Ruth Jones

Hattie

Verenigd Koninkrijk 2011. Dan Zeff. Met o.a. Aidan Turner, Robert Bathurst en Ruth Jones.

Midsomer Murders: Bad Tidings

Verenigd Koninkrijk 2004. Misdaad van Peter Smith. Met o.a. John Nettles, Jane Wymark, John Hopkins, Laura Howard en Barry Jackson.

A Likeness in Stone

Verenigd Koninkrijk 2000. Mysterie van Charles Beeson. Met o.a. Liam Cunningham, Jonathan Firth, Andrew Lincoln, Ruth Jones en Rebecca R. Palmer.

De stoffelijke resten van studente Helena Warner worden na tien jaar gevonden. De ergste nachtmerrie van voormalig rechercheur Bill Armstrong komt uit: ze werd vermoord door haar vriend en haar vrienden verdoezelden deze misdaad

East Is East

Verenigd Koninkrijk 1999. Komedie van Damien O'Donnell. Met o.a. Om Puri, Linda Bassett, Jordan Routledge, Archie Panjabi en Ian Aspinall.

Het regiedebuut van Damien O'Donnell speelt in 1971 in noordwest Engeland. Centraal staat een 9-koppige Pakistaans-Britse familie, aangevoerd door patriarch George Khan (gevierd acteur Om Puri), tegen de achtergrond van opkomend extreem-rechts, de oorlog tussen India en het huidige Bangladesh en de sobere arbeidersbuurten. Khan is een trotse Pakistaan die zijn familie met ijzeren hand regeert. Maar de kijker weet meer dan hij. Zijn Britse vrouw (Bassett) neemt hem alles behalve serieus en zijn zonen variëren van casanova tot glamournicht. Terwijl iedereen zijn eigen gang lijkt te gaan is vader Kahn in het geniep bezig met het uithuwelijken van zijn kroost. East is East is in de eerste plaats een bitterzoete komedie over de gezinsdynamiek van de Khans. Een meesterwerkje van een paar miljoen pond met een soms hilarische blik op de Brits-Aziatische problematiek binnen een familie. Gebaseerd op 't autobiografische plankenspel van Ayub Khan-Din.

The Theory of Flight

Verenigd Koninkrijk 1998. Komedie van Paul Greengrass. Met o.a. Kenneth Branagh, Holly Aird, Ray Stevenson, Sue Jones-Davies en Ruth Jones.

In 1998 kreeg Rolf de Heer het publiek in Cannes stil met zijn film Dance Me to My Song, over een aan een rolstoel gekluisterde vrouw die wanhopig verlangt naar een seksuele relatie. De vrouwelijke hoofdrol en het scenario waren van Heather Rose, zelf spastisch verlamd en enkel in staat tot communiceren via een computer. Deze persoonlijke betrokkenheid is ongetwijfeld een van de redenen waarom deze film superieur is aan The Theory of Flight, die hetzelfde verhaal vertelt. En toch is ook The Theory of Flight zeker de moeite waard, niet in het minst door een ijzersterk optreden van Helena Bonham Carter en Kenneth Branagh.