Moufida Tlatli: regie, scenario, muziek en montage.
Er zijn 3 films gevonden.

Nadia et Sarra

2004 | Drama

Frankrijk​/​​Tunesië 2004. Drama van Moufida Tlatli. Met o.a. Hiam Abbass, Dorra Zarrouk en Hichem Rostom.

Nadia, bijna vijftig, wordt verlaten door haar man en krijgt zwaar last van menopauzeverschijnselen. Ze gaat compulsief eten, raakt depressief en wordt jaloers op jonge vrouwen, vooral op haar 18-jarige dochter Sarra. Cineaste Tlati (La saison des hommes) is het er met Nadia et Sarra om te doen de dramatische duikeling te tonen 'van een moeder die haar status van vrouw verliest'. De extremen in die onthutsende overgang zijn te behappen dankzij gesmeerd acteren van Abbas in de hoofdrol.

La saison des hommes

2000 | Drama

Frankrijk​/​​Tunesië 2000. Drama van Moufida Tlati en Moufida Tlatli. Met o.a. Rabiaa Ben Abdallah, Sabah Bouzouita, Ghalia Ben Ali, Hend Sabri en Ezzedine Guennoun.

'Ik ben de man, ik heb de leiding, niet jij,' zegt de Tunesiër Said (Gennoun) tegen zijn echtgenote Aicha (Abdallah). Het is overbodige informatie, voor ons kijkers en zeker ook voor Aicha. Ondanks Said's afkeuring gaat Aicha terug vanaf Tunis naar het eiland Djerba, waar het volgens haar voor hun autistische zoontje beter toeven is. Eenmaal aangekomen krijgt Aicha flashbacks van haar begintijd met Said. Een tijd waarin ze onder het juk van haar schoonmoeder leefde en waarin Said slechts een maand per jaar, 'Het seizoen der mannen', op het eiland was, voornamelijk om (mannelijke) afstammelingen te creëren. Filmmaakster Tlatli, zelf door de jaren heen opgeklommen van editor tot het 'mannelijke' vak regisseur, vertelt waardig en met inlevingsvermogen hoe diep het verdriet en de seksuele frustratie kunnen zitten in vrouwen die in een streng traditioneel-patriarchaal islamitisch klimaat leven.

Samt al qusour

1994 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1994. Drama van Moufida Tlatli. Met o.a. Amel Hedhili, Hend Sabri, Ghalia Lacroix, Najia Ouerghi en Sami Bouajila.

Regiedebuut van Tunesische Tlatli over de lotgevallen van drie generaties vrouwen, gevangen in het keurslijf van de Arabische moslim-samenleving. De titel verwijst naar het paleis van de Bey's, de laatste koningen van Tunesië aan de vooravond van de Tunesische onafhankelijkheid. Hoofdpersonage is Lacroix, een zangeres die opgroeide aan het hof, waar haar moeder Hedhili als dienstbode werkte. Warmhartige ode aan het lief en leed van de verdrukte Tunesische vrouw. Het scenario is van de regisseur en Nouri Bouzid. Het camerawerk is van Youssef Ben Youssef.