Léonce-Henri Burel: camera.
Er zijn 10 films gevonden.

Bonaparte et la révolution

1971 | Drama

Frankrijk 1971. Drama van Abel Gance. Met o.a. Gina Manes, Pierre Batcheff, Abel Gance, Alexandre Koubitzky en Antonin Artaud.

Un drôle de paroissien

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Jean Poiret, Jean Tissier, Jean Yonnel, Véronique Nordey en Marcel Pérès.

‘Heer, geef me een teken’, smeekt berooide aristocraat George (Bourvil), geknield in zijn Parijse buurtkerk. Nog geen seconde later wordt zijn smeekbede verhoord met het geluid van klinkende munten in de collectebus aan de muur. Voilà, George wordt collecterover, zodat hij zijn tijd kan wijden aan le Seigneur en zich - volgens zijn eigen waterdichte logica - niet hoeft te verlagen tot werk. Een zachtaardige, mild bevoogdende komedie met voorzichtige maatschappijkritiek, gefilmd in en rond een tiental verschillende kathedralen in de Franse hoofdstad. Ook bekend als Deo gratias.

Pickpocket

1959 | Drama

Frankrijk 1959. Drama van Robert Bresson. Met o.a. Martin Lassalle, Marika Green, Jean Pelégri, Pierre Leymarie en Pierre Étaix.

Parijzenaar Michel is zakkenroller van beroep. Niet uit noodzaak; een vriend weet wel eerlijk werk voor hem te vinden. Maar Michel krijgt een bijna erotische kick van het bestelen van anderen. Bovendien vindt hij dat hij gewoon het recht heeft om het geld van anderen weg te nemen. Hij raakt steeds verder op het misdaadpad, tot verdriet van zijn moeder, zijn meisje en een politieman. Een variant op Dostojevski's Schuld en boete, dit prachtig in stemmig zwart-wit geschoten drama van regisseur Bresson. Gouden Beer-nominatie in Berlijn.

Un condamné à mort s'est échappé

1956 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1956. Oorlogsfilm van Robert Bresson. Met o.a. François Leterrier, Charles Le Clainche, Maurice Beerblock en Roland Monod.

Een verzetsman (Leterrier) wordt door de Gestapo gearresteerd en ter dood veroordeeld. Hij wacht op zijn executie in een cel in een gevangenis in Lyon. Hij maakt plannen voor zijn ontsnapping, die gecompliceerd worden door de vraag of hij een nieuwe medegevangene kan vertrouwen. Uitstekende film van Bresson moet het niet hebben van opsmuk en sensatie, maar biedt minutieuze detaillering, kalme montage en sterk spel van Leterrier - door Bresson van de filosofiefaculteit van de Sorbonne geplukt - en de andere amateur-acteurs. Gebaseerd op de memoires van verzetsman André Devigny.

La vérité sur Bébé Donge

1952 | Drama, Thriller

Frankrijk 1952. Drama van Henri Decoin. Met o.a. Danielle Darrieux, Jean Gabin, Jacques Castelot en Daniel Lecourtois.

In een ziekenhuis balanceert de rijke industrieel François (Gabin) op het randje van de dood. Iets verkeerds gegeten, denkt men. Maar in werkelijkheid probeert zijn mooie jonge vrouw Bébé (Darrieux) hem te vergiftigen. Tijdens zijn doodsstrijd zien we in flashback hoe tien jaar eerder hun huwelijk begon, waarin hij haar niet de aandacht schonk die ze wilde, terwijl hij er ook nog minnaressen op na hield. Sterk, melancholiek drama van Decoin, gebaseerd op een roman van Simenon. Gabin en Darrieux zijn uitstekend.

Carrefour

1938 | Film noir, Drama

Frankrijk 1938. Film noir van Curtis Bernhardt. Met o.a. Charles Vanel, Jules Berry, Suzy Prim, Tania Fédor en Jean Claudio.

Een rijke industrieel wordt aangeklaagd omdat hij een bedrieger zou zijn. Eigenlijk is hij namelijk een sloeber, die twintig jaar eerder op het slagveld van WO I zijn geheugen kwijt is geraakt en daarna de plaats heeft ingenomen van de topman, denkt de aanklager. Maar hij wordt vrijgepleit door een geheimzinnige getuige, die echter wel wat terug wil voor zijn verklaring. Sterke film noir, dankzij het goede spel van Vanel en Berry en het mooie camerawerk van Léonce-Henri Burel (Napoléon, 1927). Later opnieuw verfilmd als Crossroads (1942) en Dead Man's Shoes (1938).

Mademoiselle ma mère

1937 | Romantiek

Frankrijk 1937. Romantiek van Henri Decoin. Met o.a. Danielle Darrieux, Christiane Isola, Gilberte Géniat, Andrée Poldy en Simone Martell.

Jacqueline (Darrieux) heeft voor de zoveelste maal haar verloving verbroken. De veertiende keer al! Haar ouders krijgen een punthoofd van hun dochter, waarop de impulsieve Jacqueline besluit de eerste de beste man die ze tegenkomt te trouwen. Albert Letournel (Alerme) is de gelukkige; hij is weliswaar achterin de vijftig, maar Jacqueline wil in het wit trouwen. Een complicatie bij deze maagdelijke traditie: Albert heeft een zoon! Het is Georges (Brasseur) en hij is 25 jaar en net even iets ouder dan zijn a.s. stiefmoeder... De afloop is voorspelbaar en Georges trouwt Jacqueline met de zegen van zijn vader. Het scenario van Jean Boyer is gebaseerd op de boulevardklucht van Louis Verneuil. Een onbenullige, maar vrolijke film, waarvoor je de mensen niet meer over straat krijgt om naar de bioscoop te gaan. Het camerawerk is van Léonce-Henri Burel.

Casanova

1927 | Drama

USSR​/​​Frankrijk 1927. Drama van Alexander Volkoff. Met o.a. Ivan Mozzhukhin, Diana Karenne, Suzanne Blanchetti, Jenny Jugo en Rina De Liguro.

De Venetiaanse hartendief uit de titel (Mosjoukine) maakt het te bont in zijn eigen stad en ziet zich gedwongen zijn toevlucht te nemen tot het Russishe hof van tsarina Catherina de Grote (Bianchetti). De film werd in 1926 gedraaid en ging in de Angelsaksische landen pas in 1931 in première nadat hij flink gecensureerd was. Dit is de gerestaureerde versie.

Michael Strogoff

1925 |

Frankrijk 1925. Viktor Tourjansky. Met o.a. Jeanne Brindeau, Acho Chakatouny, Nathalie Lissenko en Ivan Mozzhukhin.

De Venetiaanse hartendief uit de titel (Mosjoukine) maakt het te bont in zijn eigen stad en ziet zich gedwongen zijn toevlucht te nemen tot het Russishe hof van tsarina Catherina de Grote (Bianchetti). De film werd in 1926 gedraaid en ging in de Angelsaksische landen pas in 1931 in première nadat hij flink gecensureerd was. Dit is de gerestaureerde versie.

J'accuse!

1919 | Zwijgende film

Frankrijk 1919. Zwijgende film van Abel Gance. Met o.a. Romuald Joubé, Séverin-Mars en Maryse Dauvray.

Anti-oorlogsfilm van Abel Gance leende de titel van het beroemde krantenartikel van Zola. Een vrouw (Dauvray) kan niet kiezen tussen haar man (Séverin-Mars) en een dichter. Maar dat wordt allemaal minder relevant als beide mannen naar de oorlog worden gestuurd. Gruwelijke beelden van stervende soldaten worden afgewisseld met beelden van het ongeruste thuisfront. Gemaakt in de nadagen van WO I, veel van de figurerende soldaten overleefden de weken na de opnames niet. In 1938 maakte Gance een - nog betere - remake.