Pierre Porte: muziek.
Er zijn 13 films gevonden.

Van Loc : Ennemis d'enfance

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Claude Barrois. Met o.a. Georges N'Guyen Van Loc, Jean-François Poron, Eric Dietrich, Denis Karvil en Françoise Viau.

Sans cérémonie

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Oostenrijk 1997. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Charles Aznavour, Annie Cordy, Christiane Minazzoli, Jean-Claude de Goros en Frank Dubosc.

Passé sous silence

1994 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Marie-Sophie L. Berthier, Marie Matheron, Carlo Brandt, Aurore Clément en Jean-Claude Dreyfus.

C[KA1]ecile Arnoux (L. Berthier) wordt opgeroepen om zitting te nemen in een jury. Ze zal moeten oordelen over een vrouw die ervan verdacht wordt haar minnaar te hebben vermoord. De eerste confrontatie zorgt voor een schok. De verdachte was haar boezemvriendin toen ze allebei dertien waren. De vriendin doet niet de minste moeite zich te verdedigen, dus gaat ex-Madame Lelouch zelf op zoek naar haar motieven, zeer tot ongenoegen van echtgenoot S[KA1]ebastien Arnoux (Brandt). Alledaags drama over vriendschap en plichtsbesef, waarbij de moordzaak slechts een neventhema is. De acteurs leveren oppervlakkig werk. Het niet bepaald originele scenario is van de hand van Christian Biegalski, Bénédicte Popper, Joëlle Goron en Niddam. Claude Egger stond achter de camera.

La voyageuse du soir

1994 | Komedie, Familiefilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Sophie Broustal, Andrea Occhipinti, Yves Jacques, Aurore Clément en Maxime Leroux.

Viviane Vermorel (Broustal) groeit op in Marseille. Haar vader is marine-officier en meestal afwezig. Haar moeder, een naaister, weigert in te zien dat haar dochter het talent bezit om een succesrijke mode-ontwerpster te worden. Het komt dan ook dikwijls tot hevige ruzies tussen moeder en dochter. De enige die begrip opbrengt voor het meisje is Jeanne (Cotillon), eigenares van het H[KA4]otel des Voyageurs, waar zeelieden en prostitu[KA1]ees elkaar ontmoeten. Nadat ze door haar vriend bedrogen werd, besluit Viviane naar Parijs te trekken om er een mode-opleiding te volgen. Drie jaar later studeert ze met succes af. Door haar grote zelfzekerheid slaagt ze erin een baan als stagiaire te krijgen in het mode-atelier van J. Boissard. Hier maakt ze kennis met Boissards medewerker Arthur (Jacques), die droomt van een carrière als striptekenaar. Het dramatische relaas van een meisje dat haar milieu wil ontvluchten en er nog in slaagt ook. Het verhaal loopt niet altijd even vlot en Broustal is niet steeds even geloofwaardig in haar rol. Dat sociaal succes steeds een prijs heeft is de moraal van het scenario dat Odile Barsky en Igaal Niddam baseerden op de roman van Annick Geille. Fotografie van Charlie Gaëta.

Baldipata

1994 | Komedie

Hongarije​/​​Frankrijk 1994. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Charles Aznavour, Annie Cordy, Gottfried John, Yves Jacques en Eszter Nagy-Kalory.

De duidelijk uit betere kringen afkomstige Colette (Cordy) is regelmatig te vinden tussen de daklozen van Parijs, waar ze zoekt naar een man. Vruchteloos - tot ze op een keer de haveloze Baldipata (Aznavour) tegen het lijf loopt. Colette is sinds kort haar despotische echtgenoot kwijt, die niet kon verkroppen dat zijn zoon in de gevangenis zit wegens bizarre smokkelpraktijken. Nu heeft Colette een brief ontvangen die bestemd is voor haar man. Geestige en bewogen ontmoeting van twee 'monstres sacrés' van de Franse film. Het scenario van Claude d'Anna en Laure Bonin is op zich niets speciaals, maar de spontaniteit en het enthousiasme waarmee Aznavour en Cordy hun personages in de verf zetten zorgen voor pure cinematografische ontspanning. Miklós Biró stond in voor de fotografie.

Van Loc, un grand flic de Marseille : La vengeance

1993 | Misdaad

Frankrijk 1993. Misdaad van Claude Barrois. Met o.a. Georges N'Guyen Van Loc, Helmut Berger, Denis Karvil, Philippe Helies en Cyrille Artaux.

Commissaris Van Loc en zijn mannen van de Groupe d'Intervention arresteren drugsexpert Berger, de enige ter wereld die 95% zuivere heroïne kan maken. Berger's broer kan ontsnappen, maar vindt bij een ongeval de dood. Voor Berger is Van Loc verantwoordelijk en hij heeft nog slechts één obsessie: zijn broer wreken. Na twee jaar achter de tralies ontsnapt hij op spectaculaire wijze. Hij gaat achter Van Loc aan. Routine policier met de Vietnamese Fransman Van Loc in zijn eigen rol. Het scenario van Gérard Cuq, Olivier Marchal, Claude- Michel Rome en Barrois is gebaseerd op de roman Le Chinois van, ja inderdaad, eveneens Van Loc. Het geheel zit goed in elkaar, maar biedt geen enkele verrassing. Vertolking op redelijk peil.

Secret de famille

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Véronique Genest, Bruno Pradal, Paul Crauchet, André Marcon en Pierre-Marie Escourrou.

Franse soap op zijn best met het levensverhaal van weesmeisje Genest dat zwanger wordt van Escourrou als oudste zoon van rijke boer en molenaar Crauchet. Hij laat haar in de steek, verongelukt en Genest trouwt met zijn jongere broer Marcon. Tijdens WO I wordt die als vermist opgegeven maar hij keert twintig jaar later terug en Genest heeft al die tijd alleen voor de opvoeding van haar twee kinderen gezorgd en het familiefortuin nog aanzienlijk uitgebreid. Het verhaal eindigt met WO II, nadat Genest nog een verhouding heeft met de joodse wapenhandelaar Karmann. Haar dochter is inmiddels getrouwd met dokter Pradal die in het verzet zit, terwijl haar zoon Orcier collaboreert. Alle ingrediënten van een goed melodrama ontbreken niet tot en met de finale verdrinkingsdood van Genests kleindochtertje. Mooi in beeld gebracht hoewel de statische schoonheid van landschappen en bepaalde scènes een wat monotone indruk laten. Glansrol van Genest. Pradal overleed in 1992, net na het beëindigen van de opnames.

Triple gagnant: Fado pour une jeune fille, Le

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Bruno Gantillon. Met o.a. Raymond Pellegrin, Jean-Michel Martial, Thierry Rode, Aurélie Gibert en Isabelle Linnartz.

Commissaris Rocca (Pellegrin) is er uiteindelijk in geslaagd de schatrijke reder Belmont (Raffaelli) aan te klagen wegens moord. Maar deze laat de dochter van de commissaris ontvoeren. Een zeer oudbakken scenario, voorzien van een saaie aanpak door een film- en tv-regisseur die er in het geheel geen eigen stijl op nahoudt, en met een aardig verouderde Pellegrin. Maakt (jammer genoeg) deel uit van de serie Le triple gagnant.

L'affaire d'Hauterive

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Bernard Villot. Met o.a. Raymond Pellegrin, Alain Beigel, Almicar Botica, Jean-Christophe Bouvet en Patricia Cartier.

Mme d`Hauterive heeft met haar auto zelfmoord gepleegd, maar commissaris Rocca (Pellegrin) en zijn medewerkers proberen erachter te komen of de stuurschroeven wel of niet toevallig zijn losgeraakt. Een zouteloos, op onverschillige wijze opgenomen scenario en onbekende acteurs, die de indruk maken zich flink te vervelen. Degene die het geheel moet trekken is de zeer vermoeide Pellegrin, en de vraag rijst dan ook waarom hij er kennelijk behoefte aan heeft zijn hotel aan de Côte d'Azur van tijd tot tijd te verlaten, om aan zulke miserabele come-backs mee te werken. Bij wijze van uitzondering is de muziek goed, en de componist verdient een pluim.

Commissaire Chabert : Le tueur du zodiaque

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Bernard Villot. Met o.a. Julien Guiomar, Thierry Rode, Jacques Penot, Philippe Morier-Genoud en Salvatore Ingoglia.

Er is weer een oud paard van stal gehaald, in de persoon van Guiomar, die in 1928 is geboren en er nog goed uitziet voor zijn leeftijd. Hij speelt een levensgenieter met een voorkeur voor Brahms. Dit schilderachtige personage moet een psychopaat ontmaskeren die zijn slachtoffers selecteert op hun horoscoop (vandaar zijn bijnaam). Met de hulp van zijn trouwe assistent klaart de commissaris deze klus voordat de lijst van slachtoffers al te lang wordt. Soepele, grillige regie, spanning gegarandeerd, hoe klassiek het thema ook is. Bijna

Bleu comme l'enfer

1985 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1985. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Lambert Wilson, Tchéky Karyo, Myriam Roussel, Agnès Soral en Benoît Régent.

Gauwdief Wilson houdt zich in leven met het stelen van auto's en het overvallen van pompstations. Hij maakt kennis met Roussell, de vrouw van politieman Karyo, wier huwelijk op de klippen gelopen is. Samen proberen zij naar het Zuiden te ontkomen. Karyo, vervuld van blinde haat en aan de drank geraakt, zit hen op de hielen met de bedoeling ze om te leggen. De film is een bewerking van de thriller van Philippe Djian, die ook 37°2, LE MATIN schreef. Efficiënt en krachtig gefilmd met veel tempo. De regie is sober en precies. Het camerawerk van Dominique Brenguier is goed, maar de muziek is afschuwelijk. De rollen zijn sterk en boeiend. Evenals zijn collega's Granier- Deferre, Deray en De Broca is Yves Boisset een zeer veranderlijk cineast, een op de twee van zijn films zijn goed. Deze doet niet onder voor het Amerikaanse genre-werk. Het scenario werd geschreven door Jean Herman, Sandra Majerowicz en regisseur Boisset.

Monsieur Klein

1976 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1976. Oorlogsfilm van Joseph Losey. Met o.a. Alain Delon, Jeanne Moreau, Francine Bergé, Juliet Berto en Jean Bouise.

De ­Parijse antiekhandelaar Klein (Delon) koopt ­begin WO II – voor een veel te lage prijs – kunstwerken aan van Joden die Frankrijk willen ontvluchten. Maar dan krijgt hij plots een tijdschrift op de deurmat dat alleen aan Joden wordt toegestuurd, en moet Klein (zichzelf) zien te bewijzen dat er sprake is van een persoonsverwisseling. De taalbarrière bij de eerste Franse film van Losey leidt tot een aantal minder geslaagde spelprestaties, met als belangrijkste gunstige uitzondering de ingehouden geplaagde rol van Delon (die de film ook produceerde).

Docteur Justice

1975 | Avonturenfilm, Actiefilm

België​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1975. Avonturenfilm van Christian-Jaque. Met o.a. John Phillip Law, Nathalie Delon, Gert Froebe, Roger Paschy en Gilles Béhat.

Op vliegveld wordt lid van misdaadsyndicaat door zijn bazen neergeschoten en sterft in armen van lid van Wereld Gezondheidsorganisatie. Omdat deze belastende laatste woorden zou kunnen hebben opgevangen, probeert de bende hem uit te schakelen. Verfilmd stripverhaal probeert op beproefde succeselementen in te haken - Froebe als superschurk, karate door Franse kampioen Paschy - maar komt amechtig achter voorbije modes aan, ook door vermoeide regie van bejaarde Christian-Jaque. Het scenario is van Jacques Robert.