Daniel Vérité

Victoire ou la douleur des femmes : 1967

Frankrijk 2000. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Marie Trintignant, Marina Vlady, Sabine Haudepin, Jean-Michel Fete en Yves Lambrecht.

Mondaine : La madone de Lisbonne

Frankrijk 1995. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Ilaria Borrelli, Tania Da Costa, Florence Giorgetti en Philippe Rouleau.

Commissaris Anders Etchegoyen (Chesnais) helpt de dochter van een overleden collega uit de problemen, die is opgepakt wegens drugsbezit. Wat later wordt zij vermoord in haar appartement. Anders ontdekt al vlug dat het om een vergissing ging. Het eigenlijke doelwit was de mooie Braziliaanse Julia (Da Costa), die sinds kort de flat van het slachtoffer deelt. Julia is uit Lissabon weggevlucht omdat ze niet langer meer wilde tippelen. Haar pooier is echter niet van plan haar zomaar te laten gaan. Politie-avontuur zonder veel verrassingen, gemaakt naar bekend recept. Het scenario is van Jacques Labib en Franck Appréderis en producent Simon Michaël naar diens boek. Het camerawerk is van Dominique Brabant.

Maigret et les plaisirs de la nuit

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Misdaad van José Pinheiro. Met o.a. Bruno Cremer, Jacqueline Danno, Jean-Louis Foulquier, Serge Beauvois en Marina Golovine.

Lili (Golovine), striptiseuse in de nachtclub Le Plaisir`s, legt op het politiebureau een verklaring af over een gesprek dat ze toevallig opving: een zekere Oscar vertelde over zijn plan een gravin om te brengen. De volgende dag wordt Lili dood aangetroffen, en iets later hoort commissaris Maigret (Cremer) dat er een gravin is gewurgd. Uiteraard leidt het onderzoek naar de club van Fred (Foulquier) en diens vrouw Rose (Danno). Naar de in 1951 verschenen roman Maigret au Picratt's. Een tv- film met klasse, mede dankzij kleurrijk spel van Danno. Scenario van Jacques Cortal en regisseur Pinheiro.

Les Malheurs d'Octavie

Frankrijk 1983. Komedie van Roland Urban. Met o.a. Roger Carel, Jacqueline Jefford, Jacques Monod, Florence Blot en Jacques Legras.

Potsierlijke verwikkelingen rond spionage en geheim-agenten van de ambassade van de Volksrepubliek Goulachistan in Frankrijk. Een dergelijk thema had een geschikte basis kunnen zijn voor een goede komedie maar alles valt in het water, de regie is slecht, de clichés stapelen zich op en de grappen zijn niet bepaald subtiel. Een erbarmelijk produkt.

Laisse aller... c'est une valse

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean Yanne, Mireille Darc, Bernard Blier, Michel Constantin en Nanni Loy.

Een uit de gevangenis ontslagen inbreker wordt zowel door gangsters als door een politiecommissaris opgejaagd, die willen weten waar hij de poet van zijn laatste kraak heeft gelaten. Het parodistische scenario van Bertrand Blier kreeg van de regie minder scherpte dan mogelijk was, maar wordt met vaart en verve gespeeld. Het scenario is van Joel Blasberg. Het camerawerk is van Maurice Fellous.