond werd met een Oscar.

Marjorie Morningstar

Verenigde Staten 1958. Drama van Irving Rapper. Met o.a. Gene Kelly, Natalie Wood, Claire Trevor, Ed Wynn en Everett Sloane.

De ambitieuze titelfiguur Wood droomt ervan een gevierde actrice te worden. Ze hoopt haar kans te krijgen in een vakantiekamp dankzij entertainer Kelly, die de ambitie koestert ooit een musical te schrijven. Ze beleven een kortstondige, hartstochtelijke romance, maar uiteindelijk zullen ze geen van beiden hun droom verwezenlijkt zien en bovendien verliezen ze elkaar. Een zeer sentimentele love-story naar een roman van Herman Wouk, die gered wordt door de vinnige, plezierige dialogen die Everett Freeman in zijn scenario verwerkte en een speelse regie. Enkele bijfiguren, zoals Wynn en Sloane, leveren topprestaties. Mooie fotografie van Harry Stradling en een knappe, romantische score van Max Steiner. De song 'A Very Private Love' van Sammy Fain en Paul Francis Webster werd beloond een Oscarnominatie.

The Great Man

Verenigde Staten 1956. Drama van José Ferrer. Met o.a. Dean Jagger, Keenan Wynn, Julie London, Jim Backus en Ed Wynn.

Een alom geliefde tv-ster overlijdt en Ferrer bereidt een in memoriam show voor, maar komt dan tot de ontdekking dat de man een verachtelijke huichelaar was. Een keiharde kijk op de televisie-industrie. Goed acteerwerk van Wynn senior en junior.

The Chief

Verenigde Staten 1934. Komedie van Charles F. Riesner. Met o.a. Ed Wynn, Charles 'Chic' Sale, Dorothy Mackaill, William Boyd en Effie Elisler.

Een eigenwijs jochie, wiens vader chef van de brandweer is, wordt onverwacht de held van de dag en gaat de politiek in om stemmen te winnen voor zijn tegenstander. Leuke rol van Ed Wynn. Voor de kinderen.