Michel Favart

L'ombre d'un crime

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Polen​/​​Bulgarije 2005. Jean Sagols en Michel Favart. Met o.a. Julie Judd, Boris Terral, Cyrielle Claire, Stratos Tzortzoglou en Mélisandre Meertens.

Un homme à la maison

Frankrijk 1999. Michel Favart. Met o.a. Nicole Croisille, Yvon Back en Isabel Otero.

La femme du veuf

Frankrijk 1998. Romantiek van Michel Favart. Met o.a. Marthe Villalonga, Patrick Fierry, Agathe De Laboulaye, Catherine Aymerie en Romain Redler.

Marion du Faoüet : Chef de voleurs

Polen​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Carole Richert, Laurent Malet, Bruno Todeschini, François Mathouret en Vincent Winterhalter.

Marion Du Faouët, chef des voleurs

Frankrijk 1997. Michel Favart. Met o.a. Bruno Todeschini, Laurent Malet en Carole Richert.

Maigret: Maigret et le Liberty Bar

Frankrijk 1997. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Bruno Cremer, Pascale Roberts, Françoise Christophe, Jeanne Goupil en Marina Golovine.

Aan de Côte d'Azur wordt in 1954 William Brown, een rentenier van Australische afkomst, vermoord. Commissaris Maigret (Cremer) komt er snel achter dat aardig wat mensen uit Browns entourage een of ander geheim te verbergen hebben. In eerste instantie twee 'vriendinnen' van Brown, Madame Martini (Christophe) en haar dochter Gina (Goupil), Mado (Roberts) van de Liberty Bar en het hoertje Sylvie (Golovine). Cremer als de vermaarde commissaris, die deze keer zijn werkterrein aan de Rivièra heeft, is zowel nonchalant als scherpzinnig. De legendarische menselijkheid van Maigret-Cremer en de schitterende authenticiteit van Roberts overschaduwen enkele zwakheden in het scenario van Bernard Marie naar de roman 'Liberty Bar' (1932) van Georges Simenon.

Les Alsaciens - ou les deux Mathilde

Frankrijk 1996. Michel Favart. Met o.a. Aurore Clément, Manfred Andrae en Jean-Pierre Miquel.

Televisieserie in vier delen

Les Alsaciens ou les deux Mathilde

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Historische film van Michel Favart. Met o.a. Cécile Bois, Aurore Clément, Jean-Pierre Miquel, Sebastian Koch en Julien Lambroschini.

Vierdelige Frans-Duitse familiekroniek over de geschiedenis van een geslacht in de Elzas. In het eerste deel (1870-1894) huwt Mathilde (Bois), de enige dochter van baron Eug[KA2]ene-Victor Kempf (Miquel), graaf Charles du Tour (Coltelloni). Hun geluk is van korte duur want de Frans-Duitse oorlog breekt uit en de graaf sneuvelt op `het veld van eer`. De Elzas maakt voortaan deel uit van het Duitse keizerrijk, maar Mathilde houdt koppig vast aan haar Franse nationaliteit. Tot haar grote ergernis worden Straatsburg en de rest van de Elzas daarop steeds meer in de Duitse invloedssfeer getrokken. Twintig jaar later wordt de zoon van Mathilde, Louis de La Tour (Lambroschini), die rechten studeert in `klein Berlijn` (Straatsburg) verliefd op Frederike (Wanka), de dochter van een Pruisische generaal. Mathilde is de wanhoop nabij. In het tweede deel (1904-1919) trouwt Louis toch met de Duitse Frederike en gaat over naar het Duitse kamp. Zijn twee kinderen worden echter een schoolvoorbeeld van de gemengde gevoelens in de regio: de ene, Edouard (Tavel), studeert technische wetenschappen en kiest resoluut voor de Franse nationaliteit; de andere, Karl (Paul), studeert rechten in Heidelberg en wordt Duitser. Dan breekt WO I uit en staan Frankrijk en Duitsland tegenover elkaar. In 1918 triomfeert Mathilde want Frankrijk heeft gewonnen. Karl is gesneuveld en Mathilde verzoent zich met de vader van Frederike. In het derde deel (1927-1940) huwt Edouard met de mooie Alexandra Rheinhardt (Aymerie) en neemt de leiding van de zaak over. De Elzassers zijn niet te spreken over de tegen Duitsland gerichte maatregelen die Frankrijk neemt. Een beschermeling van Mathilde, Albert Laugel (Rossigneux) geeft de aanzet tot de oprichting van de Heimatbund, maar spoedig infiltreren pro-Duitse elementen in de organisatie, die spoedig daarop wordt opgeheven. Onderwijl bereidt het nazisme de machtsovername in Duitsland voor. In de vierde en slotaflevering (1943-1953) woedt WO II in alle hevigheid. Laugel is commandant in het verzet geworden. Zijn ex-vrouw Katel (Resca) blijkt een gezante van De Gaulle te zijn. De oorlog verdeelt de Elzas weer in twee kampen en de tragische gebeurtenissen volgen elkaar in snel tempo op. Families en familieleden staan weer tegenover elkaar. Gigantische miniserie, geschreven door Henri de Turenne en Michel Deutsch (met 124 acteurs en 2.500 figuranten, gedraaid in 107 dagen) schetst, soms wat te snel, een eeuw van de geschiedenis van de Elzas, een gebied waarvan de inwoners voor dilemma's kwamen te staan omdat het vier keer van nationaliteit veranderde. Passies, liefde, vaderlandsliefde, politiek en familiale drama's wisselen elkaar af. Gefotografeerd door Michaël Epp. Formaat 16/9.

L'homme aux semelles de vent

Canada​/​​Frankrijk 1995. Avonturenfilm van Marc Rivière. Met o.a. Laurent Malet, Jacques Bonnaffé, Thierry Frémont, Emmanuelle Riva en Samuel Labarthe.

De dichter en wereldreiziger Arthur Rimbaud (Malet) is 26 jaar als hij in Aden arriveert, op zoek naar een job in de buurt van de Rode Zee. Hij ontmoet de handelaar Bardey (Bonnaffé) die hem voorstelt een filiaal van zijn zaak te openen in Harare. In gezelschap van een Griekse collega voert hij een karavaan met katoen en handelswaar door de woestijn. Het werk begint hem echter te vervelen en hij laat zich door een plaatselijke sjeik overhalen om wapens te smokkelen. Een geromanticeerd relaas over de laatste tien jaar in het leven van de poëet en avonturier - op zoek naar de zin van het leven - Rimbaud. Er werd duidelijk een gigantisch budget besteed aan deze rolprent, die echter gewonnen zou hebben door een strakkere montage waardoor hij minstens een uur korter had kunnen worden. Malet zet echter een onvergetelijke Rimbaud neer. Jean-Louis Benoît en Michel Favart schreven het scenario. Knappe fotografie van Thomas Vamos. Wordt meestal uitgezonden in twee delen. Formaat 16/9.

Danse avec la vie

Frankrijk 1994. Drama van Michel Favart. Met o.a. Catherine Aymerie, Didier Flamand, Patrick Dupond, Véronique Tamaccio en Lucienne Hamon.

Dit is het trieste verhaal over een ongelukkig huwelijk en de enige dochter, die aan anorexia nervosa lijdt. Het gebrek aan eetlust wordt veroorzaakt door faalangst van het zielige kind en prestatiedrang van de gefrustreerde moeder. De vader is oppervlakkig, maar succesvol in zijn werk, waardoor hij niet de juiste aandacht voor zijn gezin heeft. Kortom een klassieke situatie met de bekende clich[KA1]es. Wie behoefte heeft om toch te kijken, wil het naadje van de kous weten: moeder Aymerie was een voormalig danseres bij de Parijse opera en haar dochter (Tamaccio) heeft danstalent. Ze moet dus in moeders voetsporen en het meisje danst en traint tot ze erbij neervalt en het bijna te laat is. Treurig. Het weinig verheffende scenario is van Virginie Brac en het ondiepe geheel werd geproduceerd als kijkbuisvoer door Gaumont Télévison en een regionale Franse omroep.

L'instit: Tu m'avais promis...

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Drama van Michel Favart. Met o.a. Gérard Klein, Cathérine Aymerie, Victor Moati, Isabelle Renauld en Romain Deroo.

Klein is aangetrokken als leraar in een streek die zwaar getroffen is door de werkloosheid. Dit probleem uit zich ook in de klas, waar een grote kloof is tussen kinderen met werkende en werkloze ouders. De kleine Moati, wiens moeder werkloos is, heeft zijn karatelessen moeten opgeven en hij heeft geen geld om een warme maaltijd in de schoolkantine te kopen. Uit wanhoop gaat zijn moeder eerst bedelen, dan zelfs stelen. Klein neemt de zaak erg ter harte. Sentimenteel melo komt niet overtuigend over, maar het beeld dat van het dorpsleven is indrukwekkend realistisch. Stroperig scenario van Pierre Paquet, in beeld gebracht door Jean Rozenbaum.

L'instit: Tu m'avais promis

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Michel Favart. Met o.a. Victor Moati, Catherine Aymerie en Gérard Klein.

Klein is aangetrokken als leraar in een streek die zwaar getroffen is door de werkloosheid. Dit probleem uit zich ook in de klas, waar een grote kloof is tussen kinderen met werkende en werkloze ouders. De kleine Moati, wiens moeder werkloos is, heeft zijn karatelessen moeten opgeven en hij heeft geen geld om een warme maaltijd in de schoolkantine te kopen. Uit wanhoop gaat zijn moeder eerst bedelen, dan zelfs stelen. Klein neemt de zaak erg ter harte. Sentimenteel melo komt niet overtuigend over, maar het beeld dat van het dorpsleven is indrukwekkend realistisch. Stroperig scenario van Pierre Paquet, in beeld gebracht door Jean Rozenbaum.

Pris au piège

Frankrijk 1992. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Jean-Michel Dupuis, Didier Flamand, Henri Virlogeux, Patachou en Dominique Paturel.

Journalist Dupuis wordt tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens vermeende moord op zijn vrouw. Wanneer hij de gevangenis verlaat is het niet meteen duidelijk of hij zich wil wreken of hij zijn onschuld wil bewijzen. In eerste instantie zoekt hij politiecommissaris Flamand op, voor wie Dupuis destijds de ideale verdachte was. In de rol van een buurvrouw herkennen de liefhebbers van het Franse chanson een vergrijsde, gerimpelde Patachou. De sindsdien betreurde Virlogeux is de kroongetuige- garagist. Efficiënte 'polar' met het klassieke mengsel van rampzalige samenloop van omstandigheden, bonafide getuigen, of bewijsmateriaal dat op het slechtst gekozen moment verdwijnt. Naar de roman La poisse van Michel Contrucci. Scenario en dialogen van Pierre Moustiers, muziek van Jean-Marie Senia.

Nestor Burma : Du Rebecca rue des Rosiers

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Michel Fortin.

Op een nacht wordt een jonge vrouw op straat verwond door messteken. Zij sleept zich naar een flat, ploft neer in een stoel en sterft. De bewoner van het appartement, kunstschilder Bachet (Vilers), doet een beroep op zijn vriend, de priv[KA1]e-detective Nestor Burma (Marchand). Die ontdekt dat het slachtoffer, een joodse vrouw, een oorlogsmisdadiger op het spoor was, die verantwoordelijk is voor de dood van haar grootvader in 1944. Het lijkt allemaal erg dramatisch maar regisseur Frydland trekt de kaart van de humor, zonder zich te bekommeren om de tragiek die erachter steekt. De geloofwaardigheid leidt er vanzelfsprekend onder. Gelukkig is er Marchand als de efficiënte, maar nonchalante speurder. Naar de roman van Léo Malet, scenario en dialogen van Pierre Uytterhoeven en Christian Watton. Fotografie van Francis Junek.

Vidéo meurtres

Frankrijk 1990. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Kader Boukhanef, Pierre Santini, Bernard Freyd, Corinne Touzet en Dominique Paturel.

Avonturen binnen het criminele milieu van Lyon rond een zeer compromitterende videocassette. Meer actie en geweld dan scenario en dialogen, in elkaar geflanst door René Belletto, een schrijver die in de 'Série Noire' van 'Gallimard' publiceert. Onevenwichtig maar verhit spel, dat past bij dit genre. Een efficiënt gemaakte film en het was een goed idee om nu voor de rol van politie-inspecteur en bestrijder van het onrecht eens een Noordafrikaan te nemen.

La reine du fleuve

Frankrijk 1990. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Pierre Santini, Kader Boukhanef, Marc Duret, Bernard Freyd en Nathalie Mann.

Een werkloze met wie het steeds slechter gaat, steelt in een bioscoop de portemonnee van een bezoeker, die in slaap is gevallen, denkt hij. Hij laat zich arresteren. In feite is zijn slachtoffer dood en bovendien vermoord. Door de vergelijking van de gegevens met een andere moord, komen de rechercheurs erachter, dat het gaat om een drugssmokkelaar, die door een rivaal uit de weg is geruimd. De portemonnee bevat in geheimschrift de plaats waar zich een partij drugs bevindt. Een klassieke misdaadfilm over een vrij actueel thema. Geloofwaardig.

Un, deux, trois soleils

Frankrijk 1989. Drama van Michel Favart. Met o.a. André Dussollier, Catherine Leprince, Michel Boujenah, Sophie Barjac en Christian Morin.

Marc (Dussolier) is geslaagd op het maatschappelijke vlak en gelukkig in zijn huwelijk, maar hij krijgt het moeilijk wanneer Christine (Leprince) er een kind bij wil. Hij is van mening dat een nieuw kind een blok aan zijn been en een inbreuk op zijn vrijheid zal betekenen. Het gezin valt langzaam maar zeker uit elkaar. Een oud verhaaltje, waaraan niets nieuws wordt toegevoegd, noch door de schoolse, routineuze regie, noch door de gevoelig spelende acteurs, die echter vrij zouteloze dialogen moeten uitspreken. De verveling ligt voortdurend op de loer. Maar nét

La photo de Paul

Frankrijk 1989. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Alexandra Stewart, Jean-Pierre Sentier, Bernard Waver, Cécilia Hornus en Nicolas Tronc.

De ouders van Paul wenden zich tot een bureau dat vermiste personen helpt opsporen en er komt een privé-onderzoek op gang. Deze film is eigenlijk niet meer dan een grove bewerking van een reeks boeken, verschenen bij de 'Librairie des Champs- Elysées'. Noch in goede noch in slechte zin valt er verder veel over op te merken maar het is altijd leuk om de mooie Stewart weer te zien.

La maison piégée

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Michel Favart. Met o.a. Anny Roman, Patachou, Philippine Leroy-Beaulieu en Jean-Pierre Sentier.

Een onbekende doet een duivels voorstel aan een familie waarmee ze veel geld kunnen verdienen en toch hun fraaie schilderij van Corot niet hoeven te verkopen. Een vlotte, pretentieloze film met Patachou in de rol van de grootmoeder.

Incertain Léo ou l'Amour flou

Frankrijk 1988. Michel Favart. Met o.a. Michel Boujenah, Christine Pascal, Catherine Leprince en Saskia Cohen Tanugi.

Een overjarige adolescent van dertig heeft problemen met de liefde. Een onevenwichtige, vervelende film vol cliché's.

Carte de presse

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Michel Favart. Met o.a. Marc Chapiteau, Myriem Roussel, Anne Fontaine, Nicolas Silberg en Pascale Roberts.

Deze film bestaat uit vier episoden over de komische en dramatische belevenissen van een stel journalisten die zich opwerpen als amateur-detectives. Ze blijken echter professioneel genoeg om een moord op te lossen, een zeer gecompliceerde spionage-affaire te ontraadselen, een bende afpersers op te rollen etcetera. Kortom, wie avontuur wil, wordt op zijn wenken bediend. Het doet een beetje denken aan Kuifje, maar de scenario- en dialogenschrijver Besson weet handig een verhaaltje in elkaar te zetten. De journalisten zijn sympathiek en vooral de toon van de film is goed: niet somber maar ironisch en brutaal.

La nuit du Coucou

Frankrijk 1987. Mysterie van Michel Favart. Met o.a. Florent Pagny, Marie Rivière, Isabelle Otéro, Gérard Dauzat en Dagory.

Een bewerking van de roman Le Coucou van G.J. Arnaud. Favart is erin geslaagd de vreemde sfeer van het boek weer te geven. De hoofdpersoon sluit zich vrijwillig af in een geheim appartement dat hij bij toeval heeft ontdekt. De film veroorzaakt een beklemmende angst bij de kijker want het mysterie wordt steeds groter. Vage, verontrustende personages in een film waar droom en werkelijkheid door elkaar lijken te lopen.

La tribu des vieux enfants

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Favart. Met o.a. Caroline Silhol, Sophie Barjac, Dominique Laffin, Thierry Lhermitte en Pascale Bardet.

Een familiegeschiedenis naar de succesvolle roman van G.J. Arnaud. `Oude kinderen` omdat het om vijf broers van 23 tot dertig jaar gaat, allen getrouwd maar samen in een huis wonend met echtgenotes die niets in te brengen hebben, want zij vormen een ietwat eigenaardige maar zeer eensgezinde club. Een beetje humor, een beetje geheimzinnigheid, een beetje tragiek, een beetje avontuur, een beetje dwaasheid, kortom, een beetje van alles en nog wat in deze geslaagde mengelmoes, des te meer vanwege de schitterende acteerprestaties en de zonder meer fatsoenlijke regie. Vooral Lhermitte en Laffin, wiens overlijden even daarna (1985) op 33-jarige leeftijd te betreuren valt, vallen op.