Marina Golovine: cast.
Er zijn 23 films gevonden.

Nicolas et le pays des âmes

2004 |

Frankrijk 2004. Patrice Martineau. Met o.a. Arnaud Marciszewer, Marina Golovine en Patrick Catalifo.

Nicolas au pays des âmes

2004 |

Frankrijk 2004. Patrice Martineau. Met o.a. Arnaud Marciszewer, Marina Golovine en Patrick Catalifo.

Le Détour

1999 | Misdaad

Frankrijk 1999. Misdaad van Pierre Salvatori en Pierre Salvadori. Met o.a. Serge Riaboukine, Marina Golovine, Patrick Lizana, Mathieu Demy en Guillaume Depardieu.

Tous ensemble

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk 1998. Komedie van Bertrand Arthuys. Met o.a. Nada Strancar, Sophie Artur, Marina Golovine, Anne Deleuze en Isabelle Leprince.

Le record

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Roemenië 1998. Komedie van Edwin Baily. Met o.a. Patrick Raynal, Antoine Basler, Charlie Nelson, Daniel Krellenstein en Djemel Barek.

Trois saisons

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Edwin Baily. Met o.a. Marina Golovine, Guy Marchand, Frédéric Pierrot, Julie-Anne Roth en Fred Bianconi.

Maigret: Maigret et le Liberty Bar

1997 | Misdaad, Mysterie, Thriller

Frankrijk 1997. Misdaad van Michel Favart. Met o.a. Bruno Cremer, Pascale Roberts, Françoise Christophe, Jeanne Goupil en Marina Golovine.

Aan de Côte d'Azur wordt in 1954 William Brown, een rentenier van Australische afkomst, vermoord. Commissaris Maigret (Cremer) komt er snel achter dat aardig wat mensen uit Browns entourage een of ander geheim te verbergen hebben. In eerste instantie twee 'vriendinnen' van Brown, Madame Martini (Christophe) en haar dochter Gina (Goupil), Mado (Roberts) van de Liberty Bar en het hoertje Sylvie (Golovine). Cremer als de vermaarde commissaris, die deze keer zijn werkterrein aan de Rivièra heeft, is zowel nonchalant als scherpzinnig. De legendarische menselijkheid van Maigret-Cremer en de schitterende authenticiteit van Roberts overschaduwen enkele zwakheden in het scenario van Bernard Marie naar de roman 'Liberty Bar' (1932) van Georges Simenon.

Entre terre et mer

1997 | Drama, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Didier Bienaimé, Florence Hebbelynck, Roland Blanche, Claude Piéplu en Bernard Fresson.

Aan de Côte d'Azur wordt in 1954 William Brown, een rentenier van Australische afkomst, vermoord. Commissaris Maigret (Cremer) komt er snel achter dat aardig wat mensen uit Browns entourage een of ander geheim te verbergen hebben. In eerste instantie twee 'vriendinnen' van Brown, Madame Martini (Christophe) en haar dochter Gina (Goupil), Mado (Roberts) van de Liberty Bar en het hoertje Sylvie (Golovine). Cremer als de vermaarde commissaris, die deze keer zijn werkterrein aan de Rivièra heeft, is zowel nonchalant als scherpzinnig. De legendarische menselijkheid van Maigret-Cremer en de schitterende authenticiteit van Roberts overschaduwen enkele zwakheden in het scenario van Bernard Marie naar de roman 'Liberty Bar' (1932) van Georges Simenon.

Méfie-toi de l'eau qui dort

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Jacques Deschamps. Met o.a. Robin Renucci, Maruschka Detmers, Jean Benguigui, Frankye Pain en Philippe Dormoy.

Aan de Côte d'Azur wordt in 1954 William Brown, een rentenier van Australische afkomst, vermoord. Commissaris Maigret (Cremer) komt er snel achter dat aardig wat mensen uit Browns entourage een of ander geheim te verbergen hebben. In eerste instantie twee 'vriendinnen' van Brown, Madame Martini (Christophe) en haar dochter Gina (Goupil), Mado (Roberts) van de Liberty Bar en het hoertje Sylvie (Golovine). Cremer als de vermaarde commissaris, die deze keer zijn werkterrein aan de Rivièra heeft, is zowel nonchalant als scherpzinnig. De legendarische menselijkheid van Maigret-Cremer en de schitterende authenticiteit van Roberts overschaduwen enkele zwakheden in het scenario van Bernard Marie naar de roman 'Liberty Bar' (1932) van Georges Simenon.

Tout va bien dans le service

1994 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1994. Romantiek van Charlotte Silvera. Met o.a. Agnès Soral, Marina Golovine, Alex Descas, Carlo Brandt en Marc Duret.

Claire (Soral) is verpleegster in een ziekenhuis. Ze houdt haar beroeps- en priv[KA1]eleven strikt gescheiden. Hierin komt echter verandering door de opname van Anita (Golovine), een baldadige, onhandelbare jonge vrouw. Anita maakt Claire onzeker door haar provocerende gedrag. Dan moet Claire zorgen voor Manda (Descas), een jonge student uit Ivoorkust, die aan een vreemde kanker lijdt. Ze wordt verliefd op Manda en riskeert daarmee haar baan. De medische wereld bekeken vanuit de sentimentele hoek met ontroerende, oppervlakkige bakvisjesromantiek, die niet boven de banale titel uitstijgt en dus zonder hoogte- of dieptepunten is. Het scenario is van Christine Miller en regisseuse Silvera naar het boek van Corinne Roche. Het camerawerk is van niemand minder dan Bruno de Keyzer.

Le fils du cordonnier

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Roland Blanche, Michèle Gleizer, Andrzej Seweryn, Robinson Stévenin en Marina Golovine.

Stévenin wordt in de jaren 1920 geboren als zevende kind van schoenmaker Seweryn. Als zijn vrouw weer zwanger wordt, ziet hij zich genoodzaakt het kind onder te brengen bij de nonnen, want ondanks zijn inspanningen kan hij al die monden niet voeden. Op zijn twaalfde komt de jongen terecht op de boerderij van Blanche en Gleizer, waar hij hard moet werken voor kost en inwoning. Hij is bijzonder intelligent en om hem de kans te geven te studeren, laat Seweryn een dochter in diens plaats op het land werken. Ouderwetse familiekroniek, die zich afspeelt tussen de twee wereldoorlogen in een Bretons dorpje. Bij de acteurs vallen vooral Seweryn en de kleine Stévenin op, die het uiterste weten te halen uit het veel te lange, middelmatige scenario van regisseur Baslé. Charlie Gaëta stond achter de camera. Bestaat uit drie delen.

Daisy et Mona

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Claude D'Anna. Met o.a. Marina Golovine, Dyna Gauzy, Lilah Dadi, Philippe Seurin en Jacques Le Carpentier.

Daisy (Golovine) is een jonge vrouw van twintig. Ze is opstandig, onverschillig en chaotisch; ze leeft in de marge en had een ongelukkige jeugd, waarin ze seksueel misbruikt werd. Toen ze net veertien was kreeg ze een baby, Mona (Gauzy), die door haar vader is grootgebracht. Hij heeft een verkeersongeval veroorzaakt, waardoor hij voor enkele maanden de bajes indraait. Zo krijgt Daisy ineens de verantwoordelijkheid over een meisje van zeven dat eigenlijk een vreemde voor haar is. Hun kennismaking verloopt bepaald niet van een leien dakje. Ze raken echter verwikkeld bij een toevallige moord en moeten hem smeren. Onderweg loert voortdurend gevaar, maar langzaam maar zeker leren moeder en kind elkaar kennen. Een Franse road-movie rond twee personages die elk op zoek zijn naar hun identiteit en hunkeren naar liefde. Soms te filosofisch (waardoor het nogal op een hoop gelul gaat lijken) en dan weer behoorlijk sentimenteel. De kleine meid is best levenswijs, schattig, eigenzinnig en speelt heel goed, maar de onevenwichtigheid van de moeder komt niet al te sterk over en lijkt daardoor nogal ongeloofwaardig ondanks het feit dat Golovine heel erg haar best doet. D'Anna schreef zijn eigen scenario. De fotografie is van Denys Clerval. Technisch is het allemaal best in orde. Ging in november 1994 in première op het filmfestival van Sarasota in Florida, dat door de Fransen als springplank naar het grote Amerikaanse publiek wordt gebruikt en werd door de critici welwillend ontvangen.

Confidences à un inconnu

1994 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1994. Drama van Georges Bardawil. Met o.a. Sandrine Bonnaire, William Hurt, Jerzy Radziwilowicz, Denis Siniavski en Alexandre Kaidanovsky.

Nathalia (Bonnaire) is de echtgenote van een gefortuneerde tandarts uit Sint Petersburg. Het is 1907, kort na de eerste revolutie tegen de Russische tsaar; een nieuwe rebellie broeit, maar die zal nog tien jaar op zich laten wachten. Nathalia is een gelukkige vrouw, al maakt zij een ijskoude indruk. Ze is de moeder van een jongetje en heeft twee minnaars: een beeldhouwer met een conservatieve imborst en een jonge, hartstochtelijke revolutionair, Volodia (Siniavski), die later om haar zelfmoord zal plegen, maar eerst wordt haar echtgenoot vermoord en de koele Nathalia wordt verdacht. In het park ontmoet zij een onbekende (Hurt), die het erop aanstuurt contact met haar te leggen, waardoor ze later zichzelf zal leren begrijpen en bevrijden van de ondragelijke pressie van haar minnaars en haar zuster. De debuutfilm van schrijver-journalist-regieassistent Bardawil, waarvoor hij samen met Gilles Laurent het scenario maakte, is een vaag literair verhaal met een uiterst onwaarschijnlijke ontknoping, die zelfs de meest naïeve kijker verstomd zal doen staan. Bonnaire die het middelpunt is, speelt haar rol heel aardig, maar Hurt gaat als een slaapwandelaar door de film heen en is bovendien zeer slecht ingedubd in het Frans. De kostuums van Natacha Ivanova en de vormgeving en decors van Serguei Chemiakine en Natalia Kotcherguina zijn mooi, maar de Russische bijrollen zijn onaantrekkelijk. Op locatie gedraaid met bescheiden middelen en camerawerk van Youri Klimenko.

Une femme sans histoire

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Alain Tasma. Met o.a. Danièle Lebrun, Martine Chevalier, Marcel Bozonnet, Philippe Laudenbach en Jean-Pierre Sentier.

Marie Bonnet (Lebrun) woont met man en twee kinderen in een rustige voorstad van Parijs. Ze krijgt de schok van haar leven als ze in haar tuin een lugubere ontdekking doet: ze vindt het verminkte lichaam van een vriendje van haar zoon. Marie lijdt daarop aan wat in de psychiatrie hysterische amnesie wordt genoemd. Ze kan zich niets meer herinneren dat in verband kan staan met het slachtoffer. Ze graaft haar eigen geheugen af in de hoop aanwijzingen te vinden, die haar kunnen helpen herinneren wat er gebeurd is. Inmiddels verdenkt de politie haar van moord. Een huisvrouw probeert de legpuzzel van haar pijnlijke verleden in elkaar te zetten in een ongewoon en fatsoenlijk vertolkt, maar niet helemaal overtuigend psychologisch drama. Het scenario is van Alain Krief en regisseur Tasma naar de roman van Jean-Pierre Ferrière. Het camerawerk is van Jean-Bernard Aurouet.

Navarro : Le contrat

1993 | Misdaad, Familiefilm

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Gérard Marx. Met o.a. Roger Hanin, Sam Karmann, Jacques Martial, Christian Rauth en Daniel Rialet.

Navarro (Hanin) krijgt op zijn commissariaat bezoek van jonge vrouw Martine (Golovine) die hem een tip over nakende bankoverval geeft. Het gaat echter om valstrik waarbij Navarro's medewerker Baumier neergeschoten wordt door beroepsmoordenaar die het op Navarro gemunt had. Hanin komt opnieuw over als een soort perfecte Navarro. Plot bevat bovendien een bijzonder spannende ontknoping. Het scenario is van Tito Topin, die het personage van Navarro bedacht. Aflevering van het seizoen, nummer van 112.

Secret de famille

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Véronique Genest, Bruno Pradal, Paul Crauchet, André Marcon en Pierre-Marie Escourrou.

Franse soap op zijn best met het levensverhaal van weesmeisje Genest dat zwanger wordt van Escourrou als oudste zoon van rijke boer en molenaar Crauchet. Hij laat haar in de steek, verongelukt en Genest trouwt met zijn jongere broer Marcon. Tijdens WO I wordt die als vermist opgegeven maar hij keert twintig jaar later terug en Genest heeft al die tijd alleen voor de opvoeding van haar twee kinderen gezorgd en het familiefortuin nog aanzienlijk uitgebreid. Het verhaal eindigt met WO II, nadat Genest nog een verhouding heeft met de joodse wapenhandelaar Karmann. Haar dochter is inmiddels getrouwd met dokter Pradal die in het verzet zit, terwijl haar zoon Orcier collaboreert. Alle ingrediënten van een goed melodrama ontbreken niet tot en met de finale verdrinkingsdood van Genests kleindochtertje. Mooi in beeld gebracht hoewel de statische schoonheid van landschappen en bepaalde scènes een wat monotone indruk laten. Glansrol van Genest. Pradal overleed in 1992, net na het beëindigen van de opnames.

Olivier Olivier

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Agnieszka Holland. Met o.a. François Cluzet, Brigitte Roüan, Grégoire Colin, Marina Golovine en Jean-François Stévenin.

Holland gebruikt als uitgangspunt een ware gebeurtenis om te kunnen vertellen over welk drama zich afspeelt als een kind wordt vermist. Zij vertelt de roerende geschiedenis over een familie die uit elkaar valt, over de hoop en de enorme wilskracht van de moeder om te blijven geloven in een oplossing. Holland bracht hier en daar wat mooie esthetisch-lyrische momenten in de film aan maar vanaf het moment dat zij op de suspense overgaat - vanaf het moment dat haar camera de gangen van het politiebureau betreedt - verliest zij de greep op haar film en krijgt de kijker banaliteiten voorgeschoteld. Deze film, waarin de prestaties van Roüan, Cluzet en de jonge Colin, de ontdekking van L'ANNÉE DE L'ÉVEIL, alle lof verdienen, is, kortom, deels wel en deels niet geslaagd te noemen. Scenario van regisseur Holland en Régis Debray. Camerawerk van Bernard Zitzermann.

Il ladro di bambini

1992 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1992. Drama van Gianni Amelio. Met o.a. Enrico Lo Verso, Valentina Scalici, Giuseppe Ieracitano, Florence Darel en Marina Golovine.

Een bijna volmaakte film in de stijl van het naoorlogse neorealisme. Een jongetje (Ieracitano) weet dat Rosetta, zijn zusje van elf (Scalici), door hun moeder al jaren tot prostitutie wordt gedwongen. Hij gaat naar de politie en een jonge carabiniere (Lo Verso) krijgt opdracht de kinderen naar een weeshuis in Bologna te brengen. Als ze daar niet geaccepteerd worden, ziet Lo Verso zich gedwongen de kinderen ergens anders onder te brengen. De drie sluiten vriendschap op hun tocht, die een strijd wordt tussen mensen-van-goede-wil en kille, harteloze instanties.

De père inconnu

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Marina Golovine, Jean-Pierre Bouvier, Sylvie Granotier, Vanessa Vassiliadis en Marc Adjady.

Marie-France (Golovine) wordt in 1944 kort na haar geboorte achtergelaten en als wees ingeschreven bij de burgelijke stand. Ze groeit op in verschillende tehuizen, tot ze in 1961 wordt opgezocht door een vrouw die beweert haar moeder te zijn. De vrouw zou doodziek zijn. Ze wil haar kind zien alvorens te sterven. Dan verdwijnt ze, zonder adres achter te laten. Drie jaar later ontmoet Golovine de vrouw opnieuw, toevallig in een café. Na lang aandringen verneemt ze dat haar vader een rijke industrieel is en nog leeft. Een niet bepaald een origineel gegeven en bovendien nog zeer klassiek verfilmd ook. Golovine is een ontdekking, een jonge actrice die een rol nodig heeft die haar op het lijf is geschreven, en niet de zoete koek die haar werd voorgeschoteld door Joassin, Brigitte Aymard en Sylvie Dervin, die hun scenario haalden uit de autobiografische roman van Marie-France Laganne. Mooie beelden van Roland Dantigny.

Maigret et les plaisirs de la nuit

1991 | Misdaad

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Misdaad van José Pinheiro. Met o.a. Bruno Cremer, Jacqueline Danno, Jean-Louis Foulquier, Serge Beauvois en Marina Golovine.

Lili (Golovine), striptiseuse in de nachtclub Le Plaisir`s, legt op het politiebureau een verklaring af over een gesprek dat ze toevallig opving: een zekere Oscar vertelde over zijn plan een gravin om te brengen. De volgende dag wordt Lili dood aangetroffen, en iets later hoort commissaris Maigret (Cremer) dat er een gravin is gewurgd. Uiteraard leidt het onderzoek naar de club van Fred (Foulquier) en diens vrouw Rose (Danno). Naar de in 1951 verschenen roman Maigret au Picratt's. Een tv- film met klasse, mede dankzij kleurrijk spel van Danno. Scenario van Jacques Cortal en regisseur Pinheiro.

La révolte des enfants

1991 | Drama, Historische film

Frankrijk 1991. Drama van Gérard Poitou-Weber. Met o.a. Michel Aumont, André Wilms, Clémantine Amouroux, Nada Strancar en Bernard Ballet.

Tijdens de industri[KA3]ele revolutie heerste er armoede en hongersnood. Een kind dat een brood stal of een ander klein vergrijp pleegde, werd opgesloten in een opvoedingsgesticht. Zo`n gevangenis bevond zich in Frankrijk omstreeks 1847 in Bretagne. Aumont was directeur van die inrichting en hij noemde zich Oom. Zijn medewerkers en de bewakers waren Neven (en Nichten). De kleine delinquentjes behoorden zo tot [KA1]e[KA1]en grote familie. Verlichte stafmedewerker Wilms vindt dat in deze jeugdgevangenis het nodige moet worden gemoderniseerd en nodigt een journaliste uit Parijs te komen, gravin Marie D`Ozeray (Amouroux). Er breekt een opstand uit over de barre omstandigheden waaronder de kinderen moeten leven, maar die wordt door Aumont onderdrukt. Dickensiaans fresco over sociaal onrecht uit de 19e eeuw, matig gespeeld en vooral traag van tempo. Regisseur Poitou-Weber, die zijn ervaring opdeed bij de tv, schreef zijn eigen scenario naar historische figuren, die werkelijk bestaan hebben. Het camerawerk is van Dominique Brenguier. Wordt ook op de tv vertoond als twee-delige miniserie.

L'amour

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Philippe Faucon. Met o.a. Laurence Kertekian, Julie Japhet, Nicolas Porte, Mathieu Bauer en Sylvain Cartigny.

De laatste vakantiedagen van een groep jongeren. Liefde en liefdesavontuurtjes, fantasieën en de minder leuke werkelijkheid, kortom, alles wat er in dit wereldje zoal gaande is, met gevoelige en waarachtige maar ook veel nietszeggende momenten, cliché's, een haperend tempo, en sympathieke maar beginnende, veel te veel aan zichzelf overgelaten acteurs. Een eerste speelfilm waarvan wordt gezegd dat hij 'beloften inhoudt'. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Bernard Tiphine.

Polenta

1980 | Drama, Experimenteel

Zwitserland 1980. Drama van Maya Simon. Met o.a. Bruno Ganz, Jean-Marc Stélhé, Aude Eggiman, Marina Golovine en Guy Tourailles.

Een tweetal mannen, dat in een ge[KA3]isoleerde hut woont, neemt de verantwoordelijkheid op zich voor in een naburige hut levende zusjes, maar niettemin sterft de jongste van de twee. Zorg voor de overlevende doet rivaliteit tussen hen ontstaan, terwijl visioenen van de dode hun eigen sterfelijkheid beangstigend bewust maakt. Deze mysterieuze allegorie in steriel en anoniem sneeuwlandschap is het regiedebuut van Simon (dochter van acteur François en kleindochter van Michel), die een opleiding kreeg aan de Filmschool van Moskou. Invloed van Tarkovskij's STALKER is duidelijk, maar het is niettemin een zeer persoonlijke film die sterk afwijkt van de recente Zwitserse cinema. Ganz en Stélhé belichamen tegengestelde aspecten van één persoonlijkheid, namelijk ratio versus mystiek.