Miléna Poylo: productie.
Er zijn 19 films gevonden.

Sur l'Adamant

2023 | Documentaire

Frankrijk​/​​Japan 2023. Documentaire van Nicolas Philibert.

‘Gevoelige mensen met een imagoprobleem.’ Zo omschrijft een ervaringsdeskundige de bezoekers van het drijvende activiteitencentrum voor psychiatrische patiënten op de Seine in Parijs. Tussen de ochtendkoffie en het opmaken van de kas wordt er van alles gemaakt, gedaan en besproken. Documentairemaker Nicolas Philibert, van arthousehit Être et avoir, laat zien hoe belangrijk zelfexpressie en sociaal contact zijn voor deze worstelende zielen, die vaak moeizaam communiceren door angsten, obsessies of omdat hun hoofd domweg anders werkt. Met een geduldig oog en oor onthult Philibert dat er poëzie zit in afwijken van de norm. Een bezoeker dicht: ‘Omarm mij, jij vriend van de leegte.’ Bekroond met de Gouden Beer op het festival van Berlijn.

Tel Aviv on Fire

2018 | Komedie, Drama, Romantiek

Israël​/​​Luxemburg​/​​België​/​​Frankrijk 2018. Komedie van Sameh Zoabi. Met o.a. Kais Nashif, Yaniv Biton, Lubna Azabal en Maisa Abd Elhadi.

Palestijnse slacker Salam schopt het min of meer per ongeluk tot coscenarist van een Palestijnse soap die ook populair is onder Israëli's. Wanneer de Israëlische grenswacht die hij dagelijks passeert zich met het script gaat bemoeien, loopt de situatie al snel uit de hand. Verrassend opgewekte satire op het Israëlisch-Palestijnse conflict (en op soaps) is wat kluchtig en meanderend, maar ook verfrissend van toon en reuze sympathiek, met mooi komisch spel van met name Kais Nashif (Paradise Now) en Lubna Azabal (Incendies).

Une vie

2016 | Drama

Frankrijk​/​​België 2016. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Judith Chemla, Jean-Pierre Darroussin, Yolande Moreau, Swann Arlaud en Nina Meurisse.

Onopgesmukt, naturalistisch verslag van het volwassen leven van de negentiende-eeuwse deemoedige dochter van een baron, die een hardvochtige burggraaf trouwt die haar van haar idealen berooft. Regisseur Brizé (La loi du marché) toont het leven als desillusie in een vierkant beeldformaat. Een onthutsend portret van hoe een onbevangen geest verstrikt raakt in morele kaders, beloftes en bedrog. Naar het gelijknamige boek van Guy de Maupassant en bekroond met de prijs van de internationale filmkritiek op het Filmfestival van Venetië.

Prendre le large

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Gaël Morel. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Mouna Fettou, Kamal El Amri en Lubna Azabal.

Het ruime sop kiezen, dat betekent Prendre le large. Het is veertiger Edith (Sandrine Bonnaire) die de biezen pakt, naar een naaiatelier in Tanger in Marokko. Niet om even uit te waaien, maar omdat haar textielbaan in Frankrijk werd verplaatst. Het precieze waarom van de verhuizing laat draaiboekschrijver en regisseur Gaël Morel over aan de toeschouwer. Hoe slecht het haar bevalt niet. Dat wordt benadrukt met overweldigend beeld en geluid van de smoezelige fabriek en dito stad. Aanrader, vanwege het ongebruikelijke verhuisverhaal.

De toutes mes forces

2017 | Drama

Frankrijk 2017. Drama van Chad Chenouga. Met o.a. Khaled Alouach, Yolande Moreau en François Guignard.

Gegoede tiener Nassim (aanstormend talent Khaled Alouach) heeft schijnbaar alles voor elkaar, maar zijn klasgenoten en bijna-vriendinnetje weten niet dat hij verweesd in een internaat woont. Na de plotselinge dood van zijn moeder wil hij zijn weldadige Parijse tienerleven voortzetten zonder iemand te betrekken bij zijn misère. Regisseur en scenarist Chad Chenouga baseerde het verhaal op zijn eigen jeugd, toen hij in de twee verschillende werelden afzonderlijk dreigde te verzuipen. Vlotte acteurs, montage en locatiewisselingen geven het drama de nodige lucht.

Je suis mort mais j'ai des amis

2015 | Komedie

Frankrijk​/​​België 2015. Komedie van Guillaume Malandrin en Stéphane Malandrin. Met o.a. Bouli Lanners, Wim Willaert, Lyès Salem, Jacky Lambert en Serge Riaboukine.

Een tragikomische roadmovie die begint met een optreden van een stel bebaarde Belgische rockers, net voor ze op tournee naar LA zullen gaan. Na de plotselinge en nogal klunzige dood van de zanger besluiten de anderen toch te vertrekken, maar een reeks idiote vergissingen zorgt ervoor dat ze aan het andere eind van de wereld belanden. Behalve een roadmovie is Je suis mort mais j'ai des amis een geslaagde comedy of errors, die dankzij een geweldige cast uitdraait op een ontroerende ode aan vriendschap.

L'annonce

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Julie Lopes-Curval. Met o.a. Alice Taglioni, Éric Caravaca, Emilien Mathey, Cédric Appietto en Claude Perron.

Noord-Franse Annette, moeder van zoontje Éric, ontmoet via een contactadvertentie veehouder Paul uit de Auvergne. Hartje winter trekt ze met Éric bij Paul in, op de boerderij waar hij woont met zijn zus en oom. Wat Paul niet weet: Annette is gevlucht voordat haar ex, een agressieve alcoholist, vrijkomt. Tussen holderdebolderbegin en haastje-repje-slotakte is deze televisiefilm toch weer fijn onthaaste acteurscinema van Lopes-Curval (Bord de mer, Mères et filles). Taglioni maakt van haar personage, soms geluidloos in zichzelf pratend, een complexe karaktercompositie. De sneeuwlandfotografie van Céline Bozon is desolaatheidspoëzie.

Coup de chaud

2015 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​België 2015. Misdaad van Raphaël Jacoulot. Met o.a. Karim Leklou, Jean-Pierre Darroussin, Grégory Gadebois, Carole Franck en Isabelle Sadoyan.

Een Frans dorp zucht onder een hittegolf. Josef Bousou, ietwat achtergebleven zoon van een schroothandelaar, zorgt met zijn kabouterautootje en onvoorspelbare fratsen voor onrust. Wanneer er dingen verdwijnen, vrouwen zich bedreigd voelen en allerlei ongerijmdheden passeren, wordt de dorpszot een magneet voor het collectief ongenoegen. Ouderwets doortimmerd psychogram van een microkosmos annex film noir in de brandende CinemaScope-zon levert bijzonder suspenserijke cinema op. In de toprolbezetting is Leklou een ontdekking. De fraaie affichetekening is van de in Frankrijk wonende Amerikaan Myles Hyman.

Violette

2013 | Biografie, Drama

Frankrijk​/​​België 2013. Biografie van Martin Provost. Met o.a. Emmanuelle Devos, Sandrine Kiberlain en Olivier Gourmet.

Na het met zeven Césars overladen Séraphine (2008) de tweede biopic van schrijver/acteur/regisseur Martin Provost over een laat ontdekte vrouwelijke kunstenares. Violette (Devos) is een eenzame schrijfster in het Parijs van de jaren veertig en vijftig, die schaamteloos en poëtisch haar mislukte leven beschreef. In alles de tegenpool van haar beschermvrouwe - de koele, succesvolle, existentialistische filosofe Simone de Beauvoir. Dat Violettes zwaarmoedige kant de kijker niet acuut een depressie in zuigt, is te danken aan de komische ondertoon in haar melodramatische overdrijving.

Quelques heures de printemps

2012 | Drama

Frankrijk 2012. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Vincent Lindon, Hélène Vincent, Emmanuelle Seigner, Sylvie Jobert en Olivier Perrier.

Na een tijd in de gevangenis trekt veertiger Alain (Lindon), vrachtwagenchauffeur, noodgedwongen in bij zijn moeder. Dat valt beiden, de ene nog koppiger dan de ander, niet mee. Mooie observaties van onderhuidse spanningen, waarbij ook de familiehond betrokken raakt, gaan vervolgens over in een bijna documentaire weergave van de euthanasie die moeder Yvette (Vincent), ongeneeslijk ziek, in een Zwitserse kliniek pleegt. Vier Césarnominaties in eigen land, waaronder voor beide uitstekende hoofdrolspelers. Muziek van Nick Cave en Warren Ellis.

Ordinary People

2009 | Drama

Servië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Nederland 2009. Drama van Vladimir Perisic. Met o.a. Relja Popovic, Boris Isakovic en Miroslav Stevanovic.

Een jonge Servische soldaat (Popovic) ontdekt tot zijn schrik dat hij is ingedeeld bij eenheid die geheime, verboden executies moet uitvoeren. Is eerst even slikken, maar hij doet - als gevolg van een onuitgesproken groepsdruk - toch mee. Asgrauwe, maar indrukwekkende film toont de geleidelijke, en opvallend gemakkelijke overgang van een 'gewoon mens’ in een gevoelloze moordmachine. Debuut van de jonge Servische regisseur Perisic (1976), die duidelijk schatplichtig is aan het werk van Bruno Dumont. Prijs voor de beste film en beste acteur en de prijs van de filmkritiek op het filmfestival van Sarajevo.

Mademoiselle Chambon

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Vincent Lindon, Sandrine Kiberlain, Aure Atika en Jean-Marc Thibault.

Zwijgzame metselaar Jean is getrouwd en vader, juffrouw Chambon solitaire lerares op eeuwige doorreis. Twee volledig verschillende werelden, één onuitgesproken, onmogelijke liefde. Regisseur Brizé, met Je ne suis pas là pour être aimé al meester in delicaat en subtiel, laat in zijn vrije Eric Holder-romanadaptatie de blikken, lichaamstaal en stiltes spreken. Voormalige geliefden Lindon en Kiberlain spelen vanuit het diepst van hun wezen, totdat het afscheidslied 'Septembre (quel joli temps)' van Barbara weerklinkt. Passend slotakkoord in mineur bij een droevig verhaal over keuzes in bleek Zuid-Frans zomerlicht.

Séraphine

2008 | Biografie, Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Duitsland 2008. Biografie van Martin Provost. Met o.a. Yolande Moreau, Ulrich Tukur, Anne Bennent en Geneviève Mnich.

Wondermooie filmbiografie van de laatste dertig jaar in het leven van Séraphine Louis (1864-1942), autodidacte kunstschilderes in eenzelfde naïeve stijl als le Douanier Rousseau. Séraphine, subtiel gestalte gegeven door Moreau, wordt in 1912 in Senlis als huishoudster aangenomen door de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde. Nadat hij bij toeval heeft ontdekt dat ze lumineuze schilderijen maakt ondersteunt hij haar, maar la Grande Guerre doet hem het land ontvluchten. Pas dertien jaar later herenigt de mecenas zich met zijn onconventionele protégée. Zeven Césars, waaronder Beste Film en Beste Actrice.

Le fils de l'épicier

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Eric Guirado. Met o.a. Nicolas Cazalé, Clotilde Hesme, Jeanne Goupil, Daniel Duval en Stephan Guérin-Tillie.

Na een afwezigheid van tien jaar keert Parijzenaar Antoine Sforza (Cazalé) weer terug naar zijn geboortedorp in de Provence. Zijn vader heeft een hartinfarct gehad en Antoine moet een tijdje zijn plaats innemen als winkelier/chauffeur van een krakkemikkige SRV-wagen die in het saaie maar zeer pittoreske dorpje de boodschappen thuisbezorgt bij de grotendeels bejaarde inwoners. Gaandeweg went hij aan het lokale levenstempo, bovendien komt zijn Parijse overbuurvrouw Claire (Hesme) op bezoek. Ondanks een voorspelbaar verhaal is Le fils de l'épicier innemend in zijn eenvoud. En Guirado's liefdesverklaring aan het Franse platteland is besmettelijk.

Je ne suis pas là pour être aimé

2005 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 2005. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Patrick Chesnais, Anne Consigny, Georges Wilson, Lionel Abelanski en Stefan Wojtowicz.

Hoofdrolspeler Chesnais werd genomineerd voor de European Film Award voor zijn rol als vijftiger Jean-Claude wiens bestaan nauwelijks kleur vertoont. Hij is gescheiden, als deurwaarder ziet niemand hem graag komen en hij zit opgescheept met een oude brombeer van een vader. Zijn arts raadt lichaamsbeweging aan en Jean-Claude besluit tangolessen eens te proberen. Die stap brengt een grotere verandering in zijn sombere leven dan hij had verwacht. Het lijkt een flauwe ingreep, die tango, maar regisseur Stéphane Brizé houdt zijn minimalistische, melancholische, sympathieke komedie op de rails.

Violence des échanges en milieu tempéré

2003 | Drama

Frankrijk​/​​België 2003. Drama van Jean-Marc Moutout. Met o.a. Jérémie Renier, Laurent Lucas, Cylia Malki, Samir Guesmi en Olivier Perrier.

In 1999 kwam cineast Laurent Cantet (Emploi du temps) met het doortimmerde ontslagdrama Ressources humaines. Debutant Moutout (1966) borduurde voort op het thema met een overnamedrama waarin gehaaide beginneling Philippe (Rénier) door zijn Parijse baas wordt opgehitst om de efficiëntie van een provinciaal bedrijf in kaart te brengen. Zijn project blijkt een flinterdun excuus voor een ontslagronde. Tegenwicht wordt geboden door een verliefde alleenstaande moeder die probeert de sociale kant van Philippe te beroeren. Eersteling Violence... imponeert omdat het verhaal de onderhavige materie overstijgt met subtiele overpeinzingen over de scheidslijn tussen cijfermatige efficiëntie en sociaal verantwoord handelen.

Le blue des villes

1999 | Komedie, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Stéphane Brizé. Met o.a. Mathilde Seigner, Antoine Chappey, Florence Vignon en Philippe Duquesne.

Solange is niet erg tevreden met het leven. Haar werk als parkeerwacht levert haar voornamelijk gefoeter van automobilisten op en aan haar driftige man Patrick heeft ze ook niet veel. Florence Vignon heeft een mooie hoofdrol als een stille vrouw die stiekem vindt dat ze juist in de wieg is gelegd om geluid te maken: Solange wilde altijd zangeres worden. Wanneer ze een oude vriendin tegenkomt, inmiddels een bekende weervrouw van televisie, verandert er iets. Eerste lange speelfilm van regisseuse Brizé die samen met actrice Vignon het scenario schreef.

Le bleu des villes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Stéphane Brizé. Met o.a. Florence Vignon, Mathilde Seigner, Antoine Chappey, Philippe Duquesne en Clotilde Mollet.

Solange is niet erg tevreden met het leven. Haar werk als parkeerwacht levert haar voornamelijk gefoeter van automobilisten op en aan haar driftige man Patrick heeft ze ook niet veel. Florence Vignon heeft een mooie hoofdrol als een stille vrouw die stiekem vindt dat ze juist in de wieg is gelegd om geluid te maken: Solange wilde altijd zangeres worden. Wanneer ze een oude vriendin tegenkomt, inmiddels een bekende weervrouw van televisie, verandert er iets. Eerste lange speelfilm van regisseuse Brizé die samen met actrice Vignon het scenario schreef.

Invierno mala vida

1998 | Drama, Fantasy

Argentinië​/​​Frankrijk 1998. Drama van Gregorio Cramer. Met o.a. Ricardo Bartis, Miguel Guerberoff, Susana Szperling, Gabriel Correa en Luis Ziembrosky Garrafa.

Solange is niet erg tevreden met het leven. Haar werk als parkeerwacht levert haar voornamelijk gefoeter van automobilisten op en aan haar driftige man Patrick heeft ze ook niet veel. Florence Vignon heeft een mooie hoofdrol als een stille vrouw die stiekem vindt dat ze juist in de wieg is gelegd om geluid te maken: Solange wilde altijd zangeres worden. Wanneer ze een oude vriendin tegenkomt, inmiddels een bekende weervrouw van televisie, verandert er iets. Eerste lange speelfilm van regisseuse Brizé die samen met actrice Vignon het scenario schreef.