Saïd Amadis

Les morsures de l'aube

Frankrijk 2001. Misdaad van Antoine de Caunes. Met o.a. Guillaume Canet, Gérard Lanvin, Asia Argento, Gilbert Melki en Jean-Marie Winling.

Là-bas... mon pays

Frankrijk 2000. Drama van Alexandre Arcady. Met o.a. Antoine de Caunes, Nozha Khouadra, Samy Naceri, Saïd Amadis en Mathilda May.

La trilogie marseillaise : 3. César

België​/​​Canada​/​​Frankrijk 2000. Romantiek van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Henri Tissot, Gaëla Le Devehat, Eric Poulain en Sébastien Delorme.

Navarro : Le quatrième homme

Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Misdaad van Gérard Marx. Met o.a. Roger Hanin, Jacques Martial, Christian Rauth, Daniel Rialet en Maurice Vaudaux.

Sands of Eden

Duitsland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1997. Romantiek van Marc F. Voizard. Met o.a. Rosemary La Vaullée, Christian Brendel, Randy Quaid, Simon MacCorkindale en Saïd Amadis.

Killer Kid

Frankrijk 1994. Familiefilm van Gilles de Maistre. Met o.a. Teufik Jallab, Younesse Boudache, Salah Teskouk, Fatiha Cheriguene en Agathe De La Fontaine.

Jallab is een Libanese jongen van elf zoals er zoveel zijn. Tot zijn oom hem verkoopt aan een extremistische groep die hem een opleiding geeft als kind-soldaat. Na een wekenlange hersenmanipulatie is hij een genadeloze moordmachine. Hij wordt naar Frankrijk gestuurd om de president te doden. Om dit doel te bereiken moet hij een gewone Franse jongen worden van zijn leeftijd. Als model wordt Boudache gekozen, de zoon van een Algerijn die op het Elys[KA1]ee werkt. De twee jongens, die niets gemeen hebben, groeien langzamerhand naar elkaar toe. Uitgaand van een re[KA3]ele toestand (de opleiding van kinderen tot moordenaars) brengt De Maistre in zijn debuutfilm een pakkend en beklemmend beeld van verloren onschuld, van oorlogskinderen bekneld door een ijzeren discipline. Het scenario van De Maistre en Miguel Courtois, naar een roman van Claude Klotz, is een waarschuwing voor kinderen om zich niet te laten manipuleren, om voor alles hun vrijheid van denken te behouden. Jean-Bernard Aurouet stond aan de camera.

L'Honneur de la tribu

Algerije​/​​Frankrijk 1993. Drama van Mahmoud Zemmouri. Met o.a. Saïd Amadis, Magid Bouali, Marianne Caron, Djamel Dekkar en Edith Develeyne.

De stad Zitouna in Algerije heeft door het koloniale tijdperk zijn identiteit verloren. Omar el Mabrouk (Amadis) en Ourida (Kervoas) zijn er opgegroeid toen Algerije nog uit Franse departementen bestond en het vreemdelingenlegioen er gelegerd was. De strijd om de onafhankelijkheid van Frankrijk was in 1954 losgebrand. Omar doodt Paulo (Bellanti), een legionair, en moet onderduiken. Na de onafhankelijkheid van 1963 komt hij weer boven water en vertegenwoordigt het FLN, dat de sympathie van velen genoot. Helaas heeft de FLN haar beloftes nooit waargemaakt en is deze revolutionaire partij een oligarchie geworden, waar de corruptie hoogtij vierde. Dat duurde langer dan de bezetting van de Fransen. Het gekleurde scenario van regisseur Zemmouri is gebaseerd op de roman van Rachid Mimouni. Het camerawerk is van Mustafa Ben Mihoub. De film is interessant voor kijkers, die inzicht willen verkrijgen in een stukje Algerijnse geschiedenis. Tot stand gekomen met diverse culturele subsidies van de Franse overheid.

Un vampire au paradis

Tunesië​/​​Frankrijk 1991. Horror van Abdelkrim Bahloul. Met o.a. Bruno Cremer, Brigitte Fossey, Laure Marsac, Farid Chopel en Hélène Surgère.

Nosfer Arbi (Chopel) ontsnapt uit een psychiatrische inrichting. Hij staat bekend als De Vampier van Clichy omdat hij zijn slachtoffers in de keel bijt. Nathalie (Marsac), het knappe dochtertje van Madame (Fossey) en Monsieur Belfond (Cremer) ziet hem in de tuin. 's Avond aan de maaltijd bejegent ze haar vader op een onheuse toon, in een totaal onbekende taal. Achteraf kan zij zich er niets meer van herinneren. Dit voorval herhaalt zich telkens als de woede zich in haar ontsteekt. Haar ouders nemen aan dat het meisje Arabisch spreekt en ze laten een Islamitische geestelijke opdagen omdat ze vrezen dat ze bezeten is. Lichtvoetige vampierenkomedie met voor de verandering eens een Noord-Afrikaanse vampier. Echt ernstig moet je het allemaal niet nemen, maar het is soms wel amusant. Marsac speelt haar rol uitstekend en Chopel is een macabere kerel. Geschreven door de uit Algerije afkomstige regisseur Bahloul, die en passant de draak steekt met racisme en discriminatie, die schering en inslag zijn in het dagelijkse leven in Frankrijk. Jean-Francis Gondre stond achter de camera.

Un privé au soleil: Compliments de l'auteur

Frankrijk 1991. Misdaad van Jacques Fontanier. Met o.a. Pierre Aknine, Sylvie Orcier, Didier Kaminka, Jean-Pierre Darroussin en Saïd Amadis.

Van de serie uit de titel, waarvan het enige gemeenschappelijke element is dat zij ge[KA3]inspireerd is door de personages van de populaire Franse detectiveschrijver Jean Mazarin. Een schutter probeert Frankie (Aknine) te vermoorden wanneer deze terugkeert van de luchthaven van Nice. Tijdens het onderzoek dat volgt ontdekt laatstgenoemde dat niet hij, maar een beroemde uitgeefster uit Nice het eigenlijke doelwit was. Wie heeft de aanslag gepleegd en waarom? Hoewel de filmversie niets nieuws te bieden heeft, weet de schrijver de spanning er in te houden en geeft hij van een groot voorstellingsvermogen en veel vindingrijkheid blijk wanneer hij zijn uiterst klassieke thema's vernieuwt en er heel wat zwarte of sarcastische humor doorheen mengt. Bevredigend acteerwerk.

L'union sacrée

Frankrijk 1989. Misdaad van Alexandre Arcady. Met o.a. Richard Berry, Patrick Bruel, Bruno Cremer, Claude Brasseur en Marthe Villalonga.

Twee politieagenten (Berry en Bruel) die een onderzoek moeten leiden, verschillen in alles van elkaar. Met name het feit, dat de een joods is en de ander van Arabische afkomst, speelt hen parten. Hun onderlinge verhouding ligt moeilijk, maar zij slagen erin het religieuze fanatisme te bestrijden. Enige kritiek op het uitgangspunt, het tegenover elkaar plaatsen van deze twee personen omdat ze aan eenzelfde onderzoek werken, is misschien terecht. Er is sprake van een goed uitgedacht script en prachtige rollen voor de uitstekende acteurs. Scenario van regisseur Arcady, Daniel Saint-Hamont en Pierre Aknine. Het camerawerk is van Robert Alazraky.

La tête dans le sac

Frankrijk 1984. Gérard Lauzier. Met o.a. Guy Marchand, Marisa Berenson, Fanny Bastien, Patrick Bruel en Agnès Garreau.

De dynamische, gezonde vijftigjarige zakenman Romain, is tot nog toe succesvol geweest maar gaat door een hel waarin cynische en berekenende vrouwen, een homoseksueel en een boef een rol spelen. Wanneer hij schoon schip maakt, raakt hij verzeild in het net van een avonturierster die op het goede tijdstip wacht. Lauziers eigen stripverhaal, dus sarcastisch, wreed en spannend, maar even haatdragend als menslievend jegens vrouwen. Geforceerd en pathetisch. De intrige is wat meer solide en dat zal wel het resultaat zijn van de medewerking van Molinaro, de co-bewerker en een vakman.