Placido Domingo

The Legend of Parsifal

Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Oostenrijk​/​​Australië​/​​Mexico​/​​Italië 1998. Documentaire van Tony Palmer. Met o.a. Placido Domingo, Violeta Urmana, Matti Salminen, Nikolai Putilia en Feodor Mojhaev.

Something To Believe In

Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​Verenigde Staten 1997. Romantiek van John Hough. Met o.a. William McNamara, Maria Pitillo, Tom Conti, Maria Schneider en Ian Bannen.

Knusse roadmovie over twee toevallige reisgenoten - een aankomend concertpianist (McNamara) en een opvallend serene Amerikaanse (Pitillo) - die om uiteenlopende redenen Napels willen zien. Bij hun confidenties over kunst, leven & geloof is het niet moeilijk om in slaap te vallen, maar zo nu en dan leeft de film een beetje op. Vooral als de buitenwereld niet meewerkt, en er wat actie moet worden ondernomen. Maria Schneider, de ster uit Antonioni's Professione Reporter, speelt een huisvrouw en mag in die rol een wondertje laten gebeuren

Carol Burnett: The Special Years

Verenigde Staten 1994. Musical van Paul Miller. Met o.a. Carol Burnett, Julie Andrews, Robin Williams, Lucille Ball en Beverly Sills.

Carol Burnett, de comedienne, deelt favoriete momenten uit haar lange carrière met speciale gasten. Burnett, in het rood gekleed, staat geheel alleen op het toneel, omgeven door drie enorme schermen waarop een aantal van haar beste sketches worden vertoond. Zo is er haar debuut met Julie Andrews in Carnegie Hall, waarin ze een sketch opvoeren over THE SOUND OF MUSIC, nog voor deze Broadway-musical een filmhit werd. Er is een uiterst grappige operasketch met Sills en de improvisatie tussen Robin Williams en Carol Burnett is zo leuk dat Burnett zelf moeite heeft om haar gezicht in de plooi te houden. Het werpt een blik op de menselijke kant en hoe bijzondere mensen elkaar ontmoeten. Burnett komt uit deze documentaire naar voren als een heel bijzondere comedienne.

Tosca

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië 1993. Muziek van Giuseppe Patroni Griffi. Met o.a. Placido Domingo, Catherine Malfitano en Ruggero Raimondi.

Uniek, wereldwijd tv-evenement dat is uitgezonden in 107 landen. De grootse opera, gebaseerd op het meesterwerk van Puccini, is helemaal gefilmd binnen de muren van het San Angelo- kasteel in Rome door Vittorio Storaro, de onderscheiden cinematograaf. Een must voor liefhebbers van opera.

Die Verwandlung der Welt in Musik

Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Documentaire van Werner Herzog. Met o.a. Wolfgang Wagner, Yoshi Yamamoto, Placido Domingo, James Levine en Daniel Barenboim.

Door zijn debuut als operaregisseur in Bayreuth met zijn enscenering van Lohengrin raakte Herzog zo in de ban van de Bayreuther Festspiele dat hij het niet kon nalaten er een documentaire over te draaien. Op zijn eigen individualistische manier loopt hij door de coulissen waar zich voor hem een nieuw universum opent. Hij brengt beelden van repetities van o.a. Parsifal met Domingo, De vliegende Hollander, onder muzikale leiding van Sinopoli, Tristan en Isolde, waarvoor de kostuums ontworpen werden door Yamamoto en natuurlijk van zijn eigen Lohengrin. Het observerende oog van een cineast in de somptueuze wereld van de opera, met gesprekken en getuigenissen van de grootste namen van het ogenblik. Een boeiend document dat geen enkele liefhebber mag missen.

Otello

Frankrijk 1990. Komedie van Yves-André Hubert. Met o.a. Placido Domingo, Renate Brusson, Bernard Lombardo, Robert Dume en Romuald Tesarovicz.

De opera die Verdi op 5 februari 1887 naar het beroemde drama van Shakespeare in de Scala van Milaan cre[KA3]eerde. Prachtige decors en kostuums. Indrukwekkende vertolk(st)ers. De regisseur heeft heel handig het statische karakter van het lyrische toneelwerk vermeden door de invalshoeken voortdurend te veranderen en door met behulp van een groot aantal effecten en vooral een oordeelkundig gebruik van de scherptediepte de filmruimte te exploiteren. Natuurlijk vergeten we ondanks dit alles toch het meesterwerk van Orson Welles niet!

Otello

Italië 1986. Muziek van Franco Zeffirelli. Met o.a. Placido Domingo, Katia Ricciarelli, Justino Diaz, Petra Malakova en Urbano Barberini.

Deze filmversie van Giuseppe Verdi's Othello, geregisseerd door Zeffirelli, is gebaseerd op het libretto van Arrigo Boito. De indrukwekkende natuuropnames en het uitstekende camerawerk ondersteunen het verhaal over de Moor van Venetië die door de praatjes van Iago slachtoffer wordt van zijn jaloezie. Domingo zingt als de Moor een schitterende partij en als Iago is Diaz een mengeling van menselijke warmte en immorele berekening. Het orkest en het koor van de Scala in Milaan, onder leiding van Lorin Maazel, zijn subliem.

Carmen

Italië​/​​Frankrijk 1983. Muziek van Francesco Rosi. Met o.a. Julia Migenes-Johnson, Placido Domingo, Ruggero Raimondi, Faith Esham en Jean-Philippe Lafont.

Gemaakt in het zelfde jaar als de versie van Carlos Saura. De CARMEN van Francesco Rosi blijkt beslist beter geslaagd omdat de opera door de regisseur luchtiger is gemaakt en geplaatst in echte decors. Zonder dat Bizet wordt verloochend, krijgt het stuk een nieuwe kracht omdat er een enorme intensiteit [KA2]a la Vincente Minnelli aan toe is gevoegd. Ook dankzij de koren van dirigent Lorin Maazel en de schitterende bezetting. Bizet is verjongd en voorbeeldig neergezet voor de eeuwigheid. Waarschijnlijk met het werk van Otto Preminger CARMEN JONES (1954) de beste verfilming.

Pagliacci

Italië 1982. Muziek van Franco Zeffirelli. Met o.a. Teresa Stratas, Placido Domingo, Juan Pons, Florindo Andreolli en Alberto Rinaldi.

Een verfilming van de opera van Ruggiero Leoncavallo uit 1892, zijn enige werkstuk dat grote faam kreeg. Het bestaat uit een proloog en twee bedrijven. De leider van een toneelgezelschap is jaloers en verdrietig over de ontrouw van zijn vrouw. Hij moet toch vrolijk zijn tijdens de opvoering waarvan de inhoud overeen komt met zijn eigen lot. Zeffirelli past nauwelijks filmische middelen toe. Muzikale leiding: George Prêtre en koordirigent Romano Gandolfi. Stratas, Domingo en Pons zijn in topvorm. Een regelrechte aanrader voor de operaliefhebbers.

La Traviata

Italië 1982. Muziek van Franco Zeffirelli. Met o.a. Teresa Stratas, Placido Domingo, Cornell MacNeil, Alan Monk en Azelle Gall.

Verdi's opera over de tuberculeuze courtisane Violetta die op haar sterfbed wordt verenigd met haar enige ware liefde Alfredo, geplaatst in het kader van herinneringen en hallucinaties van de doodzieke heldin. Zeffirelli's esthetisch perfectionisme dat zijn speelfilms vaak in kitsch doet ontaarden, is ideaal voor de tragische romantiek van deze opera die een meeslepend en aangrijpend spektakel wordt. Stratas is ook als actrice perfect, Domingo is fysiek niet meer de jonge minnaar, maar ongegeneerd pathos werkt boven de soms asynchrone play-back uit. Met het Metropolitan Opera Orchestra onder leiding van James Levine.

Cavalleria rusticana

Italië 1982. Muziek van Franco Zeffirelli. Met o.a. Elena Obraztsova, Placido Domingo, Fedora Barbieri, Renato Bruson en Axella Gall.

Een kostbaar ge[KA3]ensceneerde opera. Een fascinerend toneelbeeld, opgenomen in de Scala van Milaan en op locatie in Vizzini, Sicili[KA3]e en de ICET filmstudio`s. Deze opera van Pietro Mascagni (1865-1945) is speels geregisseerd door Zeffireli en schitterend gezongen door een cast van grote klasse. Koor en orkest van de Scala van Milaan staan onder leiding van George Pratre en koordirigent Romano Gandolfi. Operaliefhebbers, laat u dit niet ontgaan.

La Tosca

Italië​/​​Duitsland 1976. Muziek van Gianfranco de Bosio. Met o.a. Raina Kabaivanska, Placido Domingo, Sherill Milnes, Giancarlo Lucrados en Alfredo Mariotti.

Een ambitieuze filmadaptatie van de beroemde opera van Puccini, en voor de liefhebbers beslist een must. Dirigent is Bruno Bartoletti en het New Philharmonic Orchestra werd voor de gelegenheid versterkt door de Ambrosian Singers. Wie niet van opera houdt kan zich desgewenst troosten met de schitterende decors en dito camerawerk maar gaat toch liever een blokje om.