Boris Troshev: camera.
Er zijn 6 films gevonden.

Stoedjent

2012 | Drama

Kazachstan 2012. Drama van Darezhan Omirbayev. Met o.a. Nurlan Bajtasov, Edige Bolysbaev en Darezhan Omirbayev.

Een naamloze student sloft apathisch door het leven, tot hij een docent het sociaal darwinisme hoort aanprijzen en vanuit het niets voor een beetje geld een moord pleegt. Darezhan Omirbayev verplaatst in zijn losse bewerking van Misdaad en straf de gebeurtenissen uit de roman van Dostojevski naar het moderne Kazachstan en hanteert een fraaie, klassieke manier van filmen om het morele bankroet van zijn thuisland te tonen. Zijn ingetogen stijl balanceert op de grens van subtiliteit en simplisme, terwijl de boodschap weer veel te luid wordt geschreeuwd.

The Road

2001 |

Nederland​/​​Kazachstan​/​​Japan​/​​Frankrijk 2001. Darezjan Omirbajev. Met o.a. Valeria Gouliaeva, Magjane Omirbaev, Alnour Tourgambaeva, Saoule Toktibaeva en Jamshed Usmonov.

Darezjan Omirbajev, die in 1998 veel succes oogstte met het sobere noodlotsdrama Killer, maakte het zich voor de langverwachte opvolger La Route niet al te moeilijk. Het levert luchtige, komische scènes op - steevast prachtig in beeld gebracht - en een aantal fraaie observaties over het lastige bestaan van een filmmaker in Kazachstan. Maar uiteindelijk gaat de film aan ideeënarmoede ten onder.

Aksuat

1999 | Drama

Japan​/​​Rusland​/​​Kazachstan 1999. Drama van Serik Aprymov en Serik Aprimov. Met o.a. Sabit Kurmanbekov, Erschan Aschim, Erbolat Ospankulov, Inessa Radionova en Nurschuman Ichtymbaev.

Darezjan Omirbajev, die in 1998 veel succes oogstte met het sobere noodlotsdrama Killer, maakte het zich voor de langverwachte opvolger La Route niet al te moeilijk. Het levert luchtige, komische scènes op - steevast prachtig in beeld gebracht - en een aantal fraaie observaties over het lastige bestaan van een filmmaker in Kazachstan. Maar uiteindelijk gaat de film aan ideeënarmoede ten onder.

Tueur à gages

1998 | Drama, Film noir

Frankrijk​/​​Rusland 1998. Drama van Darezhan Omirbayev. Met o.a. Talgat Assetov en Roksana Abouova.

Darezjan Omirbajev, die in 1998 veel succes oogstte met het sobere noodlotsdrama Killer, maakte het zich voor de langverwachte opvolger La Route niet al te moeilijk. Het levert luchtige, komische scènes op - steevast prachtig in beeld gebracht - en een aantal fraaie observaties over het lastige bestaan van een filmmaker in Kazachstan. Maar uiteindelijk gaat de film aan ideeënarmoede ten onder.

Killer

1998 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Kazachstan 1998. Drama van Darezjan Omirbajev. Met o.a. Talgat Assetov en Roksana Abouova.

VV.

Kardiogramma

1995 | Familiefilm, Drama

Rusland 1995. Familiefilm van Darezhan Omirbayev. Met o.a. Ahasulan Asauov, Saul Toktybaeva, Gulnara Dusmatova, Serik Zhubandykov en Baurzhan Ishpanov.

Zhasulan (Asauov) is een pientere jongen van twaalf. Hij heeft een zwak hart, maar hem ontgaat niets in de eindeloze steppe, waar hij met zijn ouders woont. Als hij met zijn gezondheid gaat sukkelen, moet hij naar de hoofdstad Alma Ata om behandeld te worden in een speciale kliniek. Direct na zijn aankomst voelt hij zich in een isolement. De mensen spreken alleen maar Russisch en niemand verstaat zijn Kazach. Hij slaagt er niet om met andere te communiceren. De oudere jongens pesten hem. Hij gaat daardoor veel meer dan normaal waarnemen, wat hij in de steppe ook al gewend was. Via zijn ogen maakt de kijker kennis met zijn directe omgeving, inclusief de zuster die hem verzorgt. Hij gaat haar bespieden, ook onder de douche. Als hij ontdekt dat ze van een dokter houdt, is hij geschokt en wil vluchten. Deze aaneenrijging van beelden zonder een traditioneel in elkaar gezet plot geeft een onvergetelijke kijk op de belevingswereld van het kind in kwestie. Doet soms wetenschappelijk aan en is dan weer voyeuristisch als het de ontluikende seksualiteit van Zhasulan betreft. Door zijn ongebruikelijke vormgeving laat de film een onvergetelijke indruk achter, vooropgesteld dat je het geduld hebt en inspanning kunt opbrengen om hem te volgen. Een van die zeldzame films uit een ver oord als Kazachstan met een autobiografisch scenario van Omirbaev zelf. Het camerawerk is van Boris Troshev en de door hem gebruikte kleurenfilm is lelijk en onstabiel. Droomsequenties in zwart-wit zijn heel genietbaarder. Kijkers die de film KAIRAT van dezelfde regisseur kennen, zullen deze rolprent beslist lager waarderen.