Rae'Ven Larrymore Kelly

Ms. Scrooge

Verenigde Staten 1997. Fantasy van John Korty. Met o.a. Cicely Tyson, Katherine Helmond, Michael Beach, John Bourgeois en Karen Glave.

Milo

Verenigde Staten 1997. Horror van Pascal Franchot. Met o.a. Jennifer Jostyn, Rae'Ven Larrymore Kelly, Vincent Schiavelli, Antonio Fargas en Walter Olkewicz.

Vier meisjes zijn getuige van de moord op een klasgenootje door Milo, een merkwaardige jongen die aan de andere kant van de stad woont. Korte tijd later wordt het levenloze lichaam van Milo in de rivier gevonden. Zijn vader, Dr. Jeeter (Schiavelli), constateert de dood. Zestien jaar later brengt het huwelijk van een van de meisjes hen weer samen in het stadje van hun jeugdtrauma. Claire Mullins (Jostyn) is lerares geworden en besluit er te blijven. Dan komt alles in een stroomversnelling. Binnen een week worden haar drie vriendinnen vermoord. Het demonische man-kind Milo (Metchik) manifesteert zich aan Claire, die begint te geloven dat hij nooit verdronken is. Ze gaat het gruwelijke verleden van Milo onderzoeken. Demonische griezelfilm volgens het klassieke patroon. Er vloeit heel wat bloed en hij is nauwelijks subtiel. Een mengelmoes van NIGHTMARE ON ELM STREET en FRIDAY THE 13TH; de kwaliteit ligt tussen de twee in. Uitsluitend voor liefhebbers van gewelddadige griezelfilms. Craig Mitchell schreef het scenario en het camerawerk is van Yuri Neyman. Ultra Stereo.

A Time to Kill

Verenigde Staten 1996. Drama van Joel Schumacher. Met o.a. Samuel L. Jackson, Matthew McConaughey, Kevin Spacey, Sandra Bullock en Oliver Platt.

A Time to Kill is ondanks de prima cast niet zo goed als die andere Grishamverfilming van Schumacher, The Client. De plot draait om de zwarte Hailey (Jackson) die in Mississippi de racistische verkrachters van zijn dochtertje vermoordt. De onervaren Brigance (McConaughey) neemt de verdediging van Hailey op zich, maar vindt de Ku Klux Clan en de briljante aanklager Bickley (Spacey) op zijn weg. Hoewel genomineerd voor de Razzie Prijs als Worst written film grossing over $100 million, is dit rechtbankdrama zeer geschikt om, nou ja, om de tijd mee te doden dus.

Lily in Winter

Verenigde Staten 1994. Drama van Delbert Mann. Met o.a. Natalie Cole, Brian Bonsall, Marla Gibbs, Cecil Hoffman en Dwier Brown.

Cole, de dochter van de beroemde zanger Nat King Cole, speelt een kindermeid van het platteland in Alabama, die in 1957 in New York zorgt voor een blanke jongen (Bonsall) van negen, waarvan de ouders (Hoffman en Brown) op het toneel staan en het te druk hebben met hun werk om zich met hun zoon bezig te houden. Het kind heeft zich aan zijn kindermeid gehecht en heeft een emotionele binding met haar. Hij stapt als blinde passagier op de trein, die zijn kindermeid naar haar thuis in Alabama vervoert. De eenzame jongen komt in een vreemde en vijandige wereld terecht, terwijl zijn ouders het kindermeisje beschuldigen van ontvoering. Cole bewijst dat ze kan acteren en de bijrollen geven haar de juiste steun. Scenarioschrijver-uitvoerend producent Robert Eisele heeft zich ervoor gehoed een film te maken die racisme tot onderwerp heeft, en hij geeft een juist beeld van de gangbare opvattingen in die tijd in zijn land. Helaas bevat de plot wat gaten, maar regisseur Mann heeft met veel routine en grote vaardigheid de rimpels glad gestreken, zodat het resultaat solide amusement is dat het beste rond de kerst genoten kan worden. Terwijl de kijker een warm kerstgevoel bij zich voelt opwellen, is Mann niet in de bekende valkuilen van dit soort films en verhalen getrapt. Het camerawerk van Charles Mills is glashelder.

What's Love Got to Do with It

Verenigde Staten 1993. Biografie van Brian Gibson. Met o.a. Angela Bassett, Laurence Fishburne, Rae'Ven Larrymore Kelly, Sherman Augustus en Chi McBride.

Biopic over het leven en de carrière van rock ’n’ roll-queen Tina Turner. Turner is een moedige vrouw, want ze gaf haar goedkeuring aan de verfilming van haar memoires, waarin te zien is dat ze niet alleen problemen overwon, maar ze ook veroorzaakte door te lang bij de ­geflipte Ike Turner te blijven. Dat Tina ontdekt werd door Ike, dat zij door hem misbruikt werd en dat ze van hem scheidde om het uiteindelijk solo tot superster te schoppen, is niet zo verrassend. Het zijn de prestaties van Angela Bassett als Tina en Laurence Fishburne als Ike die de film intrigerend maken. Ze kregen er allebei een Oscarnominatie voor.