Frankye Pain: cast.
Er zijn 13 films gevonden.

Seul contre tous

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Gaspar Noé. Met o.a. Philippe Nahon, Frankye Pain, Blandine Lenoir, Martine Audrain en Jean-François Rauger.

VV.

Méfie-toi de l'eau qui dort

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Jacques Deschamps. Met o.a. Robin Renucci, Maruschka Detmers, Jean Benguigui, Frankye Pain en Philippe Dormoy.

VV.

Le crabe sur la banquette arrière

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Jean-Pierre Vergne. Met o.a. Macha Méril, Barbara Schultz, Bernard Dhéran, Alain Mac Moy en Samuel Labarthe.

VV.

Noël et après...

1995 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1995. Komedie van Daniel Vigne. Met o.a. Valérie Kaprisky, Katharine Böhm, François Bernheim, Salomé Stévenin en Romain Deroo.

De elf-jarige Denis (Deroo) is blij dat hij met zijn ouders tijdens de kerstvakantie mee mag naar Senegal. Op het laatste moment gaat het echter niet door. Zijn moeder C[KA1]ecile Crozet (Kaprisky) kan niet weg want ze moet voor haar stichting een Oost-Europees vluchtelingengezin opvangen. Met zijn vader (Bernheim) kan Denis ook niet mee want die moet werken. De jongen is zo ontgoocheld dat hij de moeder Maria (B[KA3]ohm) en haar tien-jarige dochtertje Katia (Stévenin), die tijdelijk bij hen komen inwonen, reeds haat voordat ze gearriveerd zijn. Van haar kant heeft Katia al evenzeer de pest aan haar gedwongen verblijf. Voorspelbaar drama dat zich afspeelt tegen de achtergrond van het kerstgebeuren. Dus weten we reeds vooraf dat beide kinderen uiteindelijk beste maatjes zullen worden. Het spel van de twee jeugdige acteurs is echter hartveroverend en brengt een licht in het oversentimentele scenario van Jean-Claude Isbert en Pierre Colin Thibert. Achter de camera stond Flore Thulliez.

Le pôteau d'Aldo

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Mohamed Hamaidi, Marc De Jonge, Maité Nahyr en Jean-Paul Bonnaire.

Sinds hij blind werd door een brutale botsing met een paal is de tijd blijven stiltaan voor Donnadieu. Hij leeft alleen, temidden van herinneringen aan de grote rockjaren, w.o. een autenthieke juke box en de eerste gitaar van Elvis. Het grootste deel van zijn tijd brengt hij door in de kroeg met zijn vrienden van vroeger. Dit routineus leventje wordt echter verstoord met de komst van een brutale kerel, Hamaidi. Maar Donnadieu kan hem de waarden van het leven bijbrengen. Hij wordt voor hem de vriend die hij nooit heeft gehad en de vader die hij verloor. Sentimentele tragi-komedie waarin twee marginale mensen, stammend uit een heel ander milieu en tijdperk, elkaar helpen beseffen dat het leven waard is om geleefd te worden. Claude Cauwet, Laurent Benegui en Grousset schreven het doorzichtige scenario. Yves Dahan nam plaats aan de camera. Formaat 16/9.

Docteur Sylvestre : Silence... hôpital

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Christiane Lehérissey. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Hélène De Saint-Pierre, Hélène Alexandridis en Jean-Marie Winling.

Dr. Pierre Sylvestre (Anger) wordt als vervanger naar een hospitaal gestuurd in een klein stadje in de buurt van Bordeaux. Tijdens een onderzoek ontdekt Sylvestre hersenvliesontsteking bij een tienjarige jongen. Hij laat hem onmiddellijk overbrengen naar de spoedafdeling, maar merkt al vlug tot zijn verbijstering dat alles hier vierkant draait. De volgende ochtend verneemt hij dat de jongen overleden is. Routine-doktersdrama over de geneesheer van de grote stad die mag zeggen wat er allemaal mank loopt in een kleinstadshospitaal, waar bovendien, door de schuld van de slechte organisatie, een jongen sterft waarvoor hij een zwak had. Je hebt alles al wel eens gezien. Zelfs DR. KILDARE zou dit opgewarmde kost gevonden hebben. Gilles Gérardin, Christian François en Léhérissey baseerden het scenario op een verhaal van Stéphane Palay en Jean-Pierre Couture. Achter de camera werd plaatsgenomen door Paul Bonis.

Cœur à prendre

1994 | Romantiek, Komedie

Canada​/​​Frankrijk 1994. Romantiek van Christian Faure. Met o.a. Christine Boisson, Pierre Curzi, Jennifer Lauret, Christophe Aquilon en Robert Liensol.

De veertien-jarige scholiere Lauret verzorgt Aquilon, een jonge zwarte die in elkaar is geslagen door een groepje tuig dat hij geld schuldig was. Ze worden verliefd, maar hun liefde moet geheim blijven. Lauret's ouders, welgestelde burgers, zullen immers nooit accepteren dat zij omgaat met een Afrikaan, die bovendien samen met zijn vader clandestien in het land verblijft. Tot overmaat van ramp blijkt dan nog dat het meisje een zware operatie moet ondergaan. Schaamteloze variatie op het LOVE STORY- thema, met een scheutje rassenconflict en illegalen-problematiek erbij, wat het lekker actueel maakt. Het is allemaal zo doorzichtig dat het niet leuk meer is. Geschreven door Sylvie Dervin en Guy Fournier en in beeld gebracht door Paul Bonis.

Une nounou pas comme les autres

1993 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Familiefilm van Eric Civanyan. Met o.a. Mimie Mathy, Thierry Heckendom, Micheline Dax, Renan Mazeas en Lucille Boulanger.

Julie Toronto (Mathy) heeft een aantal boekhouddiploma's. Ze is klein voor een volwassene: slechts 1.32m en is wanhopig op zoek naar werk. Tenslotte reageert ze op een advertentie waarin een kindermeisje gevraagd wordt. Ze wordt ontvangen door de grootmoeder die onmiddellijk gecharmeerd is door deze kleine vrouw en neemt haar in dienst. De kinderen zijn minder opgetogen met deze 'dwerg' die ze moeten gehoorzamen. Geen film met onverwachte gebeurtenissen of originele plotwendingen, maar met een onvergetelijke Mathy in een hartveroverende rol. Uit dit vrouwtje straalt zoveel energie dat je haar kleine postuur vergeet; of wellicht nog beter: ze weet dit in haar voordeel te benutten. Zij trekt letterlijk de hele cast mee door haar enthousiasme. Laurent Chouchan baseerde zijn scenario op een oorspronkelijk idee van Mathy. Fotografie van François Crétien. Deze tv-film kende zo'n succes dat een jaar later een sequel gedraaid werd, UNE NANA PAS COMME LES AUTRES.

Jules

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Christian Palligiano. Met o.a. Robin Renucci, Jacques Bonnaffé, Anne Alvaro, Marie-Cathérine Conti en Myriem Roussel.

Jules (Renucci) is een 38-jarige kerel die er maar niet in slaagt volwassen te worden. Zijn kamer is zijn droomwereld waar hij beelden, muziek en geschriften vanuit de hele wereld waarneemt. Ook al heeft hij contact met een aantal welwillende vrienden, toch is hij verschrikkelijk vereenzaamd. Op een dag ziet hij thuis een zelfopgenomen film waarop zijn grote liefde Juliette (Conti) paradeert. Juliette is zijn onvoltooide liefde. Haar beeld brengt zijn geordende wereldje in de war. Hij wil haar terugvinden. Vreemde tragi-komedie die zich afspeelt op de grens tussen droom en werkelijkheid. De hoofdpersonage is echter niet geïnteresseerd in de realiteit; hij creëert zijn eigen wereld, met zijn eigen wetten en waarheden. Palligiano schreef zelf het complexe, maar zeer rijke scenario waarin het kind dat zich in elke volwassene bevindt, zijn vrije loop mag gaan. Sobere fotografie van Carlo Varini.

Sabine j'imagine

1992 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1992. Drama van Denis Berry en Dennis Berry. Met o.a. Jennifer Covillaut, Gérard Klein, Corinne Dacla, Jean-Paul Comart en Boris Roatta.

Covillaut is een energiek dertien-jarig meisje dat niet snel bang is. Het dreigt echter verkeerd af te lopen wanneer drie jonge belhamels haar plagen. Ongelukken worden echter voorkomen door tussenkomst van een vriend van haar vader. Deze laatste, Klein, wijst de aanvoerder van het trio hardhandig terecht en verbiedt hem alle omgang met zijn dochter. Volgende zondag, terwijl Klein met de notabelen van het dorp op jacht is, vindt Covillaut het met kogels doorzeefde lijk van haar belager. Klein is natuurlijk verdachte nummer 1. Oppervlakkig melodrama dat het portret brengt van een jong meisje dat in een beschermde plattelandsomgeving geconfronteerd wordt met geweld. De jonge Covillaut houdt ongetwijfeld een belofte in, maar het scenario van Véronique Herbaut en Pierre Uytterhoeven geeft weinig diepte aan de personages. Fotografie van Cyril Lathus.

Le fils Cardinaud

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van Gérard Mordillat. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Caroline Silhol, Camille Clavel, Christian Barbier en Jacques Pater.

Naar de gelijknamige psychologische thriller van Georges Simenon uit 1942. Wanneer Bisson en zijn zoontje Clavel zoals iedere zondag na de mis thuiskomen, treffen zij daar niemand aan. De rosbief staat in de oven, maar Sihol, Bissons echtgenote, is spoorloos. Bisson heeft snel in de gaten dat er weinig tijd is om haar terug te vinden, en de twaalf volgende uren zullen zijn leven helemaal omgooien. Werd eerder verfilmd door Gilles Grangier, onder de titel LE SANG [KA2]A LA T[KA4]ETE (1956). Jean Gabin speelde toen de hoofdrol, niet als verzekeringsagent, zoals in het boek, maar als industrieel. Bisson doet zijn best als de zoekende monsieur Cardinaud, maar hij slaagt er niet in zijn voorganger Gabin te doen vergeten.

Carne

1991 | Korte film, Misdaad, Drama

Frankrijk 1991. Korte film van Gaspar Noé. Met o.a. Philippe Nahon, Blandine Lenoir en Frankye Pain.

Paolo leeft gescheiden van zijn vrouw. In de nachtclub van een vriend ontmoet hij de vreemde, maar prachtige Francesca. Hij raakt helemaal bezeten van haar. Samen trekken ze zich terug in een huisje. Er zit maar één ding op om: "Haar volledig te bezitten".

La nuit africaine

1990 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1990. Biografie van Gérard Guillaume. Met o.a. Bernard Fresson, Jean Bediebe, Clarisse Keita, Victor Garrivier en Frankye Pain.

Getrouwe bewerking van het boek [KL]Moi, Jamot[KLE] van Lapeyssonnie, die overigens meeschreef aan het scenario. Deze film, die werd opgenomen in Senegal, Kameroen en Burkina-Faso, speelt zich af in de jaren 1920-1930. De legerarts kolonel Eug[KA2]ene Jamot (Fresson) wist toen met veel moeite - en niet zonder strubbelingen met de vertegenwoordigers van het koloniaal gezag - de verschrikkelijke slaapziekte onder controle te krijgen. Levendige enscenering met tal van innemende personages, die hier even goed worden neergezet door de beroepsacteurs als door de zwarte amateurspelers.