Max Jungk: scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Prapancha Pash

1929 | Zwijgende film, Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​India​/​​Duitsland 1929. Zwijgende film van Franz Osten. Met o.a. Seeta Devi, Himansu Rai, Charu Roy en Sarada Gupta.

Tijdens een jachtpartij vallen twee koningen, Sohan en Ranjit, op de mooie Sunita, dochter van een kluizenaar. Sohan probeert zijn rivaal te vermoorden, maar dankzij de goede zorgen van Sunita herstelt Ranjit van zijn verwondingen. Dan weet Sohan Ranjit te verleiden tot een gokspel. Bij deze - op een episode uit het fascinerende, oeroude Indiase epos Mahabharata gebaseerde - film werd niet bezuinigd op figuranten, paarden en olifanten. Regisseur Osten schetst bovendien een voor die tijd behoorlijk realistisch beeld van zijn exotische locaties. Fraai.

Schlagende Wetter

1923 | Zwijgende film

Duitsland 1923. Zwijgende film van Karl Grune. Met o.a. Liane Haid, Eugen Klöpfer, Walter Brügmann en Adele Reuter-Eichberg.

De jonge Maria wordt het ouderlijk huis uitgestuurd en in de steek gelaten door vriend Georg wanneer ze zwanger blijkt, maar vindt onderdak bij mijnwerker Thomas. Wanneer Georg terugkeert komt het tot een noodlottige confrontatie. Het originele negatief van dit stomme melodrama is zoek, deze versie is samengesteld uit Duitse en Italiaanse kopieën, en de gehele tweede akte ontbreekt. Evengoed de moeite waard om de indringende mijnscènes en het innovatieve camerawerk en lichtgebruik. Regisseur Grune (Die Straße) introduceert een naturalistische blik in een expressionistische tijd.

Harakiri

1919 | Zwijgende film, Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1919. Zwijgende film van Fritz Lang en Nathan. Met o.a. Meinhart Maur, Georg John, Lil Dagover, Paul Biensfeldt en Käte Küster.

Verfilming van het Madame Butterfly-thema: de tot mislukken gedoemde relatie tussen een westerling en een Japanse. Harakiri is het meesterwerk onder de zwijgende Butterfly-verfilmingen. De film heeft gevoel voor de complexiteit van de Japanse cultuur en diverse scènes lijken afgeleid van Japanse prenten. Desalniettemin overheerst de 'eurocentrische' blik. Lang schetst de sfeer van schuld en boete krachtig en geeft het verhaal een filmgenieke finale. Charles Janko begeleidt de film op de piano.