Ron Grainer

Doctor Who: Adventures In Space And Time

Verenigd Koninkrijk 1999. Documentaire van Michael Wadding. Met o.a. Jim Acheson, Colin Baker, Tom Baker, Peter Davison en Terrance Dicks.

Tales of the Unexpected: People Don't Do Such Things

Verenigd Koninkrijk 1985. Horror van Gordon Hessler. Met o.a. Arthur Hill, Samantha Eggar, Don Johnson, Denise Galick en Jay Varela.

Het huwelijk van Gwen (Eggar) en Terence Carter (Hill) is een vreselijke sleur geworden, waarin verandering komt als Gwen een klant van Terence ontmoet, haar lievelingsschrijver Reeve Baker (Johnson). Door hem krijgt het leven weer opwinding, maar Reeve is een geboren verleider, die Gwen uiteindelijk in zijn net vangt. Uiteraard is Terence daar niet van gecharmeerd als hij erachter komt. Spannend en met heel wat relativerende knipoogjes en onverwachte wendingen. De rolverdeling benadert de personages erg speels en hun spel bruist als een goede champagne. Het scenario van Ross Thomas naar een verhaal van Ruth Rendell steekt goed in elkaar. Het camerawerk is van Gerald Perry Finnerman. Nummer 1 van het achtste seizoen, aflevering 99 van 112 in totaal.

Tales of the Unexpected: Number Eight

Verenigd Koninkrijk 1984. Horror van Leo Penn. Met o.a. Brad Dourif, Dennis Christopher, Kathleen Doyle, Miriam Byrd Nethery en Julie Burton.

Na lange tijd aan de kant van de weg te hebben gestaan krijgt een zwerver (Christopher) eindelijk een lift van een jongeman (Dourif) met een duur horloge en een vreemd hoedje in een luxe slee. Op de radio horen ze dat de 'dwaallicht-moordenaar' nog steeds vrij rondloopt en net zijn zevende slachtoffer heeft gemaakt. Tussen het tweetal ontstaat een woordenspel, waarbij de lifter opmerkt dat de bestuurder toch wel veel gelijkenis vertoont met het signalement, dat ze zonet op de radio hebben gehoord. Met veel routine gemaakte tijdvuller zonder hoogtepunten, maar die niet verveelt. Dourif laat zien dat hij heel goed de psychopaat kan spelen, wat zo'n beetje zijn handelsmerk werd. Het scenario is van Ross Thomas naar een verhaal van Jack Ritchie. Het camerawerk is van Gerald Perry Finnerman. Vijfde aflevering uit het zevende seizoen.

I Don't Want to be Born

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1975. Horror van Peter Sasdy. Met o.a. Joan Collins, Eileen Atkins, Donald Pleasence en Ralph Bates.

Een ex-stripteasedanseres wordt vervloekt door een dwerg als ze zijn avances niet beantwoordt. Ze baart vervolgens een enorme baby die bezeten is door de kwaadaardige geest van de dwerg en wraak op haar wil nemen.

Yellow Dog

Verenigd Koninkrijk 1973. Misdaad van Terence Donovan. Met o.a. Jiro Tamiya, Robert Hardy, Carolyn Seymour, Joseph O'Conor en Hilary Tindall.

Een Japanse geheim-agent zit in Londen een spionne op de hielen, die de formule wil ontfutselen van een mysterieus geleerde die een synthetische brandstof ontwikkelde. Verschrikkelijk onsamenhangende spionagethriller met enkele bastaardeigenaardigheden.

The Omega Man

Verenigde Staten 1971. Sciencefiction van Boris Sagal. Met o.a. Charlton Heston, Rosalind Cash, Anthony Zerbe, Paul Koslo en Lincoln Kilpatrick.

Amerika is in de greep van een pest veroorzaakt door chemische oorlog. In Los Angeles probeert Heston uit de greep te blijven van mensen die besmet zijn. Zij kunnen het daglicht slecht verdragen en dolen 's nachts door de straten, op zoek naar nieuwe slachtoffers. Hestons grootste vijanden zijn Zerbe en zijn volgelingen. Middelmatige bewerking van de Richard Matheson- klassieker I Am Legend over vampiers die de macht op aarde willen overnemen. Reeds in 1964 verfilmd als THE LAST MAN ON EARTH met Vincent Price, die, al was de film minder geslaagd dan deze, toch een grotere indruk maakte in de hoofdrol. Het scenario van de nieuwe versie is van John William Corrington en Joyce Hooper Corrington. Camerawerk Russell Metty. Gefilmd in Panavision.

Doctor Who And The Silurians

Verenigd Koninkrijk 1971. Sciencefiction van Timothy Combe. Met o.a. Jon Pertwee, Caroline John, Nicholas Courtney, Fulton Mackay en Norman Jones.

Brigadier Lethbridge Stewart (Courtney) van UNIT roept de hulp in van de dokter (Pertwee) en Liz Shaw (John) bij de controle van de fabriek van Dr. Lawrence (Miles) waar met electronische versnelling van protonen een goedkopere manier gezocht wordt voor de aanmaak van atoomenergie. Er werd gemeld dat ergens een lek was. Nadat er bij een dode en een gewonde vielen kwam de zaak onder de aandacht van UNIT. De gewonde blijkt krankzinnig te zijn van angst. De dokter onderzoekt de grotten onder de fabriek. Hier ontdekt hij een aantal reptielachtige wezens uit voorhistorische tijden, Silurians, die door de stroom van de fabriek uit hun hibernetische slaap ontwaakt zijn en die nu deze stroom nodig hebben om hun plan ten uitvoer te brengen: de mensheid vernietigen zodat de aarde geschikt wordt voor hun levensvorm. Pertwee's ironische benadering van de rol maakt deze film ook geschikt voor volwassenen, want de primitieve speciale effecten van James Ward waren zelfs voor de vroege jaren 1970 niet erg overtuigend. De Silurians hebben zichtbaar moeite om hun rubberen pakken op hun plaats te houden terwijl ze zich bewegen en het labo van de atoomcentrale lijkt meer op een speelplaats voor kleuters. Toch is het verhaal te angstwekkend voor de allerkleinsten. Malcolm Hulke schreef het scenario. Fotografie is van Fred Hamilton. Oorspronkelijk uitgezonden in zeven afleveringen.

Doctor Who: Spearhead From Space

Verenigd Koninkrijk 1970. Sciencefiction van Derek Martinus. Met o.a. Jon Pertwee, Caroline Johns, Nicholas Courtney, Hugh Burden en Neil Wilson.

Liz Shaw (Johns), ruimtevaartdeskundige uit Cambridge, wordt door Brigadier Lethbridge-Stewart (Courtney) van de speciale eenheid UNIT opgeroepen omdat er een reeks geheimzinnige meteoren op aarde gevallen zijn. Op de plaats van impact wordt een vreemd personage (Pertwee) bewusteloos aangetroffen voor een politie- telefoonhokje. Bij onderzoek blijkt de man niet menselijk te zijn en Lethbridge-Stewart vermoedt dat het de `Time Lord` is, bekend als `de dokter` met zijn vermomd ruimteschip de Tardis. Inderdaad de dokter werd in een nieuwe gedaante naar de aarde gezonden, want deze is weer in gevaar. Uit de ruimte vielen vreemde containers met een onbekende inhoud. In een poppenfabriek in de buurt, geleid door de mysterieuze Channing (Burden) gebeuren eigenaardige dingen. De introductie van de derde gedaante van Doctor Who, nu gespeeld door Jon Pertwee, de eerste in kleuren, die het vier seizoenen zou volhouden. Ondanks het duidelijke low budget-karakter slagen John Horton en zijn crew er toch in om enkele verbazingwekkende speciale effecten op het scherm te toveren. Het verhaal zit uitstekend in elkaar, maar kan jongere kinderen wel nachtmerries bezorgen (vooral de griezelige climax). Robert Holmes schreef het scenario. Fotografie is van Stan Speel en Robert McDonnell. Uitgezonden in vier delen.

Only When I Larf

Verenigd Koninkrijk 1968. Komedie van Basil Dearden. Met o.a. Richard Attenborough, David Hemmings, Alexandra Stewart, Nicholas Pennell en Nicholaas Pennel.

Een grappige oplichters-film waarin drie bedriegers een plan beramen om een militante Afrikaanse diplomaat oud schroot in munitiekisten te verkopen. De titel is afkomstig van een man, die in de film door een speer geraakt wordt; op de vraag of het pijn doet geeft hij het antwoord: 'only when I larf'. Gebaseerd op en boek van Len Deighton.

To Sir with Love

Verenigd Koninkrijk 1967. Familiefilm van James Clavell. Met o.a. Sidney Poitier, Judy Geeson, Christian Roberts, Suzy Kendall en Lulu.

Een uitmuntende film van nieuwkomer Poitier die leraar wordt op een volksschool in Oost-Londen en geleidelijk het respect van de niet gemakkelijke scholieren wint. Goed spel, ook van de Engelse jonge acteurs en actrices. Het gegeven is dat van BLACKBOARD JUNGLE en aanleiding tot de latere tv-serie Please Sir. Clavell schreef zelf het scenario naar het boek van E.R. Braithwaite. Paul Beeson deed het camerawerk.

The Caretaker

Verenigd Koninkrijk 1964. Drama van Clive Donner. Met o.a. Alan Bates, Donald Pleasence en Robert Shaw.

De sadistische Bates en de onstabiele Shaw, twee broers die op een zolderkamer wonen, nodigen vagebond Pleasence uit als 'gast' bij hen te komen wonen. Dit is het begin van een wreed spel van meester en slaaf, waarin de rollen regelmatig wisselen. Sterke verfilming van een van de bekendste toneelstukken van Harold Pinter, die zelf het scenario schreef. Het spel is subliem, al zullen sommigen het theatraal noemen. De claustrofobische sfeer maakt dat de toeschouwer zich ongemakkelijk gaat voelen, waardoor hij nog sterker bij de actie betrokken raakt. De meesterlijke zwart-wit-fotografie van Nicolas Roeg draagt enorm bij aan de impact van deze film, die onafhankelijk werd geproduceerd, maar met financiële steun van heel wat professionals, zoals Richard Burton en Elizabeth Taylor. Ook bekend als THE GUEST.

Station Six-sahara

Verenigd Koninkrijk 1964. Seth Holt. Met o.a. Ian Bannen, Carroll Baker, Peter van Eyck en Denholm Elliott.

De sadistische Bates en de onstabiele Shaw, twee broers die op een zolderkamer wonen, nodigen vagebond Pleasence uit als 'gast' bij hen te komen wonen. Dit is het begin van een wreed spel van meester en slaaf, waarin de rollen regelmatig wisselen. Sterke verfilming van een van de bekendste toneelstukken van Harold Pinter, die zelf het scenario schreef. Het spel is subliem, al zullen sommigen het theatraal noemen. De claustrofobische sfeer maakt dat de toeschouwer zich ongemakkelijk gaat voelen, waardoor hij nog sterker bij de actie betrokken raakt. De meesterlijke zwart-wit-fotografie van Nicolas Roeg draagt enorm bij aan de impact van deze film, die onafhankelijk werd geproduceerd, maar met financiële steun van heel wat professionals, zoals Richard Burton en Elizabeth Taylor. Ook bekend als THE GUEST.

Station Six Sahara

Verenigd Koninkrijk 1964. Drama van Seth Holt. Met o.a. Carroll Baker, Peter van Eyck, Ian Bannen, Denholm Elliott en Biff McGuire.

Een druilerige vertelling over vijf sekshongerige mannen die onverwacht iets krijgen om écht ruzie over te maken als de wulpse Baker en de van haar vervreemde echtgenoot een vliegtuigongeluk overleven op de afgelegen woestijnbasis.

Night Must Fall

Verenigd Koninkrijk 1964. Horror van Karel Reisz. Met o.a. Albert Finney, Susan Hampshire, Mona Washbourne, Sheila Hancock en Michael Medwin.

Het evenaren van een origineel is per definitie een gedoemde zaak. Ook hier is het weer niet gelukt. Deze herverfilming over de enge barbediende, die in een eenzaam landhuis zijn verloofde (de dienstmaagd) komt bezoeken en de invalide vrouw des huizes en haar knappe dochter met zijn charme inpalmt, is te clichématig en te theatraal om geloofwaardig te zijn. Veel te intellectualistisch. Het scenario is van Clive Exton, en Freddie Francis keek door de camera.

Doctor Who: The Daleks

Verenigd Koninkrijk 1964. Sciencefiction van Richard Martin. Met o.a. William Hartnell, William Russell, Jacqueline Hill, Carole Ann Ford en Philip Bond.

De dokter-Time Lord (Hartnell) en zijn gezellen zijn terecht gekomen op de planeet Skarro, een wereld beheerst door oorlogen en corruptie. In de verlaten hoofdstad worden ze gevangen genomen door een ras van metalen mutanten, de Daleks, die steeds verder oprukken in hun drang om het universum te veroveren. Ze trachten de bewoners, de Thals, te waarschuwen voor het gevaar. Ondertussen is de dokter een belangrijk onderdeel van de Tardis verloren, zodat terugkeer naar tijd en plaats van de aardbewoners onmogelijk is. Ze ontdekken dat de Daleks de planeet met gas willen vernietigen, zodat enkel hun ras kan overleven. Spannend Doctor Who verhaal dat destijds heel wat kritiek kreeg omdat heel wat ouders vonden dat het te wreed was voor de kinderen. Toch werden de Daleks, die hier voor de eerste keer optreden en die nog meermaals de opponenten van Doctor Who zouden worden, een ware sensatie. De speciale effecten zijn nog erg primitief, maar dat kan de pret niet drukken. Terry Nation schreef het scenario. Oorspronkelijk uitgezonden in acht delen.

The Mouse on the Moon

Verenigd Koninkrijk 1963. Komedie van Richard Lester. Met o.a. Margaret Rutherford, Bernard Cribbins, Ron Moody, Michael Crawford en David Kossoff.

De dwergstaat Grand Fenwick, geregeerd door Groothertogin Rutherford, staat op de rand van het faillissement. Premier Moody heeft een goede inval. Onder het mom een maanexpeditie op touw te zetten gaat hij geld vragen in Amerika. De Russen willen echter niet achterblijven en bezorgen Fenwick een onbruikbare maanraket. Vervolg op het fantastische THE MOUSE THAT ROARED. Het ritme ligt echter veel lager dan dat van zijn voorganger en soms is het overdreven acteren ergerlijk, maar Rutherford is een heerlijke vervangster van Peter Sellers en haar prestatie is de moeite waard om de film te bekijken. Ditmaal bewerkte Michael Pertwee de roman van Leonard Wibberley. Achter de camera nam Wilkie Cooper plaats.

Some People

Verenigd Koninkrijk 1962. Musical van Clive Donner. Met o.a. Kenneth More, Ray Brooks, Annika Wills, David Andrews en Angela Douglas.

More als kerkorganist maakt van opstandige tieners- fabrieksarbeiders voorbeeldige burgers, geholpen door wat popmuziek uit die tijd. In de cast zitten o.m. Douglas, die More's tweede echtgenote zou worden en Hemmings als Bert, één van de would-be schoftjes.

Live Now, Pay Later

Verenigd Koninkrijk 1962. Drama van Jay Lewis. Met o.a. Ian Hendry, John Gregson, June Ritchie, Geoffrey Keen en Liz Frazer.

De verkoper in een pandjeshuis geraakt zelf zwaar in de schulden. Zijn privé-leven wordt ook een puinhoop maar zelfs na een reeks onverwachte en tragische gebeurtenissen blijft hij een onverwoestbaar optimist. En dat wordt beloond. Satirische, melodramatische klucht, gebaseerd op de roman All on the Never Never van Jack Lindsay. Ondanks enkele leuke momenten wil de film oven zeven sloten tegelijk springen.