Lucien Layani: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

K

1997 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1997. Thriller van Alexandre Arcady. Met o.a. Patrick Bruel, Isabella Ferrari, Marthe Keller, Pinkas Braun en Jean-François Stévenin.

Parijs, 1990. Politie-inspecteur Sam Bellamy is geschokt dat zijn oude vriend, de joodse kunsthandelaar Joseph Katz, een van zijn klanten heeft neergeschoten. Het slachtoffer was een voormalige SS'er, die de moord van Katz' familie in WO II op zijn geweten had. Sam helpt Katz te ontsnappen, maar even later komt de kunsthandelaar om tijdens een explosie in zijn winkel. Daarop gaat Sam op zoek naar de daders

Navarro : Les gens de peu

1993 | Misdaad

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Roger Hanin, Sam Karmann, Jacques Martial, Christian Rauth en Catherine Allégret.

Een vervallen wooncomplex dat op de nominatie staat om afgebroken te worden en op een braakliggend stuk land staat, vormt het decor waartegen het merkwaardigste onderzoek van Navarro (Hanin) plaatsvindt. Er werd een lijk gevonden. Navarro is ervan overtuigd dat onder de bewoners van het woonblok de dader gezocht moet worden. Navarro overpeinst motieven: vreemd gaan, een huwelijk dat alleen op papier bestaat of een ordinaire burenruzie? Een criminele afrekening misschien? Drie bewoners bekennen. Dat kan niet, maar de rest zwijgt als het graf. Inspecteur Navarro is weer in actie en betreedt voornamelijk bekende paden. Ondanks het gebrek aan originaliteit zullen genre- adepten en Navarro-fans geboeid kijken. Routine-scenario van Sylvie Simon en Tito Topin. Fotografie van Daniel Diot.

Déclic et des claques

1964 |

Frankrijk 1964. Philippe Clair. Met o.a. Philippe Clair, Mike Marshall, Annie Girardot, André Nader en Georges Blanes.

Verfilming van de roman van André Couteaux. In tegenstelling tot wijn wordt Philippe Clair er niet beter op naarmate hij ouder wordt. Zijn beste films maakte hij nog met technische man Pierre Granier-Deferre. Alhoewel boordevol flauwe en soms botte grappen, toch een meedogenloze schets van jonge Algerijnen, die in een grote Franse stad trachten te integreren. Er bevinden zich nogal wat luiwammesen en nietsnutten onder hen. De clichés liggen voor het oprapen. Teveel een opeenvolging van sketches in plaats van een helder verhaal, maar er zijn goede momenten.