Manuel Rosenthal: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

Raphaël le tatoué

1938 | Komedie

Frankrijk 1938. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Fernandel, Armand Bernard, Monique Rolland, Madeleine Sologne en René Génin.

Een verlegen nachtwaker van een autofabriek verzint als uitvlucht voor zijn nalatigheid op het werk een avontuurlijke tweelingbroer. De directeur besluit als reclamestunt de beide broers met een nieuwe auto in een rally te laten uitkomen. Deze komedie met voorspelbare complicaties is niet meer of minder leuk dan de eigentijdse filmkluchten, wat méér zegt over het gebrek aan inventiviteit binnen het genre dan over de klassieke kwaliteiten van deze film. Maar moderne films hebben geen Fernandel meer. Het scenario is van Maurice Diamand-Berger en Jean Nohain.

Hercule

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Alexandre Esway, Carlo Rim en Henri. Met o.a. Fernandel, Gaby Morlay, Jules Berry, Pierre Brasseur en Jean Tissier.

Hercules Maffre (Fernandel) is de erfgenaam van een grote Parijse krant, die hij van de ondergang redt. Daarna geeft hij de voorkeur eraan terug te keren naar zijn geboortestreek. Matige regie, maar Fernandel doet het uitstekend in de hoofdrol en het scenario van coregisseur Rim mag er ook wezen. Niet zozeer satire als wel milde spot met het wereldje van de pers. Camerawerk van Michel Kelber en Philippe Agostini. De film zou aanvankelijk uitgekomen zijn als L'INCORRUPTIBLE.

La petite marchande d'allumettes

1928 | Komedie, Fantasy, Familiefilm, Zwijgende film

Frankrijk 1928. Komedie van Jean Renoir en Jean Tédesco. Met o.a. Catherine Hessling, Jean Storm, Manuel Raaby en Amy Wells.

Nieuwjaarsnacht, ergens in het barre noorden in een arme buurt. Een jong meisje (Hessling) leurt op de straat met lucifers, maar in volle koopwoede merkt niemand haar op. Door de ramen ziet ze hoe de rijken feest vieren, terwijl zij verkleumt van de kou. Ze heeft geen enkel doosje verkocht en durft niet naar huis gaan. Overmand door vermoeidheid en honger zoekt ze warmte bij een brandende lucifer en krijgt visioenen. Lyrisch- poëtische bewerking van het beroemde sprookje van Hans Christian Andersen. Elk beeld is een prachtig schilderij en de surrealistische beelden op het einde grijpen je naar de keel. Renoir zelf bewerkte het sprookje. Jean Bachelet stond in voor de fotografie. De geluidsversie werd door Renoir zelf aangepast in 1929.