Sacha Briquet

Sacha Briquet (1930): cast.
Er zijn 23 films gevonden.

La nourrice

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Renaud Bertrand. Met o.a. Sophie Quinton, Jérémie Elkaïm, Marthe Keller, Valérie Vogt en Emilie Lafarge.

Eind 19de eeuw verlaat Madeleine (Quinton) haar boerderij en de man met wie ze gedwongen was te trouwen, om werk en haar oude vlam Mathieu (Elkaïm) in Parijs op te zoeken. Werk vindt ze als voedster, maar haar kind moet ze afstaan, ze moet zich helemaal richten op het kind van haar werkgever. Mathieu ontmoet ze in het geheim. Tv-film La nourrice is goed aangekleed en gedetailleerd in de historische context en knappe jongelui Quinton en Elkaïm doen als acteurs niet onder voor de gelouterde Keller als bazin.

Maigret: Madame Quatre et ses enfants

1999 | Misdaad

Frankrijk/België/Zwitserland 1999. Misdaad van Philippe Bérenger. Met o.a. Bruno Cremer, Marianne Basler, Claude Duparfait, Sacha Briquet en Christian Morin.

Als een jonge vrouw bij commissaris Vaimber aanklopt met een onsamenhangend verhaal over een mogelijke moord, laat hij haar een getuigenis afleggen. Niet wetend hoe te handelen gaat hij met het verhaal naar Maigret, die vervolgens besluit om zelf op onderzoek uit te gaan. Een onderzoek dat Maigret niet alleen in aanraking brengt met Madame Quatre en haar kinderen, maar dat hem ook op het spoor zet van een meervoudig moordenaar.

Belle Maman

1999 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1999. Romantiek van Gabriel Aghion. Met o.a. Catherine Deneuve, Vincent Lindon, Mathilde Seigner, Line Renaud en Stéphane Audran.

La justice de Marion : Les filles de Vincennes

1998 | Drama, Misdaad

België/Frankrijk 1998. Drama van Thierry Binisti. Met o.a. Mireille Darc, Féodor Atkine, François Dunoyer, Emilie Ohana en Loïc Corbery.

Mira la magnifique

1997 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1997. Komedie van Agnès Delarive. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Johanna Coco, Philippe Korsand, Sotigui Kouyaté en Félicité Wouassi.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland/Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Le Roi de Paris

1995 | Drama

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk 1995. Drama van Dominique Maillet. Met o.a. Philippe Noiret, Jacques Roman, Manuel Blanc, Michel Aumont en Paulette Dubost.

Deze film is zoiets als turkish-delight voor toneelliefhebbers en hoofdrol Noiret krijgt de kans te laten zien dat hij voordat hij bij de film terecht kwam, een uitstekend toneelspeler was. Victor Derval (Noiret) is de hoofdrol in het theaterstuk uit de titel dat rond 1930 een hit in Parijs is. Hij is een onmogelijke vent, die lak heeft aan de teksten van zijn auteur Romain Coste (Roman) en constant het dialoog aanpast op zijn stemmingen. Op de laatste avond nadat het stuk voor de laatste keer heeft gedraaid, ontmoet hij na de voorstelling in de mist een jonge Hongaarse, Lisa Lanska, die hij een rolletje bezorgt bij een (vroege) geluidsfilm, waarin hij zelf zit. Kort daarop vraagt hij Lisa zijn priv[KA1]esecretaresse te worden en bij hem in te trekken. Zijn opstandige zoon en would-be schrijver Paul (Blanc) is gelijk weg van haar en zo vergaat het iedereen behalve de verbitterde Coste. Lisa keert ook echter het tij, terwijl Paul verscheurd wordt door een tweestrijd of hij zijn vader zal vermoorden of hem zal toejuichen, en zijn liefde voor de literatuur. Het scenario is van Jacques Fieschi, Jerôme Tonnerre, Bernard Minoret en regisseur Maillet. Het camerawerk is van Bernard Lutic. Voor voornoemde liefhebbers, een heerlijke film.

Les Cordier, Juge et flic : Combinaison mortelle

1994 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1994. Drama van Alain Bonnot. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Jean-Pierre Bagot.

Meester Constantin (Briquet), bekend en rijk advocaat in Parijs, brengt de nacht door in een goktent. Hij neemt afscheid van zijn jonge minnares en wordt enkele uren later in zijn huis vermoord. Zoon Cordier (Madinier) denkt aan politieke implicaties, vader Cordier (Mondy), de flik, houdt het bij proza[KA3]ische motieven. De zaak geraakt in stroomversnelling wanneer Madame Patinella (Ailhaud), de vrouw van de concierge van het huis, vermoord wordt terwijl ook de concierge (Bagot), en de call-girl Sylvia (Courval), warempel een oud liefje van commissaris Cordier, bedreigd worden. Door regisseur Bonnot, André Nevers en Effem geschreven scenario zorgt voor een coctail van humor en suspense.

Avocat d'office

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Gabriel Aghion. Met o.a. Picciolli, Marlène Jobert, Hélène de Fougerolles, Vladimir Weiss en Bernard Verley.

Claire (Jobert) en Adrien Moretti (Verley) vormen een gelukkig paar. Zij is advocate en ze beleeft haar beroep als een roeping. Hun dochter Marie (De Fougerolles) viert haar twintigste verjaardag en haar ouders willen er een onvergetelijk feest van maken. Op het moment echter dat al haar vrienden van de unif haar willen feliciteren draait Marie zich om en vlucht weg. Het meisje zit met een zware depressie, sluit zich af van de buitenwereld en geeft haar studies op. Gelijktijdig moet Claire Denis (Weiss) verdedigen, een jongeman die dezelfde symptomen vertoont als haar dochter. Ze neemt de zaak erg ter harte en ontdekt het geheim van Denis en dit vult haar met de grootste angst. Een moedig drama dat vertolkt wordt door competente acteurs maar gebukt gaat onder een oppervlakkig scenario (van regisseur Aghion), dat duidelijk de mensen niet durft choqueren (de film werd gemaakt voor een commerciëel tv-station). Bovendien schrikt de maker er niet voor terug goedkoop sentiment over het scherm te smeren. Spijtig voor de acteurs want die hadden beter verdiend. Fabio Conversi stond achter de camera. Stereo.

Pas une seconde à perdre

1990 | Komedie

Canada/Frankrijk 1990. Komedie van Jean-Claude Sussfeld. Met o.a. Michel Leeb, Jean-Luc Bideau, Anne Letourneau, Gérard Loussine en Sacha Briquet.

Een jonge en briljante inspecteur van het ministerie van cultuur is op weg gegaan om het gebruik van de fondsen, die de staat een toneelgroep heeft gegeven, te controleren. Hij veroorzaakt een ongeluk, waarbij de hoofdrolspeler tijdelijk verlamd raakt en moet zijn plaats innemen. Groffe en aardig laag- bij-de-grondse humor gaat gepaard aan een slappe regie in kleinkunsttheater-stijl en vreselijk dom spel. Ongetwijfeld bedoeld voor geestelijk minder begaafden, maar wat doet Bideau temidden van dit zooitje? Nog veel minder dan

If the Shoe Fits

1990 | Drama

Verenigde Staten/Frankrijk 1990. Drama van Tom Clegg. Met o.a. Rob Lowe, Jennifer Grey, Elisabeth Vitali, Rebecca Potok en Sacha Briquet.

Modekoning Lowe zit zonder inspiratie. Zijn nieuwe shows waren een miskleun. Een van zijn kleedsters, Grey, ontwerpt zelf in haar vrije tijd, maar mist de moed om Lowe te benaderen. Op een party merkt hij haar op, door haar gedurfde creatie, niet beseffend dat ze voor hem werkt. Gray, die het hem nog steeds niet durft te zeggen, gaat dan maar een dubbelleven leiden. Totaal oninteressant gegeven werd reeds zo dikwijls, en veel beter bewerkt. Het scenario van Timothy Prager staat op het peil van een slechte boulevard-komedie en Lowe is nog nooit zo miscast geweest. Achter de camera stond Henri Habans. Puur tijdverlies.

Eye of the Widow

1989 | Actiefilm

Verenigde Staten 1989. Actiefilm van Andrew V. McLaglen. Met o.a. Richard Young, Ben Cross, Paul Smith, Nabila Khashoggi en Mel Ferrer.

Young is Prins Malko, die in Oostenrijk een kasteel bezit. Vandaar raakt hij via zijn bonte gasten betrokken bij allerlei avonturen, die over de gehele wereld voeren. Soms heeft de CIA (in de persoon van Ferrer) er iets mee te maken. Deze film begint met een schietpartij door terroristen op een gekostumeerd bal, waarbij schone Braziliaanse Vanya (Khashoggi) wordt doodgestoken. Actiewerk zonder diepgang, vakkundig op de gevoelige laag gebracht door veteraan McLaglen naar de rechtse pulp-romannetjes van Gérard De Villiers, die zeer beslist geen Ian Fleming is.

Funny Boy

1987 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1987. Komedie van Christian Le Hémonet. Met o.a. Gérard Lecaillon, Valérie Mairesse, Anaïs Jeanneret, Jean-Pierre Kalfon en Sacha Briquet.

De ouders van Micky weten niets van zijn travestienummer in het cabaret waar hij zingt. Zij geloven ook dat Marianne zijn verloofde is. Dat wil zij ook graag, maar ze moet wedijveren met alle vrouwen die om Micky heendraaien. Alles loopt echter goed af. Ondanks de onwaarschijnlijkheid van het gegeven, (een travestiet aangerand door vrouwen), onbeduidende regie en het zeer magere verhaal is dit toch een leuke komedie.

Prénom Carmen

1983 | Misdaad, Drama, Muziek, Romantiek

Frankrijk 1983. Misdaad van Jean-Luc Godard. Met o.a. Maruschka Detmers, Jacques Bonaffe, Myriem Roussel, Christophe Odent en Jean-Luc Godard.

Een jonge politieman wordt door een terroriste verleid tot medeplichtigheid aan kidnapping. De misdaad wordt gemaskeerd door zogenaamde filmopnamen onder leiding van de gestoorde oom van het meisje (regisseur Jean-Luc Godard zelf). Deze voor Godard ongewoon toegankelijke film, in Venetië bekroond met de Gouden Leeuw, heeft treffende en soms verrassende momenten, naast banale humor, al voegt het niets nieuws toe aan het verwante maar vitalere Bande à part van twintig jaar tevoren. De experimenten met het geluid komen neer op een opzettelijk primitieve mixage en leiden vooral tot onverstaanbaarheid van de dialoog (waar men overigens weinig aan lijkt te missen). Debuut van de Nederlandse actrice Maruschka Detmers, die stante pede Isabelle Adjani verving. Het zou uiteindelijk nog tot 2015 duren voordat ze in een Nederlandse film te zien zou zijn, in Ventoux.

Le système du Docteur Goudron et du Professeur Plume

1980 | Horror

Frankrijk 1980. Horror van Claude Chabrol. Met o.a. Jean-François Charroud, Pierre Le Remeur, Coco Ducados, Vincent Gauthier en Ginette Leclerc.

Een jongeman passeert tijdens een reis een oud kasteel. Zijn mede-reiziger vertelt dat het vol gekken zit, die op een speciale manier behandeld worden. Hij besluit het kasteel te bezoeken en belandt daar met een merkwaardige dokter aan een zeer vreemd diner. Het blijkt dat de speciale behandeling inhoudt dat de 'gekken' vrij rondlopen en de baas spelen over hun verzorgers. Gebaseerd op een verhaal van E.A. Poe.

Le portrait de Dorian Gray

1977 | Romantiek, Horror

Frankrijk 1977. Romantiek van Pierre Boutron. Met o.a. Raymond Gérôme, Patrice Alexsandre, Denis Manuel, Marie-Hélène Breillat en Bernard Allouf.

Een overbodige verfilming van een toneelbewerking van de klassieker van Oscar Wilde. Hoewel het basisthema zelfs in deze omstandigheden niet kapot te krijgen is, gaan de pretenties van regisseur Boutron al vrij snel danig irriteren. Alexsandre laat hoe dan ook een sterke indruk achter als Dorian Gray, en ook de rest van de totaal onbekende cast acteert op niveau. Hun inzet was een betere zaak waardig geweest. Scenario van de regisseur.

Le Polygame

1974 | Erotiek, Komedie

Frankrijk 1974. Erotiek van Maurice Jacquin Jr. en Norbert Torasso (Norbert Terry). Met o.a. Claude Petit, Jean-Pierre Lombard, Sophie Jeney, Sacha Briquet en Mary Marquet.

Onmogelijk samenraapsel van dwaasheden en pornografie in dit verhaal over een harem in Parijs en daarna in een Saoedie- Arabië van papier-mâché, in scène gezet in een studio. De buikdanseressen noch de bijzondere vriendschappen van allerlei aard ontbreken. Origineler is het slot met de opstand van de vrouwen die de sjeik en zijn Franse vriend in de steek laten. Wat betreft de regie, die is professioneel. Ook bekend als LE POLYGAME OU L'AMOUR À L'ORIENTALE.

Les Confidences érotiques d'un lit trop accueillant

1973 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1973. Komedie van Michel Lemoine. Met o.a. Olga Georges-Picot, Michel Leroyer, Janine Reynaud, Michel Lemoine en Marie-Georges Pascal.

Meisje koopt op de vlooienmarkt een rond hemelbed, waarin ze al eens eerder een aangenaam weekend heeft doorgebracht. Thuis blijkt het bed te kunnen spreken en vertelt alle avonturen waarvan het getuige is geweest. Het meisje en haar vriend verkiezen na alle bekentenissen toch maar een rechthoekige sponde. Onnozel scenario is de aanleiding voor een reeks van overbekende seksuele situaties, die ditmaal met een zekere vrolijkheid 'geacteerd' worden, zonder dat het aanstekelijk werkt. Lemoine - als acteur specialist in het genre - besteedt meer dan gemiddelde zorg aan fotografie en minder dan gemiddelde aandacht aan de dialoog, met ongenietbare nep-filosofieën van het sprekende bed. Een afgang voor Georges-Picot die enkele jaren eerder debuteerde met een hoofdrol onder regie van Resnais.

Ne jouez pas avec les Martiens

1967 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1967. Komedie van Henri Lanoë. Met o.a. Jean Rochefort, Macha Méril, Haydée Politoff, André Valardy en Frédéric de Pasquale.

Een incompetent duo Parijse journalistenduo moet een artikel maken over de geboorte van een vijfling op een Bretons eilandje. Een door hun sarcasme geërgerde sociaal werkster verspreidt een gerucht over de landing van Marsmannetjes, waarna inderdaad wezens verschijnen van wie er één een zesling verwekt. De SF is niet meer dan een alibi voor een doorsnee-komedie over Parijzenaars en provincialen die tot voorspelbare situaties en contrasten leidt. Het aanstekelijk animo van de acteurs maakt de eenmalige regie-poging van de assistent van Philippe de Broca onderhoudend.

Les Plus belles escroqueries du monde

1964 | Komedie

Frankrijk/Japan/Nederland/Italië 1964. Komedie van Hiromichi Horikawa, Roman Polanski, Ugo Gregoretti, Claude Chabrol en Jean-Luc Godard. Met o.a. Mie Hama, Ken Mitsuda, Nicole Karen, Jan Teulings en Arnold Geldermans.

Een teleurstellende episodenfilm, waarbij zowel de regisseurs als de acteurs onder hun maat blijven in anekdotes over verschillende soorten oplichting. Polanski's Amsterdamse bijdrage over een Franse diamantendievegge is als zijn eerste westerse film een curiosum. De relatief interessantste sketch van Godard met Seberg in haar rol uit A BOUT DE SOUFFLE die een politieke oplichter interviewt, werd in de meeste landen gecoupeerd.

Ophélia

1962 | Drama

Frankrijk 1962. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Alida Valli, André Jocelyn, Juliette Mayniel, Claude Cerval en Robert Burnier.

Een onevenwichtige jongeman ziet in de dood van zijn vader en de verhouding van zijn moeder met zijn oom parallellen met HAMLET en probeert die tragedie in zijn eigen leven te ensceneren, hoewel de personages niet kloppen met hun voorbeelden en zijn oom in de zakenwereld misschien van alles op zijn geweten heeft, maar geen moordenaar is. De curieuze en ook wel interessante Spielerei met een verburgerlijking van tragediemotieven blijft aan de oppervlakte, omdat Chabrol wel demystificeert maar er weinig belangwekkends voor in de plaats stelt. Jocelyn en Cerval blijven als 'Hamlet' en 'Claudius' schertsfiguren; 'Gertrude' en 'Ophelia' zijn te weinig uitgewerkt als tegendraadse stemmen van de redelijkheid, ondanks de goede acteerprestaties.

Les Godelureaux

1961 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1961. Komedie van Claude Chabrol. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont, Charles Belmont, Jean Tissier en Sacha Briquet.

Eigengereide jonge snob is slachtoffer van een practical joke van zijn kennissenkring. Hij wreekt zich door de vriendin van rijkeluiszoon af te troggelen en haar vervolgens de bons te geven. Ze troost zich snel met een Amerikaan. Een van de dwarse satires waarmee Chabrol zich in het begin van zijn carrière de woede van pers en publiek op de hals haalde. Film over 'versierde leegte' is daarmee niet lege film, al kan voor wie geen afstand neemt tot irritante personages, ergernis makkelijk overslaan. Brialy is perfect.

Le Gigolo

1960 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1960. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Alida Valli, Jean-Claude Brialy, Jean Chevrier, Valérie Lagrange en Philippe Nicaud.

Een weduwe wil met minnaar, een jonge kunstenaar, breken voor een leeftijdgenoot. Gekwetst in zelfrespect offert de jongen zich op voor een meisje dat uit zelfverdediging haar belager heeft gedood en weigert het alibi, dat zijn vroegere geliefde hem verschaft. Het debuut van Deray, met een tweeslachtig scenario en goed spel van de hoofdrollen, laveert wat onbestemd tussen de romantische psychologie en thriller-elementen.

imdb: Zoek Sacha Briquet op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2004	La nourrice
1999	Maigret: Madame Quatre et ses enfants
1999	Belle Maman
1998	La justice de Marion : Les filles de Vincennes
1997	Mira la magnifique
1995	Le fils de Gascogne
1995	Le Roi de Paris
1994	Les Cordier, Juge et flic : Combinaison mortelle
1994	Avocat d'office
1990	Pas une seconde à perdre
1990	If the Shoe Fits
1989	Eye of the Widow
1987	Funny Boy
1983	Prénom Carmen
1980	Le système du Docteur Goudron et du Professeur Plume
1977	Le portrait de Dorian Gray
1974	Le Polygame
1973	Les Confidences érotiques d'un lit trop accueillant
1967	Ne jouez pas avec les Martiens
1964	Les Plus belles escroqueries du monde
1962	Ophélia
1961	Les Godelureaux
1960	Le Gigolo

name

email

mijn instellingen