Jacques Marchand: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Un amour de cousine

1998 | Romantiek

Frankrijk​/​​België 1998. Romantiek van Pierre Joassin. Met o.a. Véronique Genest, Pierre Arditi, Henri Garcin, Philippe Mareuil en Christian Bujeau.

Le dernier été

1997 | Drama, Biografie, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1997. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Jacques Villeret, Catherine Frot, Jean Davy, Hanns Zischler en Jean Dautremay.

8ème district : Père et fils

1996 | Misdaad

Frankrijk 1996. Misdaad van Klaus Biederman. Met o.a. Jean-François Stévenin, Anthony Delon, Nathalie Roussel, Alexis Derlon en Emmanuelle Meyssignac.

Les années lycée 1986 : Attention fragile

1995 | Romantiek, Familiefilm

Frankrijk 1995. Romantiek van Manuel Poirier. Met o.a. Aurélie Berrier, Mathieu Busson, Fanny Esteban, Micha Lescot en Fabien Thomann.

September 1986. Alice (Berrier) en Martin (Busson) groeiden samen op op het platteland. Ze trekken voor hun laatste schooljaar naar het Lyc[KA1]ee Montesquieu in Parijs. De geest van 1968 leeft nog steeds door op dit lyceum. Niet enkel zijn hun leraars overjaarse 68-ers, die weinig gemotiveerd de leerlingen alle mogelijke verwijten naar het hoofd slingeren, maar hun medestudenten trachten hun politiek bewustzijn te doen ontwaken. Alice, die dit alles moeilijk kan verwerken, voelt zich in de steek gelaten door Martin en zoekt steun bij Caroline (Esteban), die de hele klas op sleeptouw neemt. De zware weg naar de volwassenwording wordt hier nog complexer gemaakt door het te mengen met politieke waarden. Jonge mensen zouden voor minder van het dak springen. Dank zij de ongekunstelde acteerstijl van de overwegend jonge acteurs blijft dit jeugdportret boeien tot op het einde. De muzikale soundtrack is gevuld met hits van midden jaren 1980. Manuel en Céline Poirier schreven het scenario samen met Jean-François Goyet. Fotografie is van Nara Keo Kosal.

Neuville... ma belle

1987 | Documentaire

Zwitserland 1987. Documentaire van Réalisation collective. Met o.a. Moustache, Christian Marin, Bernard Musson, Robert Dalban en Sylvie Huguel.

Het leven van dag tot dag in een Zwitsers dorp met haar verschillende inwoners, hun conflicten, hun grappen, etc...Het riekt allemaal sterk naar amateurisme, zo slecht is het verfilmd, gemonteerd en ook gespeeld, simpelweg omdat de spelers nauwelijks begeleid werden. Een uitzondering is de ontroerende oude herbergier. Een simpele opeenvolging van sketches die zogenaamd grappig zijn maar voor het merendeel niets voorstellen, hetgeen nogal verrassend is, aangezien het om een Zwitserse film gaat.