Sophie Brunet: montage.
Er zijn 9 films gevonden.

La vie d'Adèle

2013 | Drama, Romantiek

Frankrijk 2013. Drama van Abdellatif Kechiche. Met o.a. Adèle Exarchopoulos, Léa Seydoux, Jérémie Laheurte, Aurélien Recoing en Catherine Salée.

Weergaloze vertelling over de jonge, volkse Adèle (Exarchopoulos), die tot haar eigen verbazing verliefd wordt op de vrijgevochten Emma (Seydoux). Het spel van de twee jonge vrouwen is zo naturel (met name van Exarchopoulos), dat de bijna drie uur durende film voorbij vliegt. In die drie uur opvallend veel en langdurige seksscènes, bedoeld om de (afnemende) hevigheid van de relatie weer te geven. Kechiche kreeg voor La vie d'Adèle de Gouden Palm in Cannes, die hij - voor het eerst in de geschiedenis van Cannes - moest delen met de twee hoofdrolspeelsters.

Rio Sex Comedy

2010 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Brazilië 2010. Komedie van Jonathan Nossiter. Met o.a. Charlotte Rampling, Bill Pullman en Irène Jacob.

De levenspaden van verschillende expats kruisen elkaar in Rio, stad van stranden, nieuwe rijken en favela's. Een Engelse cosmetisch chirurg (Rampling), een Franse antropologe (Jacob) en een Amerikaanse diplomaat (Pullman) die verdwijnt in de sloppen, ze hebben elk zo hun persoonlijke missie in de miljoenenstad. Lichtvoetig drama met prima acteurs geeft een kijkje in de Braziliaanse samenleving, maar voelt in de tweede helft ook een beetje aan als los zand. Regisseur-sommelier-schrijver Nossiter maakte eerder onder meer de wijndocumentaire Mondovino.

La Princesse de Montpensier

2010 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2010. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Mélanie Thierry, Lambert Wilson, Grégoire Leprince-Ringuet, Gaspard Ulliel en Raphaël Personnaz.

Frankrijk 1562. Tijdens de godsdienstoorlogen vertolkt Marie de Mézières een even ongewilde als tragische rol in het machtsspel tussen aristocratische katholieken onderling. Met zijn adaptatie van Madame de la Fayettes novelle uit 1662 stijgt de filmtovenaar van Lyon eens te meer tot olympische hoogten. Literair-levendige Jean Cosmos-dialogen, briljante Bruno de Keyzer-widescreenfotografie, vol vuur spelende acteurs en Taverniers virtuoze mise-en-scène met dat onmiskenbare gevoel voor drama, waarachtigheid en periodedetail – dit meeslepende kostuumepos staat fier naast de Franse topstukken La reine Margot en Le hussard sur le toit. Grootse cinema.

L'enfant d'une autre

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Virginie Wagon. Met o.a. Catherine Jacob, Maeva Munoz, Arly Jover en Olivier Marchal.

Tijdens een zakenreis ziet Maud in een zwembad de elfjarige Zita spelen. Ze is ervan overtuigd dat het meisje haar dochtertje is, dat haar werd afgenomen toen het kind zes maanden oud was. Maud heeft nog maar een doel: Zita terugkrijgen.

Holy Lola

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Jacques Gamblin, Isabelle Carré, Bruno Putzulu en Maria Pitarresi.

Een kind adopteren uit Cambodja is een hels karwei. En de Amerikanen krijgen overal voorrang. Dat lijkt de boodschap van adoptiedrama Heilige Lola van gearriveerd cineast Tavernier (Ça commence aujourd'hui). Tavernier volgt met de camera op de schouder een Frans echtpaar door een Cambodjaans doolhof van taaie instanties, corrupte functionarissen, enge kinderhandelaars en smoezelige weeshuizen. Acteurs Gamblin en Carré hebben geen enkele moeite met hun bakkeleiende personages en zetten samen een invoelbaar verward stel neer. Wat beklijft is het wrange beeld van een ontwikkelingsland als kweekvijver voor kinderexport.

The Wedding

2000 | Komedie, Drama

Duitsland​/​​Rusland​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten 2000. Komedie van Pavel Lungin en Charles Burnett. Met o.a. Andrei Panin, Marat Basharov, Vladimir Simonov, Aleksander Semchev en Lynn Whitfield.

Voormalige dorpsschone Tanya keert vanuit Moskou terug naar haar geboortedorp waar ze haar jeugdliefde Mishka ten huwelijk vraagt. Hun aanstaande svadba (bruiloft) geeft de aanzet tot een opeenstapeling van bizarre ontwikkelingen. Mishka's vader probeert de gastenlijst voor de bruiloft te minimaliseren, de ex-geliefde van Tanya verschijnt en de bruidegom dreigt zelfs in het gevang te belanden dankzij de criminele escapades van beste vriend en alcoholist Garkusha. Scenaristen Pavel Lungin en Aleksandr Galin krijgen hun kleurrijke verhaal uiteindelijk rond met een pistool, een kind, een manische politiechef en vooral vele liters wodka. Mooie Russische mix van The deerhunter en Festen.

Ça commence aujourd'hui

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Torreton, Maria Pitarresi, Nadia Kaci, Véronique Ataly en Nathalie Bécue.

Dit werk van Tavernier verbeeldt op ingetogen en bijna documentaire-achtige wijze het verhaal van een kleuterleraar (Torreton) in een armzalige Noord-Franse regio, die dagelijks probeert het ellendige bestaan van zijn kroost te verlichten. In de Angelsaksische media wordt de film driftig vergeleken met het volksrealisme van Ken Loach en Mike Leigh maar in vergelijking met het werk van zijn Britse collegae is de film van Tavernier misschien nog wat grimmiger. Ça commence aujourd'hui is een onverbloemde aanklacht tegen het failliet van de staat door de ogen van verwaarloosde kleuters.

L'autre côté de la mer

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Argentinië 1997. Komedie van Dominique Cabrera. Met o.a. Claude Brasseur, Roschdy Zem, Marthe Villalonga, Agoumi en Catherine Hiegel.

Een oude Franse fabrieksbaas (nestor Claude Brasseur) verlaat noodgedwongen zijn geliefde Algerijnse kuststad Oran voor een oogoperatie in Parijs. De man die hem daar de ogen moet openen blijkt een Algerijnse chirurg met een diepgewortelde afkeer tegen het Noord-Afrikaanse land. Ziedaar de spanningsboog van parabel over onbestemde heimwee en gezwollen thuis-symboliek. Gelukkig is het duo Claude Brasseur en Roschdy Zem uitermate innemend, zodat ontstemming over de dunne inhoud gemakkelijk verdwijnt. Gemaakt door Dominique Cabrera, de bejubelde cineaste die op haar vijfde van geboorteland Algerije naar Frankrijk verhuisde.

Veillées d'armes

1994 | Documentaire

Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Documentaire van Marcel Ophüls.

Marcel Ophüls begaf zich naar Bosnië om in een tweedelige film te laten zien hoe journalisten en oorlogscorrespondenten er werken. Het eerste deel vertelt over beroemde voorgangers, die hun werk deden tijdens de Spaanse Burgeroorlog, WO II, in Vietnam of Libanon, aan de hand van beelden uit die oorlogen. De risico's, heldendaden en ook de trucjes worden geanalyseerd. Dan zijn de journalisten in Bosnië aan de beurt. Het tweede deel bevat gesprekken tussen de correspondenten, over kogelvrije vesten, objectiviteit, de betrekkingen met de verschillende partijen, de vormen van censuur en zelfcensuur in Bosnië en tijdens de Golfoorlog. De film bevat tevens beelden uit fictiefilms, die interviews of documentairebeelden moeten verduidelijken, wat het geheel nogal brokkelig en onduidelijk maakt. De Marx Brothers, Bing Crosby, Gary Grant en fragmenten uit films van vader Max Ophüls wisselen de interviews en oorlogsbeelden af. De getuigenis van het leed van de bevolking steekt boven de rest van de film uit, evenals feit om nu eens de 'hoofdrolspeler' achter schermen te laten zien, w.o. de cameralieden, geluidstechici e.d. die, behalve de tv-veslaggever, nooit in beeld komen. Om deze film trok Ophûls zich begin 1995 terug als lid van de commissie voor de Césars. Er is ook een versie, die 7m langer is.